Mijn paardje staat op een boerderij waar de boer een hobbyfokker is van BWP`s gericht op springen. Kyliam is een arabiertje dus valt nogal uit de boot tussen het groot spul.
Maar er is 1 uitzondering, Galaxy.
Galaxy is ook een eigen fokproduct maar "jammer genoeg" is ze "klein" gebleven. Ze is ongeveer even groot als Kyliam, dus tegen de 1m60. Wat ik een prima maatje vind maar tja, de eigenaar vind het te klein. Oke, hij is zelf 1m90 dus dan geeft het ook een beetje een raar gezicht.
Maar een paar weken geleden sprak ik weer eens met de eigenaar over zijn paarden en hij vertelde dat hij helemaal geen klick had met Galaxy. Echt totaal niet. Dat hij haar liever kwijt dan rijk was. Hij had ook geen vertrouwen in haar. Vond haar maar een vals paard wat trapt en bijt. Ze heeft ook zomereczeem wat de verkoopkansen natuurlijk niet echt positief beinvloed. Galaxy is 5 jaar en kende toen eigenlijk nog helemaal niets. Ze heeft altijd bij haar moeder en jongere zusje op de wei gelopen. Verder niets mee gedaan.
Ik heb toen voorgesteld om Galaxy opleren. Maar wel onder mijn voorwaarden.
Krachtvoer weg, 24/7 buiten (ze stond `s nachts op stal) en niet meer alleen staan. Omdat Kyliam in zijn groepje nogal wat klappen (happen) te verduren kreeg vond ik het wel een goed plan om die 2 te koppelen en samen te zetten. En dit werkt erg goed. Hoewel Galaxy duidelijk de chef maar ik heb het gevoel dat Kyliam zich wel goed voelt.
Voor ik naar Portugal ging ben ik al voorzichtig gestart. Vooral met elkaar leren kennen. Want hoewel ik daar al 2 jaar kom, "kent" ze me natuurlijk niet echt. Ik werk met Kyliam op de manier van grondwerk van het recht richten volgens Bent Branderup (marijke de Jong) dus heb ik haar gewend aan de kaptoom. Dit vind ze nog erg ingewikkeld.
Maar ik heb eigenlijk nog nooit zo`n werkwillig paardje tegen gekomen! Ze wil zo graag haar best doen en is er echt aan toe om dingen te gaan doen.
Nu ik terug uit Portugal ben, heb ik de draad met haar opgenomen. Ze moet echt nog zoveel leren. Leren vast staan en gepoest worden. Eerst vond ik haar achterbenen "eng" omdat ze gericht kan trappen. Maar hoe meer ik haar leer kennen, hoe beter ik zie dat als je geen druk op haar zet, ze dat helemaal niet doet. Maar heel erg rustig blijven, dan is zij ook rustig.
Deze week rustig eens een dekje op haar rug gelegd. Dit ging prima.
Dan voorzichtig eens mijn zadel op haar gelegd. Even keek ze naar me, en toen ik met stem beloonde was het ook oke.
Ook ben ik deze week 2 keer met haar gaan wandelen. Ze was letterlijk nog nooit van het terrein geweest en heeft nog niks gezien. Dus alles was spannend. Maar ze had zoveel vertrouwen in mij dat ik haar met stem overal doorheen kon praten! Ik was zo trots op haar.
Vandaag dan een nieuwe stap. Zadeltje op en singel vast. Gewoon doen alsof er niets aan de hand was maar wel heel behoedzaam natuurlijk. Maar ze bleef gewoon rustig.
Toen maar wat in de bak gewandeld. Niks stress!
Het is zo heerlijk om te zien hoe ze steeds meer vertrouwen in me krijgt. En dat als ik maar rustig blijf, geen druk op haar zet, ze spelenderwijs alles oppakt dat ik haar aanbied. Ze wil graag werken!
Hoe het verder met haar gaat weet ik niet jammer genoeg. Of ze verkocht gaat worden, of dat ik haar mag blijven rijden?
Ik kan zelf geen 2 paarden onderhouden. Anders wist ik het wel! Ze is zo`n bijzonder paardje!
Ik hoop gewoon dat als ze hier weg gaat, ze een goed plekje vind. Maar voorlopig is ze een beetje mijn adoptiepaardje en doe ik mijn uiterste best voor haar! En ik geniet er met volle teugen van.
Danielle
Warboel
