Piet schreef op vrijdag 30 december 2011, 17:15:
> Ik moet eerlijk zeggen dat ik al sinds dat ik kan lopen knallend vuurwerk
> helemaal mooi vind.
Ik vind het ook mooi. Hard scheuren in een auto vind ik ook leuk. Zo zijn er nog wel meer zaken die ik leuk, mooi, of spannend vind, maar gelukkig ben ik geen puber meer en ben ik prima in staat om mijn eigen behoeften los te zien van maatschappelijk belang en om lange termijn effecten in overweging te nemen. Dus ben ik tegen vuurwerk en de openbare weg als racebaan te misbruiken.
> Nu gaat het om maf worden van een deurbel, maar het gaat om het zelfde
> principe he.
Dat lijkt misschien hetzelfde maar is in werkelijkheid iets totaal anders. Angst is niet met beloningen weg te nemen.
Vergelijk het met het belonen van een ijsje aan een kind als het maar rustig bij de tandarts in de stoel blijft zitten. Misschien blijft het kind keurig zitten maar het doet niks aan de angst. En als de angst groot genoeg is dan kan geen beloning hem in de stoel houden. Velen hebben het al vergeefs geprobeerd. Beloning bevestigt eigenlijk alleen maar de indruk dat het heel naar is.
Er is geen leuke manier om van angst af te komen. Exposure werkt het beste maar is niet leuk voor de patient. Gewoon langdurige blootstelling aan vuurwerk is de beste remedie. Als het maar lang genoeg aanhoudt komt de hond er wel achter dat er eigenlijk niks gebeurt en komt ie wel weer onder de tafel uit.
Frans
Warboel
