Karin schreef op zondag, 13 maart 2005, 22:04:
>> Ik denk dat dit een heel belangrijk gegeven is. Het hek dat
>> eromheen staat is niet van belang. Natuurlijk kan de populatie
>> nog een tijdje groeien als het hek verderweg staat, of als er
> We kennen allemaal de kuddes zebra's en gnoe's die hun
> jaarlijkes migratieronde maken. Daarin hebben ze een balans
> gevonden. Grazer migreren heel veel en vormen dan vaak ook
> grotere groepen samen.
Je krijgt hierbij precies hetzelfde: als er genoeg voedsel is zullen er meer nakomelingen komen, en de populatie groeit ook hier weer, tot er niet meer genoeg voedsel is voor iedereen.
> Maar die dieren krijgen wél allemaal een eerlijke kans. Een
> kudde paarden die echt vrij zijn, die gaan verder trekken als
> het voedsel op is.
Als je met tevelen op pad gaat heeft het weinig nut, en als in het nieuwe gebied een andere kudde je voor is geweest ook niet. Probleem is en blijft dat er nakomelingen komen, en dat er evenveel dieren dood moeten gaan als wat er wordt geboren... Je kan de grens verleggen door bij te voeren en/of migratie, maar uiteindelijk stelt zich weer een nieuw evenwicht in, tegen de dan geldende grens.
> Maar ik vind een hek om een gebied
> zetten geen natuur.
De natuur staat vol met hekken. Alleen zijn ze niet van metaal...
Groeten,
Frans
Warboel
