Vooral de eerste paar maanden dat ik m'n mannetje had gekregen had ik er af en toe slapeloze nachten van. Het is nogal een mooie meneer (draaft vaak uit zichzelf verzameld en meer van dat soort showdingetjes), en dat vinden vele anderen ook, dus tijdens ritten krijgen we nogal eens complimentjes. Leuk, maar ook zorgelijk. Dat ik hem een week of twee had stopte er een man, die er ietwat onguur uitzag, z'n jeep naast ons en vroeg van alles, hoe groot ie was, hoe oud, wat ik er mee deed etc etc, en dat ik er maar goed voor moest zorgen. Ik gelogen over z'n leeftijd, en z'n knieblessure flink aangedikt. Bij thuiskomst dik slot om de poort gelegd, en briefje aan het hek dat Pad nooit meer helemaal 'sound' zou zijn, gechipt is en een vriesmerk heeft voor "loss of use" (oh ja, m'n paard is helemaal niet ijzervrij, voor de rest van z'n leven heeft hij een hoefijzertje op z'n rug ).'s Nachts m'n bed uit en maar weer langs de weide fietsen om toch nog heel eventjes te checken...

Godzijdank is de angst dat Pad gestolen zal worden inmiddels wel wat afgenomen, helpt ook dat hij passanten langs z'n wei echt compleet negeerd.

Die ongure man in de jeep bleek trouwens een hartstikke aardige vent te zijn..

Maar ja, ook ik haal dus nog steeds elke keer opgelucht adem als hij er nog staat, en in volle gezondheid :)

En ik laat nog steeds iedereen meteen zijn vriesmerk zien...

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

Ik zal wel simpel zijn, maar gewoon niet toestaan dat er gegeten wordt. Ik heb het ook niet zelf verzonnen, maar ik pas het wel toe ... Als wij buiten rijden wordt er niet gegeten zolang ik in het zadel zit. Bij een lange buitenrit of gewoon wanneer ik het tijd vind voor een pauze, stap ik af en dat is voor paardlief het teken "vreten". Verder gewoon niet. Je moet dus als je snaaiers hebt, in het begin goed opletten en het zien te voorkomen. Paar keer doen en dat is alles! Staat hij met zijn kop al in het gras, dan ben je dus vet te laat!

Anne Maria schreef op woensdag 3 augustus 2011, 14:05:




Nou ze staat nu in een veel grotere groep van +- 20 paarden/pony's. Voorheen stonden ze met z'n vieren. De weilanden zijn nu ook niet meer plat, dus zal haar spieren veel meer moeten gebruiken. Ze is gewoon veel vrolijker dan voorheen.

e m kraak schreef op woensdag 3 augustus 2011, 9:34:


Vanzelfsprekend moet je het eerst uitleggen! Maar als jouw kind dan nog denkt "dikke worst, ik doe het lekker toch!", dan vind ik, ik hé, dat je als ouder wel degelijk moet verbieden of niet toestaan, als dat laatste wat pedagogischer klinkt!
Egon, ik ben op dit punt een vreemde, denk ik ... vogeltjes horen te vliegen, konijntjes horen buiten te huppelen en vissen horen te zwemmen en niet aan een haak te bungelen omdat manlief niets anders weet te verzinnen dan stompzinnig naar een dobber te gaan zitten loeren ... en niet omdat de mens het zo "leuk" vindt in een hok of kooi te zitten. Toen mijn kinderen klein waren en ze zagen zo'n leuk pluizig huppeltje, moest ik maar één vraag te stellen: "zitten die nijntjes in dat hokje voor jou of voor zichzelf?"
Als je als ouder dan zoveel belang hecht dat je kroost zelf beslissingen neemt en daar op gaat zitten wachten tot de eigenwijsheid óf eigenwijzer wordt óf tot bezinning komt ... dan is dat wat mij betreft akkoord hoor ... maar dan wel voor alles, en dan ook echt alles! Niet alleen een bitje, maar het hele assortiment van wat er in het leven te kiezen valt. Maar ik geef jou op een briefje, dat doen ze dan ook weer niet! Dus vind ik het allemaal maar een hoop geneuzel en waardeer de ouders met ballen "nee, niet dus!"