Piet schreef op vrijdag 15 juli 2011, 16:37:


Ja, inderdaad ik zie hem meermaals per jaar. Dan volg ik les van hem met één of meerdere paarden van me. Vorig jaar heeft hij hier bij ons thuis ook 2x een clinic gegeven, maar dat vond ik een heel gedoe ivm mensen die op het laatste nippertje nog durven afmelden ed.
Ik heb net een mailtje van hen gehad dat ze midden augustus nog eens binnenspringen bij me omdat ze in de buurt dan zijn. Yeah! Ben ik een geluksvogel

Ik sta volledig achter Piet zijn manier van gymnasticeren, ik geef er zelfs les in .
Maar ik gebruik ook het aan de hand en onder de ruiter gymnasticeren van Bent Branderup. Beiden sluiten goed bij elkaar aan, naar mijn mening.

Cindy Helms schreef op maandag 1 augustus 2011, 16:04:


Ik teugel ook bij Piet en volg onder zadel "BB-achtige" les. Maar ik vind wel dat er elementaire verschillen zijn. Beiden hanteren de ultralichte teugelvoering, dus eigen balans als hoofdmoot, prima!, maar BB werkt altijd met buiging, opgewekt door stelling als uitgangspunt en Piet werkt juist niet primair met buiging. Hoe zie jij dat? Of: hoe verenig jij dat?

Christel Provaas schreef op maandag 1 augustus 2011, 16:26:


Vele wegen leiden naar Rome en uiteindelijk wil ik toch wel minimaal Italië bereiken
Piet gaat heel snel aan de slag met de schouderbuiten over 3 of zelf 4 hoefslagen met het onbelaste paard. igenlijk vanaf het paard op eigen benen op de hoefslag kan blijven en ontspannen is. Dus je vraagt een buiging in gans het lichaam en een goed ondertredend binnenachterbeen. Door het ontspannen van de ruggenstrekkers (door stretchen buitenzijde) in die buiging valt het hoofd. De heup treedt goed voorwaarts. Wel moet je letten dat de "neus" (overgang hoofd atlas) toch niet gaat valspelen en de andere kant uitgaat. En van daaruit bouw je stelselmatig verder naar een rechtgericht uitgebalanceerd paard.
Ik werk zelf ook veel op de cirkels aan de lange teugel. Waarom niet? Maar dat is geen makkelijke opgave om het goed te doen met hele scheve paarden.
Elks zijn struktuur maar uiteindelijk bereik je op beide manieren de soeplheid, de vorm, het binnenachterbeen, het tempo, de takt en de schwung. Maar met het lange teugelen kunnen er misschien iets sneller foutjes insluipen als je aanmoddert zonder begeleiding en plan. Waardoor de gymnastische waarde wat verloren gaat. Maar dat is ook met de andere manieren zo. Maar het feit dat die paarden al bewegen en aan het werk zijn, zonder dat de ruiter een natuurtalent hoeft te zijn, is al van ontzettend groot belang.