Hallo,

Ik ben sinds kort de trotse eigenaar van een Fries. Het is een ruin van 10 jaar. Hij heeft in het verleden vooral in de koets gelopen, samen met 2 oudere paarden.

Nu ben ik begonnen met hem terug wat onder het zadel te trainen. Alles ging redelijk goed, tot hij afgelopen maandag op hol is geslaan
Ik dacht dat hij net gesnapt had dat hij moest blijven stilstaan bij het opstappen, maar dat was blijkbaar fout gedacht.
Op het moment dat ik met m'n linker voet in de stijgbeugel stond, klaar om in het zadel te gaan zitten, vertrok hij in draf, en daarna in galop, terug richting stal.
Omdat ik de rand van de poort op mij af zag komen heb ik mij moeten laten vallen, waardoor hij mij nog geraakt heeft met een hoef.
Gevolg: 2 weken niet rijden

Zouden jullie me een paar tips kunnen geven om hem te leren stilstaan bij het opstappen?
Door dit voorval ban ik best wel wat onzeker geworden.

Tamara

Ja, dat kan ik me voorstellen....
Hopelijk gaat het snel weer beter met je!

Toen ik met m'n 1e paard begon (nog voor m'n introductie in de NH wereld) bleef hij ook niet staan bij het opstappen. Het was nog op een manege die me allerlei tips gaven om z'n kop om te trekken etc bij het opstappen... brrr. Omdat me dat toch tegen de borst stuitte ben ik toen telkens met iets lekkers opgestapt. Elke keer als ik er op zat, of ff over z'n rug hing (zo ver als het ging met stilstaan) kreeg hij dat hapje. Na een tijdje, en nu dus nog steeds, verwacht hij altijd dat hapje en draait z'n hoofd vanzelf al naar m'n knie (lopen gaat in die houding erg moeilijk ). Het is een soort ritueel geworden waarbij ik vaak alleen nog maar z'n neus aan hoeft te raken, maar vaak toch wel wat lekkers nog in m'n hand heb (en dat groeit bv langs de weg in de vorm van een lekker kruid of vers berkenblad of zo). Zelfs als hij helemaal overvrolijk in z'n arabierenstandje geschoten is of opgewonden is werkt dit.

Tamara Lisens schreef op dinsdag 31 mei 2011, 13:42:


Dit is zo simpel... Waarom gaan paarden lopen tijdens het opstappen? Omdat ze het opstijgen zien als cue dat ze moeten gaan lopen. Meestal ontstaat dit doordat de ruiter direct na het opstijgen begint met lopen, dus na een paar keer zegt je paard bij het opstijgen al "ah, ik weet al wat je van me wilt, we gaan LOPEN! Laat ik maar vast beginnen!"
Jack was ook zo toen ik hem kreeg. Daar kon je alleen maar steppend op komen.
Hoe los je dit op? Bouw de cue om. Ik ben een tijdje bezig geweest om op te stappen... en vervolgens stil te blijven staan. Heb me zelfs thee laten brengen op het paard, en ben na een kwartier weer afgestapt, zonder ook maar een stap te hebben gevraagd.
Na een paar van die sessies was de cue omgebouwd, was de voet in de stijgbeugel goed voor de reactie "oh, we gaan weer slapen. Mag ik mijn ogen vast dicht doen?"

Als dit allemaal is gelukt, en je wilt weer gaan rijden, maak er dan een gewoonte van om na het opstappen altijd even te beginnen met "niksen". Gewoon 30 seconden of zo alleen maar zitten. Dat voorkomt dat die "voet in de beugel" weer opnieuw het startschot wordt.

Succes!

Frans

Ik zou het echt stapsgewijs opbouwen. Bijvoorbeeld eerst belonen wanneer hij stil blijft staan als je ter hoogte van z'n zadel staat, later belonen als hij blijft staan terwijl je op die plek op en neer springt, daarna belonen als hij blijft staan als je je voet richting de beugel beweegt etc. Ik weet niet of clickeren je wat lijkt, maar dat zou je hierbij ook wel heel goed kunnen gebruiken om duidelijker over te brengen welk gedrag je precies beloont (als je alleen een voerbeloning gebruikt, heeft je paard misschien net weer een stapje gedaan voordat je de beloning hebt kunnen geven).

Het helpt ook om dit soort dingen zelf als een leuke oefening te zien, dat verkleint de kans op frustraties .

Wat Frans zegt is waar.
Als je paard er echter al vandoor gaat vóórdat je in het zadel zit, wordt het lastig om hem te laten begrijpen dat hij dan juist stil moet staan.
Daarom is het inderdaad een kwestie van het opstappen in zo klein mogelijke stukjes knippen en elk moment dat hij stil blijft staan te markeren en belonen,10 keer dat kleine stapje trainen en als dat er goed inzit een heel klein stapje meer vragen. Dus voet in beugel, hupje, iets meer gewicht enz. enz.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Er vandoor gaan is heel wat anders dan alvast beginnen te stappen. Dit paard lijkt geschrokken ipv gewoon vlijtig. Niettemin is de oplossing hetzelfde: opdelen in heel kleine stukjes, zo stuit je vanzelf op het knelpunt. Elk goed stukje belonen.

Tamara Lisens schreef :

Het is niet alleen het niet-stilstaan, dat is gemakkelijk te trainen (tips genoeg, heb ik al gezien). Zoiets heb je binnen een dagje wel opgelost.

Maar wat minstend net zo belangrijk is, is dat je paard terug naar de 'stal' gerend is, dat vind ik een groter punt van aandacht. Zo te merken is het vertrouwen van hem in jou er nog niet, anders bleef hij graag bij je en liet hij zich beter kalmeren.
Werk daar eerst aan, verken de omgeving al wandelend met hem (ernaast lopen), neem misschien eerst even een ander ervaren paard mee waaraan jouw paard steun heeft etc.
Gaat het goed dan pas erop, beter voor jullie veiligheid en wederzijds vertrouwen.

Succes!
Groet, Pien

In hoeverre is je Fries beleerd onder het zadel of zelfs zadelmak? Is zijn zadel in orde?
Friezen willen zich in eerste instantie nog wel eens laten overdonderen om pas na een aantal keren een dergelijk gedrag te vertonen. Wat weet je over zijn voorgeschiedenis?

Buiten de tips die je inmiddels hebt gekregen, heb ik nog een advies voor je.

Laat het zadel beoordelen door een goede zadelmaker/-passer en laat je paard goed checken door bijv. een osteopaat.

Ik vond het "thee drinken" van Frans wel een hele goeie
Ook ik laat mijn paard nooit gelijk vertrekken nadat ik in het zadel ben geschoven. WACHTEN is het devies, je moet nog van alles doen toch? Nasingelen- handschoenen aantrekken- touw van het handpaard goed ter hand nemen- thee drinken- mentale voorbereiding noem ik het.
Met een groom er bij gaat het al wat makkelijker, als die het paard op "stilstaan" wijst.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Dank je wel voor de vele tips!

Ik heb hem zoals ik misschien al eerder heb vermeld 1,5 maand.
In het begin stond hij nooit stil bij het opstappen. Maar na een tijdje ging het allemaal al een stuk beter, en kon ik zelfs zonder hulp alleen opstappen.

Waarom hij er nu plots vandoor is gegaan blijft mij nog steeds een raadsel.
Nu ik er er wat meer over nagedacht heb zou het verschillende oorzaken kunnen hebben.

Het was mij opgevallen dat hij behoorlijk is afgevallen op een relatief korte periode. Hij staat verlopig op pension, maar ik heb met spijt moeten vaststellen dat het voedergedrag van de eigenaar niet overeenstemt met mijn opvattingen. Ik weet wel dat een paard zeker niet te dik mag zijn, maar hoe de andere paarden erbij staan is op z'n minst "erg slank" te noemen. Bij het voorval is hij niet naar z'n stal gelopen, maar naar het hooi wat er iets verder lag.
Gelukkig gaan we hem morgen halen om hem bij ons thuis op de weide te zetten. We hebben er hard aan gewerkt om de inloopstal en omheining zo vlug mogelijk in orde te brengen.

De band tussen ons beiden is misschien nog niet perfect te noemen, maar als ik met hem aan de hand op stap ben vertrouwt hij echt op mij als hij het moeilijk heeft.

Maar ik heb ook een ander zadel, en het had er nog maar 1 keer op gelegen voor het hele incident. Dus, weet er iemand een goede zadelpasser in de buurt van Hasselt (België)?

Tamara

Fijn dat je je paard mee naar huis kan nemen.

Ik weet dat we lang niet alle signalen kunnen opvangen, maar heel veel wel.
let voortaan goed/beter op je paard. Veel signalen geven aan dat er nog spanning is/ nog geen acceptatie. Oren ooguitdrukking iets onrustig in de beweging, staart. het is heel goed mogelijk om het alleen te doen. Ik wil het juist altijd alleen doen.
Als jij consequent en rustig bent, komt de band met je paard snel, maar dan moet je wel duidelijk en consequent zijn, anders weet hij niet waar hij aan toe is en krijg je het niet helemaal goed. En ik ga voor helemaal, dan moet je wel bewust handelen.

Ha, ik weet nog de keer dat ik stapsgewijs ging opstappen en mensen even verderop, dachten dat ik niet op het paard kon komen, terwijl ik de stap waar ik was, b.v. nog het hangen en nog geen been erover aan het herhalen was.
Je kan de rust bewaren door je paard te laten wennen aan de nieuwe stap. Als die bevestigd is, kan je verder. Een langzame opbouw zorgt voor een soliede eindresultaat.
Extra, neem ik mee een opstap, zodat het paard vanuit die positie, ons wat hoger, rustig blijft, het opstappen gaat ook makkelijker zonder teveel hangen.
En ook de rechterzijde meenemen. De andere kant is een heel ander verhaal voor het paard. Er zijn paarden die omdat dat weer heel vreemd is, onrust vertonen.