Marianne schreef op woensdag, 10 maart 2004, 21:24:


Dit is dus tegenstrijdig met het artikel van Ingrid. Want zij zegt toch dat je het paard juist op het moment dat de zon schijnt niet in het land moet laten en dat het heel snel weer veilig is als de zon er niet meer op schijnt? (het artikel heb ik een tijd geleden al een keer gelezen en dat weet ik niet meer exact, maar dit is toch wat Ingrid zelf zegt..?) Nu zegt Anneke dat het gras het fructaan lang vast houdt... O o o jammer dat het nooit eens zo is dat iedereen het er mee eens is. Ik word gek van al die tegenstrijdige berichten!!

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 10 maart 2004, 21:42:


Nee, ik zie de tegenstrijdigheid niet: beiden zeggen dat er fructaan gevormd wordt bij veel licht maar.. dat dit fructaan niet gebruikt wordt door de plant als de temperatuur 's nachts te laag is...dus voorjaar en herfst. En dus in een te hoge concentratie in 't paardenlijf terecht komt. Toch? Of lees ik het nou verkeerd..(

Marianne

Marianne schreef op woensdag, 10 maart 2004, 22:03:



Fructaan is een van de eerste stoffen die ontstaan door de fotosynthese. Als aan alle andere voorwaarden wordt voldaan kan de plant daar eiwitten e.d. van maken. Die voorwaarden zijn o.a. voldoende bouwstoffen, maar ook een voldoende hoge temperatuur. Zodra er iets mist dan blijft de plant steken met een half eindproduct: fructaan.
Vandaar dus de problemen bij lage temperaturen, of te weinig mest (bouwstoffen) op het land.

Groeten,
Frans

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 10 maart 2004, 21:42:


Hoi Ilona,
Ja dat had ikzelf ook al opgemerkt. Ik weet het nu ook niet meer. In "mijn" artikel staat inderdaad dat het gras "veilig" is in de late namiddag en de nacht. Eigenlijk staat er dat het alleen 's nachts veilig is omdat dan het gehalte sterk afneemt door gebrek aan zonlicht.

Het probleem is eigenlijk dat men er inderdaad niet veel vanaf weet. Toen ik de landbouwuniversiteit ingeschakelde om eens precies te weten wanneer die stof nu in het gras zat, werd mijn hele verhaal van de hand gewezen; onzin; kwam door teveel aan eiwitten.

Alleen wie kan er nu achterhalen wanneer deze stof in het gras zit?
Ik laat Isabella nu iedere avond aan de hand volop grazen (half uurtje), tegen schemering. Misschien wel geheel verkeerde tijd dus? Ik weet het ook niet meer.

En ikke goud waard; och, ik heb alleen die informatie hier gezet omdat ik wel zeker weet dat het iets met deze stof te maken heeft en niet met eiwitten. Alleen nu meer info dus nog.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op woensdag, 10 maart 2004, 21:24:


Interessant, is dit fructaan nu hetzelfde als de fructose bedoelt in Ingrids artikel?

En Frans, wat is jouw mening hierover? Liefst zou ik jouw raad opvolgen en 24 uur 7 dagen per week weidegang geven. Maar onze Mookie is vaak licht bevangen geweest en een keer erg bevangen dus dit niet meer doen lijkt een optie te worden.

groet
Elsbeth

elsbeth flipsen schreef op zaterdag, 13 maart 2004, 0:18:


Ik denk dat er eigenlijk "fructaan" bedoeld wordt. Dat er fructose in gras zou zitten lijkt me niet zo waarschijnlijk, het gras zou dan vreselijk zoet moeten smaken (de smaak van fructose is nog zoeter dan die van gewone suiker).
Maar wat precies de chemische naam is doet er eigenlijk niet zo toe. Wat belangrijk is om te weten is dat het ontstaat als het gras gehinderd wordt om te groeien (dus te lage temperatuur, te weinig bemesting, etc).


Tja, dat is natuurlijk erg riskant om er uitspraken over te doen, ik ken de geschiedenis ook niet. Je zou moeten kijken of met deze nieuwe informatie je een aantal bevangenheden zou kunnen verklaren en in de toekomst kunnen voorkomen.
Stond je paard op een wei die niet genoeg bemest was? Dan was dat misschien de oorzaak.
Was het gras te kort? Erg kort gras schijnt de kans op bevangenheid ook te vergroten i.v.m. de minimale vezellengte waardoor de vertering razendsnel verloopt.
Was de buitentemperatuur te laag, terwijl het gras wel bemest was en de zon scheen?
Als de bevangenheid optrad in een van bovenstaande situaties dan weet je nu hoe je kan voorkomen dat het weer gebeurt.
Als je echter geen enkele aanleiding voor de bevangenheid weet te bedenken, ja dan zou ik toch maar voorzichtig blijven...

Groeten en succes,
Frans

elsbeth flipsen schreef op zaterdag, 13 maart 2004, 0:18:

Ja, het is hetzelde. Is maar net hoe ze het vertalen uit een artikel. In Duitsland is het geloof ik Fructan.

Ligt ook aan je wei. In het voorjaar toen het gras ging groeien had ik Isabella er alleen 's nachts op staan (althans van 20.00 tot 08.00 uur zo ongeveer). Maar afgelopen warme zomer had ik de wei gewoon continu open staan. Ze ging eigenlijk toch vanzelf in de uitloop staan overdag omdat daar schaduw was en overdag volop de brandende zon op de wei. Maar in principe liep ze toen wel weer 7x24 uur op de wei. Alleen was deze wel licht bemest en werd er iedere dag volop gesproeid, zodat het gras geen "kans" had fructose over te houden zeg maar.

Overigens heb ik nog over die fructose zitten denken. Frans zei dat het een halfprodrukt was en daar zit dan toch wat in dat het in de vroege ochtend al aanwezig is. Nl. bij de eerste zonnestralen wordt dat natuurlijk aangemaakt. Afhankelijk van de weersomstandigheden kan het gras het gaan "omzetten" in energie/eiwit/zetmeel, of als halfprodukt fructose laten "opstapelen" in de stengel. Dat betekent inderdaad dat vanaf de eerste tot de laatste zonnestralen er fructose aanwezig kan zijn, maar in het begin meer dan op het eind als het gras niet heeft kunnen groeien. In de nacht neemt het fructose gehalte dus weer af en in de zeer vroege ochtend is er niets meer.
Snappen jullie wat ik bedoel? Dus dan kloppen alle artikelen wel, en ook wat Frans zegt. Of beter gezegd, door wat Frans zei snapte ik ineens wat beide artikelen bedoelen ... wel hetzelfde dus.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 14 maart 2004, 9:24:

mee eens

groet
Elsbeth