Ik was een paar dagen weg geweest en het lijkt alsof het extreme er al iets van af is. Maar ze hebben ook flink doorgegeten van het hooi! Ik week de bietenpulp goed. Nu moet madame het nog willen eten. Morgen zal ik er wat wortel en appel stukjes doorheen doen en kijken of ze het dan wil...

Ze moet weer een keer naar de tandarts dat is al weer even geleden maar ik zie haar verder geen moeite hebben met het hooi eten of met de brokken die ze eerst kreeg. Het is wel altijd moeilijk voor de tandarts om haar te behandelen, ze werkt niet goed mee. Daar word het ook altijd wat moeilijk van voor hun.

De dierenarts dacht niet dat ze wormen had... Ze word ook goed ontwormd. Ze komt al zo moeilijk aan vanaf dat ik haar kreeg 4 jaar geleden. Maar het is ook zo'n streskipje.

Welia schreef op woensdag 17 augustus 2011, 11:10:


wat houdt dat in?


stress kan maagzweren in stand houden. Geef eens een paar maanden 1 grote theelepel curcuma in de bietenpulp.

Peter Donck schreef op woensdag 17 augustus 2011, 9:25:


Heb je misschien voorbeelden?
En hoe zou je dat karakter dan omschrijven?
Bij Lusitano's zelf kan ik mij ondertussen wel iets voorstellen.
Maar wat dat nou gaat doen in combi met dat volbloed is voor mij wel een vraagteken.
En 'oorlogsmachine' klinkt nou ook niet al te aanlokkelijk.
(Ships, straks krijg ik nog schrik op voorhand voor die vuurspuwende draak waar paardlief op zit te broeden... )

Feit is wel dat de mensen op die lusitanostal niet met mijn merrie om konden.
Ik ben mij daar nooit zo van bewust geweest en heb mijn paard altijd een braaf paard gevonden. Maar schijnbaar vereist ze dus wel een aanpak die die mensen daar niet gewoon zijn. En naar ik heb vernomen heeft ze de boel daar behoorlijk op stelten gezet en wilde ze absoluut niet meewerken met hun.
Ze is daarna verhuisd naar een nieuwe stal waarvan de eigenaresse zelf oa. Arabieren fokt. En daar ging het vanaf de eerste minuut weer helemaal ok. Paard herinnerde meteen weer haar manieren en zet geen voet meer verkeerd.
Ik had echt geen idee dat daar zo'n verschillen op konden zitten.
Een paard is toch een paard zou je denken?
Maar ergens vrees ik nu toch ook dat ik er zelf verloren in ga lopen?
Ik heb hier ook niet bepaald een oorlog waar ik het beest heen kan sturen

Ze is trouwens half anglo-arabisch.
En naar ik verstaan heb hebben Anglo-Arabieren zelf ook al de naam niet gemakkelijk te zijn. Geen idee waarom...?

Onze dappere kleine pruts.....

Ik had Carmen de laatste weken in het oog gehouden, had het gevoel dat er iets was.. ze leek geïiriteerder dan anders, ging al eens ineens liggen, veel staartzwiepen en happen naar de buik, zoals paarden doen als ze veel last hebben van vliegen. Het verontrustende was alleen dat hypergevoelige Player er wel rustig bijstond ....mijn alarmbel ging dus al wel....

Zaterdagochtend is het dan mis beginnen gaan.
Nog niet echt alarmerend maar ze stond weggedoken in Player 'haar' stal, daar ging ze altijd in staan als ze zich niet lekker voelde. Ze kromp regelmatig ineen van de krampen en maaide met haar voorbeen door de lucht. Twee DA proberen te contacteren, allebei in verlof tot en met de maandag. balen. De Da met wachtdienst ken ik en is een enorme arrogante mens die trowens de vorige keer met Carmen haar koliek ook niet wilde komen.

Ik heb dan zelf eerst gehandeld; olie gegeven om haar darmen te prikkelen en een halve pijnstiller. Gelukkig sloeg dat aan en kon ik met een vrij gerust gevoel weer naar huis.
s' Avonds was het nog ok, wel nog wat olie gegeven, voor de zekerheid. Ze was niet top maar ça va..
Zondagochtend was ze zozo maar tegen de avond leek ze zelfs weer heel fit en vitaal.
Maandagochtend was het dan toch weer mis. Niet kritiek maar duidelijk weer pijn. Heb haar weer een pijnstiller gegeven en weer kwam ze er enigszins door. Tegen maandagavond verergerde haar toestand en heb dan een sms gestuurd naar de DA met de vraag om dinsdagochtend te komen zien. Carmen ging veel liggen en had duidelijk pijn. At met tussenpozen wel gras.
Dinsdagochtend was het behoorlijk mis, Carmen had ontzettend veel pijn, ze lag bijna de hele tijd en wilde niet meer recht, of maar voor heel even. Katrien, de DA, was er vroeg en heeft ze ingespoten tegen de krampen en tegen de pijn. Carmen haar reactie was redelijk lauw, normaal knapt ze daar behoorlijk van op, al is het maar tijdelijk....Nu kwam er niet veel respons. Wel dronk ze, wat goed was omdat ze begon uit te drogen. Ze genoot zo van het water dat ze heel haar snuit erin duwde en met het water begon te klotsen, was fijn om te zien dat ze weer wat leven vertoonde.Tegen half twee ben ik terug komen kijken, had nieuwe vliegenfrennekes gekocht omdat die van haar kapot waren, en ze stond een beetje te grazen....wonder!
Ben dan heel gerust naar huis gereden waar ik gasten verwachtte voor de verjaardag van mijn jongste zoon.
Om 18h00 kreeg ik een sms waarin ston dat Carmen helemaal stond te hijgen, te trillen en te zweten in haar stal, de plasjes lagen op de grond. Ben plankgas naar de wei gevlogen waar ik een hoopje ellende aantrof met uitpuilende paniekogen.
Katrien gebeld, die niet opnam - was aan het opereren, zo bleek achteraf, andere DA geprobeerd, ook zonder succes, was ook aan het opereren, zo bleek.... Paniek....Na een dik half uur Katrien toch vastgekregen en die is onmiddellijk gekomen.
Carmen had 39,4 ° koorts en kon niet bijna meer op haar benen staan. Ze probeerde continu te plassen wat niet lukte. Ze is in elkaar gezakt en bleef liggen, kreunend en krampend. Katrien heeft haar dan een spuit morfine gegeven om te kijken of dat soelaas zou brengen. Carmen was wat van de wereld dan, maar bleef kreunen en krampen. We hebben op dat moment besloten haar te laten gaan...ze mocht gaan...Katrien ging naar haar auto om alles klaar te maken en te nemen wat ze nodig had en bleef even weg. Carmen - of ze het aanvoelde, heeft zich dan toch in haar morfineroes weten recht krijgen en wankelde van ons weg, de wei op. We stonden alle drie (mijn oudste zoon was telkens ook aanwezig) met open mond te kijken en hebben het opgevat als , ze wil nog niet gaan, het is haar tijd niet, ze wil nog vechten. Ze bleef recht en stapte voorzichtig wat rond.. weg van ons....
Katrien heeft haar dan nog een zware antibioticaspuit recht in haar ader gegeven tegen de infectie die ze had, gezien haar koorts en haar niet kunnen plassen -waarschijnlijk op de nieren.
Het was een kans.
s' Avonds tegen 22h00 was het dan toch mis. Zweten, rondlopend niet weten waar ze het zoeken moest van de pijn.
Katrien gebeld.
Omdat ze zo slecht reageerde op alle pijnstillers en medicatie besloot ze om Carmen op te voelen, wat ze normaal niet doet bij kleinere pony's.
Ze voelde in haar darmen een grote klomp van iets, keihard als steen met de grootte van een voetbal....een darmsteen die tegen Carmen haar nier drukte.
Alle puzzelstukken vielen op hun plaats.
De prognose bij een evt operatie, de enige oplossing, was erg slecht, we hadden al wel beslist geen kliniek, maar toch...In het meest gunstige geval , in 'ideale' omstandigheden is de prognose van zo'n operatie 2 jaar.... en wat voor twee jaar....

We hebben haar laten gaan.
Carmen is eerst onder narcose gebracht.
Pas als ze goed sliep heben we haar definitief laten inslapen.
Nog twee diepe zuchten en ze was weg.
Heel sereen

Dag Carmen
Rust zacht
We missen je lieve snuit.
Dikke knuf

Ook van mij heel veel sterkte toegewenst!

groetjes Rita

Dank jullie wel voor alle lieve woorden

Ans Jondral schreef op woensdag 17 augustus 2011, 11:14:


geen idee? terwijl de reden zo voor de hand ligt.

joop schreef op woensdag 17 augustus 2011, 11:59:


Het feit dat het volbloed is? Das logisch natuurlijk.
Maar puur Arabische paarden of zuivere Engelse volbloeden hebben een betere reputatie dan Anglo-Arabs. Waarom zou die kruising dan opeens zo moeilijk zijn?

Maria Delavega schreef op dinsdag 16 augustus 2011, 23:34:


da's helemaal waar
[knips]

Ach, ik heb nooit anders dan belabberde ervaringen met fokkers en stamboeken e.d. gehad. Ik kan me niet aan het vooroordeel onttrekken dat zo een calculator niet bedoeld is voor jullie om mee te spelen, ook niet om allerlei genetische miskleuren te voorkomen want die vindt de goegemeente juist mooi net als {insert abberation here}.

Ans Jondral schreef op woensdag 17 augustus 2011, 12:12:


Andere vraag: waarom zou je een verhoogde kans op zoiets, blijkbaar bij voorbaat "zo moeilijk", willen? Om de komende 10 jaar weer wat te zeuren te hebben en aandacht te trekken over het feit dat je niet met je moeilijke knol kan omgaan? Ik snap het niet.
Terwijl er zoveel paarden rondlopen die het al moeilijk genoeg hebben...

e m kraak schreef op woensdag 17 augustus 2011, 12:30:


Omdat ik dit behoorlijk onverwacht vind.
Ik weet ook niks van Anglo-arabs, daar kom ik nu pas achter...
Ik heb mijn paard nooit als een volbloed gezien qua karakter.
Of misschien maar 5% van haar. Hier thuis is ze enorm cool en onverstoorbaar.
Staat de hele dag te snurken.
Ik heb altijd zelf veel meer Quarter in haar gezien.
Qua uiterlijk trouwens ook niet. T'is dat het op een papiertje ergens staat, dat ik weet dat dat bloed er wel degelijk achter zit.
Maar ik kan dus met dat paard zelf zeer goed door 1 deur. Anders zou ik er überhaupt geen veulen van willen. (Ok, vroeger misschien ook niet. Maar ik heb haar gekocht als 17 jarige en ze was mijn eerste paard. Al was het een welsh pony of tinker, dan had ik er waarschijnlijk net zo goed problemen mee gehad. Dat is het paard niet aan te rekenen.)

En de keuze van de hengst is net zo goed voor een groot deel op karakter gebaseerd.
Dat zie je zelfs in die veulens, die zijn ontzettend cool en stoer.
QH x lusi is op zich toch helemaal geen vreemde combinatie?
En daar is over gesproken hoor en over nagedacht. Met mijn uitdrukkelijke wens om vooral een bruikbaar paard te hebben.
Het 'volbloed' was van in het begin een beetje het enige waarover gezegd werd, dat dat hopelijk niet naar boven zou komen. Maar aangezien paard zelf zo lief en braaf en rustig is, geen probleem toch?

Alleen als ze dan daar stond moest ze zich opeens als een 100% volbloed drama-queen gaan gedragen. Ik herkende mijn paard niet terug, besefte niet dat dat erin zat. Toen ik haar ging bezoeken en stond ze tegen de muur op te steigeren. En dan de staljongen die kwam vertellen dat ze 'al erg gekalmeerd was'...

Ans Jondral schreef op woensdag 17 augustus 2011, 13:03:

knip


wat leer je daar nu uit?
a je kent je paard niet
b je kent je paard niet in verschillende omstandigheden
c de verschillenden omstandigheden hebben enorm veel invloed op het gedrag van je paard

waarom worden AA vaak voor zenuwpillen versleten? door de omstandigheden waarin ze doorgaans gehouden worden.

toch al gauw 50% van de meer dan 100 paarden die ik hier op de stoep kreeg zijn van origine AA of dergelijk soort competitie gerichte gebruiks rassen. Ze zijn vaak veel erger getraumatiseerd dan manegepaarden (die zijn meer van het uitgebluste type) Laat je ze een aantal maanden tot meer dan een jaar rustig in de kudde staan worden ze een stuk minder zenuwachtig, breng je ze dan even in een positie waarin ze sterk aan hun verleden worden herinnerd is meteen het oude zenuwpil gedrag weer aanwezig.

Al weer een reden om je paard niet in handen van 3den achter te laten.

http://www.koopjeskrant.be/hengstenveulen_lusitano_zd34159322.html

ik keek ook even naar dit fotootje en zie dan een treurpony met een te groot halster in een modderpaddock. Hoe kan iemand hier nu iets moois in zien

dit staat erbij: "uit eigen fokkerij, hengstveulen in de zeer zeldzame red dunkleur - zeer apart - en een bom voor de toekomst Extra info: Sterk vermoeden dat hij zich als volwassen paard evengoed zal bewijzen als zijn vader, zowel in de sport als voor de fokkerij. Voorzien van een enkel verdunnings-gen een echte eye-catcher. Geboren op 4 mei 2010 afstamming QUIOSQUE-ALTEZA veulen is voorzien van volle papieren, DNA vastgelegd ingeënt - ontwormt en ingeschreven in het Lusitano stamboek"

het betreft hier kennelijk fokkers die menen dat je je in de fokkerij kan verlaten op zg sterke vermoedens extra aanbeveling: voorzien van extra verdunningsgen

Hmm... Volgens mij heeft hij haar mest nagekeken en zei hij dat hij de klachten niet bij wormen vond passen. Ik heb wel eens eerder een dierenarts laten komen omdat ze aan de dunne kant bleef en een slechte vacht had maar die dacht dat toen ook al niet.

Curcuma is een goede. Dankjewel. :)

Toen is trouwens een vitamine poedertje voorgeschreven met niet alleen gigantisch veel suiker maar ook nog eens dierlijke bestandsdelen ><