Ach, wat verdrietig! Sterkte!

Sterkte Jaqueline. Wat verschrikkelijk.

Monique

Vroeger reed ik probleemloos mijn eigen paard alleen in. Dat was toen ik nog dapper (of onverstandig) was
Nu ben ik op een leeftijd gekomen dat ik dat niet meer zo makkelijk vind en daarbij komt dat ik te veel paarden heb en te weinig tijd om het allemaal alleen te doen.
Ik zou het erg fijn vinden als er iemand is die het leuk vindt om mij daarbij te helpen (of mij te laten helpen)
Het gaat om meerdere jonge IJslanders.
Nu wonen wij in Duitsland, niet ver van de grens bij Nieuweschans. Naast ons huis hebben we een klein vakantiehuisje, dus als het je leuk lijkt om een vakantie in Ostfriesland door te brengen en ook nog eens met jonge paarden te werken misschien kunnen we dan iets voor elkaar betekenen
Wil je wel jonge paarden inrijden maar niet naar Duitsland komen dan mag je me een stappenplan met prijsopgave sturen.

Arabesk schreef op zondag 17 april 2011, 19:10:

Hahahaha, als mijn moeder nog eens moppert dat ik te weinig fruit een ga ik wel op een sprietje hooi kauwen

Groetjes Karin

Jee, dat verwacht je niet bij een 6-jarige....
Hoe vreselijk triest.
Heel veel sterkte...

Godverdorie Jaqueline wat zuur.
Maak jezelf geen verwijten, je hondje heeft het niet geweten, die ging gewoon onder zeil.

Veel sterkte, 6 jaar is eigenlijk nog veel te jong!

Verschrikkelijk wat erg!
Ik wens jullie heel veel sterkte want woorden heb ik verder niet

Danielle

e m kraak schreef op maandag 18 april 2011, 12:24:


Honden in roedels schrokken wat ze te pakken kunnen krijgen snel naarbinnen en gooien vaak een eind verderop alles er weer uit om het dan rustig voor de 2e maal te eten en normaal te kouwen.


Vaak blijven de paarden met een stalverleden hier inderdaad eindeloos gefocused op vreten terwijl ze de hele dag hun kop maar naar beneden hoeven te steken om te grazen.

vreselijk weer, sterkte ermee. Laat de goede herinneringen maar weer naar boven komen. De hond is dood maar je liefde voor haar bestaat nog.