Kan het zijn dat sommige paarden dan heel hun leven overgevoelig blijven lopen op steentjes of harde ondergrond als ze voordien lang op ijzers liepen? Mijn DA kwam vandaag langs en zei me dat het bij men haflinger vermoedelijk nooit zou weggaan aangezien hij toch 10 jaar ijzers heeft gehad voordien... Ik weet 1 ding voor zeker, mijn 2 jongere paardjes komen nooit op ijzers te staan maar wat te doen met men 12 jarige haflinger? Dat paard heeft gewoon elke dag pijn en loopt stijf. Het doet me pijn dit te zien, dit spelletje duurt nu al 9 maanden. Ik kan hem toch moeilijk 24/24 hoefschoenen aandoen??? Als ik met zekerheid weet dat het met geduld goed komt, geen probleem...

ARIANE DESTUYVER schreef op dinsdag 17 juli 2012, 20:32:


Begrijp ik het goed dat hij op zijn 2e jaar al ijzers had?! Dan is 9 maanden na het ontijzeren niet zo lang hoor. Weet je zeker dat er niets anders aan de hand is? Als hij pijn heeft en stijf loopt, is hij dan niet bevangen? Loopt hij ook pijnlijk op zachte ondergrond dan? Heb je al eens geprobeerd de stralen iets in te korten?

Ik denk dat het NB succesverhaal behaalt wordt als je je paard kan huisvesten op de ondergrond waar je met 'm wil lopen. Maar ja, meestal staat het paard het meeste van z'n tijd op een zachte wei bijvoorbeeld. Voor die ondergrond heeft ie dan de perfecte hoeven. Moet ie 2 uur per dag op harde steentjes lopen zal dat gevoelig zijn. En het dagdeel van, neem een dwarsstraat, 2 uur waar het paard de hoeven traint is denk ik ook echt veel te weinig.
Daarbij nog het feit dat de paarden niet worden geselecteerd of gefokt op goede voeten. In tegendeel lijkt het soms. Bedenk daarbij dat ze als veulen al op zachte grond in stallen staan, fout bekapt worden en mensen er jarenlang de meest exotische ijzers onder timmeren etc etc.
Nee, het verbaast mij totaal niet dat paarden gevoelig blijven. Het rammelt aan alle kanten.

Christel Provaas schreef op dinsdag 17 juli 2012, 22:07:


Men haflinger werd op 2,5 jarige leeftijd op ijzers gezet uit niet beter weten en "brokkelhoeven" door achteraf gezien verkeerd te bekappen. Wat een mens niet doet uit onwetendheid. Volgens de veearts zijn er geen tekenen van hoefbevangenheid. Hij heeft mooie hoeven die er uiterlijk piekfijn uitzien en sterk lijken maar niets is minder waar. We hebben al geprobeerd door van de zool en straal af te blijven en met de zool wat uit te hollen en de stralen iets bij te snijden maar hij blijft gevoelig lopen ongeacht welke bekapping. Op het zand en de weide merk je niets, komt hij op beton of kiezel loopt hij stijf tot mank. Ook als er zand of grond bv in de hoeven wat blijft plakken bij nat weer dan loopt hij stijf tot mank wanneer hij op verharde ondergrond komt... De DA zegt dat zijn hoeven veel te zwak zijn en dat hij nooit perfect zonder ijzers zal lopen vooraan...

ARIANE DESTUYVER schreef :>

Voor gevoeligheid kunnen allerlei oorzaken zijn en ook als de hoeven er verder piekfijn uitzien (wat is 'piekfijn' in veeartsentaal). Wij bekappen veel paarden van klanten en hebben veel ervaring met harde ondergrond. De meeste paarden hebben zeker een jaar hardingstijd nodig, soms korter, soms langer, en sommigen komen er nooit helemaal doorheen hoor, die die zijn op langere ritten gebaat bij hoefschoenen, ongeacht wat er beweerd wordt. In theorie allemaal prima, maar in praktijk werken zaken toch soms wat anders.
Met name na een natte periode zijn sommige paarden even gevoelig bij aanvang van een buitenritje (zoals je hier ook leest) maar dat is meestal na een kwartiertje op het harde weer minder. Zelfs sommigen van mijn (les)paarden die al jaren op harde ondergrond lopen en prima hoeven hebben. Ik vind het nooit een probleem als een paard iets gevoelig begint en goed thuiskomt in plaats van andersom.

Verder kun je je afvragen in welke mate je paard 'gevoelig' loopt. Af en toe een stapje vind ik acceptabel want door de ijzers af te nemen heb je de voeten weer hun hoefmechanisme en dus gevoel teruggegeven en daarmee rekening houden is alleen maar goed. Het paard hoeft niet overal overheen te denderen. Het is mooi als het wel zo is, maar dat doet nou eenmaal niet elk paard. Op steentjes gaan veel paarden even terug in tempo, dat is helemaal niet erg, want ze voelen. Altans, ik heb er geen moeite mee. Het wordt een ander verhaal als het paard met stijve kreupele poten en de oren in de nek over de steentjes gaat en hier duidelijk veel last van ondervindt. Ook als je paard na een tijd al beter gaat lopen blijven de steentjes het langst vervelend.

Soms is een paard beter af met iets meer steunsel en straal laten staan, maar dat moet allemaal niet dragend zijn. De zool niet uithollen, je maakt er de zool alleen dunner en dus kwetsbaarder mee dus dat werkt niet, die moet vanzelf 'hol' worden en zelfs dat gebeurt niet bij elk paard. Wij snijden wel in de stralen om te voorkomen dat er drukkingen ontstaan en met name op harde ondergrond zul je dat verschil in lopen voelen tov zachte veerkrachtige ondergrond. En de steunsels, dat moet je uitproberen. Bij de een werkt iets meer beter, waarbij een ander gaat strompelen als de steunsels te lang zijn.
Gisteren nog een jonge Haflinger bekapt die heel meewerkend was maar zijn achtervoeten maar niet wilde geven en bleef klooien. Eigenaar geneerde zich voor het gedrag van zijn paard maar nadat we de stralen wat hadden bijgesnedenkon het paard veel rustiger op dat been blijven staan en was het gedrag gelijk normaal. Ik bedoel maar, hoe nauw iets kan luisteren. Dat moet je uitproberen.

Mijn eigen Criollo (Rubio) die op de pampas in Argentinië is opgegroeid (dan zou je toch zeggen he) heeft heel slechte hoeven door slecht onderhoud en korte tijd ijzers. Hij is nu een jaar bij me en nog is hij niet helemaal door zijn proces heen al zijn z'n hoeven wel sterk verbeterd (ook optisch gezien want hij had gruwelijk flarende achtervoeten). In de berm schiet hij naar voren en op het harde is het nog steeds LaLa. Hij doet het dan allemaal wel maar tis met de rem erop, zeg maar. Geduld dus. Of hoefschoenen. Maar hij geeft heel duidelijk aan dat hij die dingen niet ziet zitten aan z'n voeten, hij loopt er ook niet lekkerder mee. Wij verkopen ze zelf en hebben dus allerlei merken die we ook zelf uitproberen maar hij mot d'r niks van hebben. Tilt zijn voeten op en steekt zijn benen naar voren zodra je maar stilstaat.

Van de 8 lespaarden loopt er één (Sunny) op alleen de langere ritten af en toe met hoefschoenen, bijvoorbeeld wanneer we er die week al een aantal kilometers hebben opzitten. Een ander nieuw paard (Face) zit nog volop in zijn proces, werd altijd al Natuurlijk Bekapt bij zijn vorige eigenaars maar liep daar alleen op het zachte. Hier bij ons moet hij helemaal opnieuw door het hardingsproces heen en heeft hij dus hoefschoenen aan op elke buitenrit.

Mijn advies zou zijn; haal er een ervaren Natuurlijk Bekapper bij en geef je paard nog even de tijd voor zijn hoeven. Die hoefschoenen doe je alleen aan op langere ritten, beetje aanvoelen wanneer ze echt nodig zijn, bijvoorbeeld na een natte weerperiode.

Blootsvoets is even anders denken, in die eerste tijd veel rekening met je paard houden, de situatie soms zelfs van dag tot dag bekijken maar hem niet zielig gaan vinden dus hem wel motiveren om te blijven bewegen bedoel ik daarmee. Voeding, beweging, huisvesting zijn net zo belangrijkals correct bekappen.

Laat Koen Theys erbij komen..
Myriam