Nils Vellinga schreef op zondag 15 mei 2011, 22:13:


Zou zo maar kunnen, Nils, het zou zo maar kunnen!

Zoals ik er nu voorsta; de supplementen bewaar ik voor de herfst, als ondersteuning voor de winterperiode.

Ik ken wel kruising fjord * volbloed, dit noemen ze een "Henson". Ze worden gefokt in frankrijk.

Kruising fries is volgens mij gewoon een kruising fries, of i.d.d. bastaard

De kruising die Nils bedoeld doet elk jaar mee in Eckmuehle en is een plaatje om te zien, hij heeft een verdunde kleur, een wildkleur zwart? Mouse dun?? Ik heb niet zoveel verstand van kleurtjes, maar het is een mooi dier om te zien.

Bij de Henson hoor je vaak ook dat het niet de makkelijkste karakters zijn, het drammerige van een fjord en het temperament van een volbloed.

Ja het is een heel bijzonder dier, ik had hem een jaartje in bruikleen van de vorige eigenaar. Hij kon er helemaal niks mee, het dier was 8 jaar en stond al jaren alleen op een weilandje vol stront, met een paar buurhengsten in aangrenzende weilandjes. De eigenaar kon hem niet vangen of een halster omdoen, als de hoefsmid 1 keer per jaar kwam dan moest hij platgespoten worden en hij brak regelmatig uit. Hij is daarbij een keer door de brandweer gevangen en toen helemaal verstrikt geraakt in een lang touw. Een vriendin van mij vroeg of ik niet wat met hem wilde proberen omdat hij stond te verpieteren, dus na twee keer gegrondwerkt te hebben en gekeken of hij een trailer op wilde is hij bij mij gekomen. Binnen een kwartier was hij door het schrikdraad heengegaan en stond bij Delphi en Witje en sindsdien is hij onafscheidelijk van Delphi, ze is zijn grote voorbeeld. Met wat geduld en na het overwinnen van wat kleine probleempjes (m.n. angst voor mensen) heb ik hem eerst elke dag meegenomen als handpaard met Delphi het bos in, in het bos liep hij gewoon lekker los mee. Na twee maandjes ruitermak gemaakt, met mij op de grond en Gerard erop zonder zadel en aan een touwhalster, en dat ging allemaal prima zolang het maar met beleid en geduld ging. Na 5 maanden was hij al mee op vakantie naar de Ardennen. Na een jaar kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om hem terug te sturen naar zijn eigenaar, kans was groot dat hij de handel in ging of weer zou verpieteren op zijn weiland, dus heb ik hem maar gekocht. Ondanks dat hij de nodige gebruiksaanwijzingen heeft en regelmatig van alles sloopt heb ik daar geen spijt van, dit paard sluipt zo je hart in heb ik al bij veel mensen ervaren.