Spirithorses schreef op maandag 15 oktober 2012, 10:44:
> Hoe ontstaat dan zoiets, Christel?
Geen idee Pien. Alles wees op een hoefzweer; hij stond met dat been in de lucht en wilde er de grond niet mee raken. Geen typische pees- of schouderspierblessure-reactie naar mijn mening. Dat was ook de reden waarom ik na verloop van tijd, toen er geen zweer doorbrak ondanks inpakken, een thermo liet doen. Eigenlijk om de zweer definitief vast te stellen en andere dingen uit te sluiten.
Hoe een eventuele tussenpees- of spierblessure is ontstaan, daarvan heb ik geen idee. Ik heb hem gereden op de dag dat het zich in de namiddag begon te openbaren (en in de avond erger werd) en hij heeft onder het zadel niets geks gedaan of overbelast, voelde goed. Was in de middag wat minder voorwaarts, maar toen moest hij door de blubber omdat de rijbaan natgeregend was. Achteraf denk ik dat er toen al wat dwars zat.
Er was geen zwelling, geen warmte, geen reactie op drukken, kloppen knijpen, alleen extreme kreupelheid 2 dagen lang nadien.
Ik ben er nog steeds niet van overtuigd dat het om een peesaandoening gaat, immers de thermo wees dit pas in tweede instantie uit, nádat de fysiomevrouw (die voor de schouders kwam) de tussenpees opgelopen vond aanvoelen. Maw het kwam niet klip en klaar als DE oorzaak uit de thermo. De schouderspieren leken thermo-technisch een veel groter aandachtspunt, maar dat kan weer secundair zijn. Ik denk zelf, dat als de schouders zeer doen, dat daar het beeld van 2 dagen het been in de lucht houden en op de toon laten rusten, niet bij klopt, dus: secundair.
Cadiz lost beweging altijd al graag via de schouders op; dat is ook weer het gevolg van zijn bouw en type.
Nu kan ik wel weer een scan laten maken om te checken of er schade is in de tussenpees, maar het zal niets veranderen aan het regime van een paar maandjes stappen en weinig bochten maken.
Ik klink wat gefrustreerd en dat ben ik ook wel. Cindy was zo aardig om voor een vriendenprijs naar mij af te reizen en al die moeite te doen, ze is lang en secuur bezig geweest. Het uiteindelijke rapport heeft echter niet de oplossing gebracht die ik hoopte te vinden. Het heeft eigenlijk juist de verwarring vergroot, zeker na de tweede evaluatie. Dat het mij op kosten heeft gejaagd (fysio) is helemaal mijn eigen dikke bult-schuld.
Ik ben wel een stuk kritischer t.o.v. de waarde van thermografie geworden. Alles valt of staat met het interpreteren van de informatie. Wanneer er niet één duidelijke oorzaak naar voren springt, kan de 'diagnose' meerdere kanten uit. De camera zegt niets meer of minder dan waar het warm en waar het koud is.
Warboel
