Sandra van Bommel schreef :


Ja, dat snap ik heel goed, het valt niet mee om dan het glas halfvol te houden ipv halfleeg. Zijn er geen plaatselijke dorpsNenny's (Natural Penny's) die jou willen komen helpen in ruil voor iets? Weetikveel, beetje rondstappen en lekker klooien tussen de paarden of grondwerken. Of heeft iedereen daar bij jullie al een eigen paard?

Spirithorses schreef op donderdag 27 september 2012, 12:53:


Nop... we wonen in een gehucht van 15 huizen, voornamelijk ouderen. De spaarzame jonkies hebben eigen paarden. (buren, zelf zo'n 16 paarden )

Denk dat ik het gewoon even moet laten bezinken en tot die tijd eventjes Billy maar zeer beperkt in de wei en stalarrest. Ben daar geen voorstander van, maar hij heeft er wel de ruimte, de stal is open bij de schuilstal, zodat hij de anderen ziet en tegen de avond zet ik er trulsa bij, zodat hij niet alleen is. Een paar dagen moet het maar zo... Ondertussen uitslag afwachten en hier discussieren hoe we het hooi/stroprobleem moeten oplossen. Wei gingen we toch al indelen. Was al de bedoeling om de wei in de lengte in tweeen te delen en dan nog een keer dwars af te zetten, zodat ze in de winter maar 1/4 deel ter beschikking hebben en dat is dan voor billy ook wel ok. Daarna krijgen ze dus minder weidegang als voorheen, vanwege het dik worden en omdat het beter is voor de wei.
Nu maar eerst hooi/stro probleem zien op te lossen en daarna nadenken over de zomer. Wellicht dan een apart weitje maken voor de ukkies, en af en toe uurtje bij de grote laten of iets dergelijks. Dan is ook geen echte stal nodig, maar hebben ze genoeg met beschutting tegen wind en zon.
Eerst ook maar eens zelf wat energie verzamelen... voor zover mogelijk. Is ook moeilijk te aanvaarden als je lijf het gewoon niet meer goed doet.

hey, hou het forum op de hoogte van de kip-avonturen, leuk ! 'het klikt met m'n kip', super plezant, weer eens iets anders toen ik kind was , 'trainde' ik de kippen van mijn grootvader. Ik spreek nu over m'n kleutertijd, erg lang geleden dus, maar ik weet het nog goed.
Ik had vooral interesse in de kuikens, die waren vinnig en onbevreesd, zodanig dat ze door de mazen van de ren naar me toe liepen. Ze 'moesten' van mij op en af m'n knieën springen terwijl ik neerzat enzo en ze liepen achter me aan. Terwijl werd moederkloek half gek , al kakelend en roepend naar de kuikens. Niet heel de nest deed mee, meestal enkele 'waaghalsjes' die het meest nieuwsgierig waren. Ik gebruikte kleine sprinkhanen als beloning die ik in de wei op voorhand ving en in een tasje meenam. k had geen clicker, kende ik toen uiteraard niet...ik vermoed dat ik daar wel heel zoet mee ben geweest voor het zover was dat de kuikens 'truukjes' deden. Toen de kuikens groter werden, kwam het er niet meer van om verder 'te spelen', ze konden niet meer door de mazen en ik mocht niet in het hok omwille van de haan, vond ik toen heel jammer en zullen er wel tranen gestroomd hebben...
Nu heb ik al jaren geen kippen, nooit gehouden, m'n grootvader heeft er nog 3 denk ik, jaja hij leeft nog, is gezond en wel.
Ik heb nu onze konijnen geleerd om op handgeklap terug in hun ren te gaan(ze mogen soms vrij in de tuin huppelen). Ook gaan ze op dat signaal in een transportbakje (zoiets voor katten in te vervoeren)omdat we ze soms meenemen 'op weekend'.
Ben wel eens benieuwd voor die kippen, maar ze zullen nogal stressgevoelig zijn indien ze dit op volwassen leeftijd moeten leren?
succes met dit interessante experiment wendy

Spirithorses schreef op woensdag 26 september 2012, 22:00:


Oh ik wist niet dat Jelle intussen op hoefschoenen liep. Hij liep hier ook veel op de stenen Pien, maar dat is geen vergelijking met de ondergrond bij jullie. Ik vond het al zo goed dat Jelle tot nu toe zonder hoefschoenen liep, daarom mijn reactie.
Ja bijna 1 jaar al bij jullie. Groetjes Rini

rini schreef :>

Nou, eigenlijk heeft hij het tot nu toe goed gered zonder de hoefschoenen.
Maar hij werd ook nog niet volledig 'ingezet 'omdat hij nog zo jong was. In de afgelopen maanden ging hij steeds vaker mee op de wat langere ritten en dat ging op een gegeven moment ten koste van zijn voorwaartsheid (en in de berm schoot-ie vooruit, een teken) dus die schoenen zijn een uitkomst voor hem. Hij heeft ze pas 2 weken hoor dus dat kon je ook nog niet weten. En hij loopt nu op het harde weer net zo goed als op het zachte.

Hij nu bijna 6 en een half en heeft elke dag weer plezier met zijn vrienden.
Tis een fijne blije kerel, die Jelle. Altijd goede zin, altijd werklustig. Ik heb dat paard nog nooit sjaggerijnig gezien.

Rini (oma Lelle), als je zo ver bent dat je hierheen kunt komen dan gaan wij samen een buitenritje maken, beloofd he. Doe je kleinkids de groetjes van me en vertel ze maar dat het goed met Lelle gaat.....

Pien