Maru schreef op dinsdag 17 mei 2011, 17:13:
>
> Wat leuk om te lezen!
> Vrienden van ons namen deel aan de bewuste koetsentocht
Het is
> Je weet dat je daar een beetje moet uitkijken bij het water? Het gaat nl.
> vrijwel meteen steil naar beneden. Er zijn wel een paar plekjes waar je
> wat dieper erin kan, zonder meteen te hoeven zwemmen.
> Knap van jullie om zo rustig te blijven met al die uitdagingen!
Op zich waren er geen honden die zich misdroegen hoor! Trouwens een heerlijke plek om ook met honden naar toe te gaan. Frodo voelt zich alleen nog niet zo op zijn gemak: ze blaffen, staarten kwispelen er op los, en ze bewegen vrij vlug alle richtingen uit hé? En natte honden zich uitschudden, dan is er wel erg veel dat beweegt.
Als je daar dan die parasols,frigoboxen, frisbees en ballen bijneemt, ja dan is het wel heel erg veel. Gelukkig is daar erg veel ruimte zodat je echt wel kan uitwijken.
We zijn op de hoogte dat het vrij snel erg diep wordt. Bij onze vorige tocht daar met huurpaarden zijn we er een stukje doorgegaan met die paarden. Maar daar was dan een begeleider bij die precies wist wat kan en wat niet. Maar daar zijn we nog lang niet aan toe. Maar ooit hé.... ooit... We hebben de tijd.
En dat rustig blijven... Ik weet niet hoe het komt, maar met hem had ik het al van in het begin. Ik heb nog nooit geblokkeerd op hem.
Ik heb altijd de boot afgehouden voor een jong paard, maar hij... toen ik hem voor het eerst zag had ik al een apart gevoel. En dat gevoel wordt als maar sterker. En hij heeft dus inderdaad ook een heel goed karakter, niet vlug van zijn melk, vriendelijk en nieuwsgierig. In de wei is hij wel onmiskenbaar de baas, 't is dus ook geen watje.
Eigenlijk doet hij me qua karakter en gedrag heel sterk denken aan ons veulen dat we verloren hebben (ongeval is vandaag dag op dag gebeurd). Mijn man en ouders vinden dat ook. Pa noemt hem soms per ongeluk zelfs Qadish.Moest ik in reïncarnatie geloven...
Ik ben gewoon bangelijk dolgelukkig met hem, waarmee ik bedoel: net omdat het zo goed gaat de schrik om hem door één of andere reden te verliezen.
Maar daar mag ik niet hard bij stilstaan, ik weet het. En gewoon blij zijn dat er zo'n heerlijk paard op mijn weg gekomen is.
Lena
(grandioos
bitloos 
)
Warboel
