Als het terugkerend is en niet te koppelen aan levensomstandigheden als stof oid, dan is het waarschijnlijk dat het dier zelf gevoelig is op zijn longen. Dan ligt het niet zo zeer om te voorkomen dat hij gaat hoesten. Maar ligt de vraag meer in: Hoe kan je hem zelf weerbaarder maken.

Ik ben zelf homeopaat voor dieren en met homeopathische middelen kun je dieren vrij makkelijk weerbaarder maken. Zie voor meer informatie mijn website: www.leonienoordhoek.nl

Zodra er boze reacties komen, weet je dat je in elk geval een snaar geraakt hebt.

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 12 juli 2011, 19:17:


Ik heb geen tijd om alle berichtjes te lezen maar wilde wel even mijn ervaring doorgeven.

Mijn (toen nog) 20 jarige paard heeft vorig jaar 16 oktober een ernstige peesblessure opgelopen. Nooit eerder heeft hij iets gehad en is in goede conditie. Mijn dierenarts zag het ook somber in en had het over een minimale herstelperiode van een jaar, als hij al zou genezen. Dit was n.a.v. de beelden van de echo's. Er zat een groot gat in zijn pees. Dat hij heeft opgelopen toen hij op de wei stond (helaas niet zien gebeuren).

Inmiddels rijdt ik hem weer zoals voorheen. We kunnen weer lekker bosritten maken, en op de wei kan hij lekker gek doen. Hij sprint en bokt als vanouds. Het enige dat hij eraan heeft overgehouden is een hoop littekenweefsel en vocht in zijn linkervoorbeen. Dit is rondom de pees dan ook zeker 2x zo dik als zijn rechtervoorbeen.

Ik heb hem van oktober tot maart gewoon lekker zijn gang laten gaan. In die tijd zag ik hem zelf alweer af en toe galopperen door de wei, al was het kreupel. Ik ben ervanuit gegaan dat hij zelf wel aanvoelde wat kon en wat niet kon. Vanaf april ben ik met hem gaan wandelen over het harde. Ik had een heel mooi revalidatieplan gekregen (bedankt Piet) en hiermee ben ik begonnen. Gaandeweg moest ik steeds mijn paard inhouden en wilde hij steeds verder en harder dan ik van plan was. Ik heb de teugels wat laten vieren en ben hem daarin wat meer tegemoet gekomen. Ik moest joggen om hem in stap bij te houden. Uiteindelijk ben ik met hem door het (zachte) bos gaan wandelen, zodat zijn pees wat meer belast werd, om te zien hoe dit ging. Dit ging echt super. Ik kon hem niet meer bijhouden in stap. En al gauw ben ik erop gaan zitten (53 kg), in mei. Hij liep als een trein, en hoe meer de tijd vorderde hoe vaker hij uit zichzelf begon te draven. En ook weer eens een galopje waagde. Ik heb hem altijd zelf laten lopen, rechte stukken door het bos en over het harde. Als laatste ben ik met hem weer in de rijbak gaan rijden. Grote figuren, geen korte bochtjes. En inmiddels kan ik alles weer met hem doen. Ik heb goed naar hem gekeken en heb er altijd voor gezorgd dat hij uit zichzelf meer deed, dan dat ik van hem vroeg. Zo was hij alweer een tijd met zijn maatjes aan het rondrennen en spelen in de rijbak, voordat ik het zelf aandurfde om weer met hem in de rijbak te gaan rijden.

Mijn advies is dan ook.....kijk goed naar je paard en laat je niet gek maken door een dierenarts. Zij weten veel, maar hebben ook geen glazen bol. Mijn dierenarts is nog steeds stomverbaast over het herstel van mijn paard. Is ook dezelfde dierenarts die mij vertelde dat het gekantelde hoefbeen bij mijn hoefbevangen pony nooit meer goed kwam. Toen mijn paard die peesblessure opliep en er ook rontgenfoto's van moesten worden gemaakt wilde ik perse dat er ook een foto werd geschoten van mijn (2 jaar geleden) hoefbevangen pony. De dierenarts kon zijn ogen niet geloven, de kanteling was totaal verdwenen en het hoefbeen stond weer goed. Volg dus gewoon je gevoel...jij kent je paard het allerbeste.

Groetjes Jolanda

Nils Vellinga schreef op zondag 17 juli 2011, 21:38:


Ja ik ben al zo zuinig mogelijk aan het doen met het huidige hooi wat ik voer. Ik ga hier zowiezo geen 6 weken mee redden, maar toch wel 4.
Ik heb nog gekeken voor dat haverstro wat Will noemde, maar kan het hier niet in de buurt vinden. Wellicht kan ik het wel door een fouragehandel laten leveren, maar dan moet ik ineens heel veel afnemen, terwijl het maar om enkele weekjes gaat.

Ik vraag me ook af in hoeverre die 6 weken bij elk soort hooi wordt toegepast. Ik kan me voorstellen dat dat nodig is wanneer hooi te kort op het land heeft kunnen drogen, en nog niet helemaal droog is. Dan krijg je ook die beruchte hooibrandjes.
Maar ons hooi heeft een volle week kunnen drogen op het land, geen regen gehad, en veel wind en zon. Het was kurkdroog en is na het persen niet eens warmer geworden. Dus wie weet kan ik het probleemloos geven over 4 weken? Voorzichtig mengen dan maar en goed de mest in de gaten houden. Die nu door het slechte hooi al niet geweldig meer is .

Groetjes Jolanda

Oh mèn, kan daar niet naar kijken.
Er was hier een tijdje geleden een ijslander-evenement in de buurt. We hebben ff getwijfeld om te gaan kijken; wel leuk, allemaal paarden... maar het idee van die meestal veel te grote mensen op die paardjes die dan aan die koppen met ijzer zitten te trekken hield ons tegen. Naar die marteling kun je gewoon niet kijken. Teugels lijken vaak ook gewoon iets om je aan vast te houden. Onafhankelijke zit 'my ass'...
Een tijdje geleden was er in Bocholt België een demonstratie van een menvereniging. Wel, het bloed liep 1 paard uit z'n mond. Kon me dus ook niet inhouden vanuit het publiek daar wat over te roepen. Er werd wel gestopt, even een handdoek gepakt en weer verder gereden. Dit was een jong paard, veel te snel, dus die moest wel in de hevigste hefboomstand aan de leidsels. Was de uitleg. En dan zat er zo'n beer van een vent op de bok met handschoenen aan. Blegh. En dan dat volk dat je aan staat te staren alsof ze je zo gaan stenigen...