Man, man,man

de ethiek hier, dat gaat mijn petje te boven. Het is inderdaad zo dat het een partnership moet zijn, maar wat in onze maatschappij geldt, is volgens mij ook zo voor de dieren waar we mee omgaan.

Mijn vrijheid eindigt waar die van iemand anders begint. Het grote voordeel dat paarden (net als honden) hebben is dat ze zich perfect kunnen integreren in de menselijke samenleving. Daardoor hebben ze als soort ook succes ,anders hadden we ze lange geleden allemaal al de afgrond ingejaagd met toortsen (wat de eerste manier waarop mensen met deze dieren omgingen).

Ik doe soortgelijke spelletjes met mijn paard en o schande ik heb mijn paard leren apporteren, een totaal tegennatuurlijk gedrag. De reden dat dit gebeurde is omdat ik eerst hondentraining gedaan heb, en deze oefening mij goed bekend is. Het verschil is dat je een paard niet kan dwingen om te apporteren (anders dan ik in veel hondenscholen heb zien doen, maar wat ik steeds geweigerd heb bij mijn hond). Het is een intellectuele uitdaging, zowel voor mens als voor paard en wie gaat nu beweren dat iets leren (ik geberuik operant conditionering) verkeerd is. Ik ben wel akkoord dat het leren op een respectvolle manier moet gebeuren (van beide kanten).

Waar ik werkelijk last mee heb is de stelling dat een paard op de wei gelaten moet worden, want hij heeft geen zin om iets te doen of iets te leren. Die luxe kan geen enkele mens zich permitteren, ... iedereen moet zich waar maken in de maatschappij, op welke manier dan ook, ...

wel, dat is mijn persoonlijke visie natuurlijk, en mijn intentie is geenszins om controversen uit te lokken, maar een beetje redelijkheid lijkt me toch niet te veel gevraagd.

Om nog even op het filmpje terug te komen : ik zie in dit paard gedrag dat ook voorkomt bij mijn paard, nl het likken (tegen het einde van het filmpje), voor mij is dat een signaal dat hij vraagt om op te mogen houden (wat ik meestal snel, maar daarom niet onmiddelijk, respecteer). In dit filmpje wordt dit gedrag compleet genegeerd of vergis ik me (zowel wat betreft het likken als wat betreft het negeren) ?

Marc

Marc Van Cotthem schreef op zaterdag, 23 april 2005, 19:11:


Hallo Marc en alle anderen.

Ik heb het filmpje een aantal keren bekeken. Wat zie je nu als je alleen naar het paard kijkt.
Orenspel > prima > attent op hem, en in het begin ook naar de camera (zachte zoemen vh motortje).
Staart > onspannen en recht naar beneden hangend. Niet 1 x zwiepen voor zover te zien.
Ogen > voor zoverver zichtbaar en herkenbaar > geen spanning op de oogbal.

Bijna alle bewegingen gaan losjes en soepel in elkaar over.

Het likken en smakken/ kouwen : daarmee vraagt het paard of het binnen die eerste veiligheidszone mag blijven. De beloning krijgt ie. Hij mag binnen die veiligheidszone blijven.

Wat ook leuk is is het feit dat die man de zweep als staart gebruikt. Hij spreekt met de bodylanguage van het paard en ditgene wat wij hier zien vergt jaren van trainig/ geduld / vertrouwen. 5- 6 - 7 jaar dagelijks oefenen is geen uitzondering.
Ik heb zulke dingen al twee keer vaker gezien van heel dicht bij, te weten 2 quarters en 1 tinker. En dan is het de kunst om niet alleen te kijken maar ook te luisteren naar de reacties van het paard. De geluiden die het paard maakt of niet maakt.

En wat ik ook goed vind aan het eind is dat de beloning voor het paard bestaat uit het feit dat hij met zijn lichaamstaal aangeeft van kom maar bij me. En ik hoop dat het paard GEEN suikerklontje krijgt. In de film niet, maar wat daarna gebeurt weten we helaas niet.

Martien.

Tja, de vraag staat er al...
En verder, hoe weet je of het paard er geschikt voor is?
Kan het zonder bit?

Loes Scheres schreef op zaterdag, 23 april 2005, 16:42:


sorry, laatste gisting was aeroob, wegens blootstelling aan de lucht
peter

Nel Gommans schreef op zaterdag, 23 april 2005, 17:01:


tja, overal, we zitten natuurlijk wel een ein uit elkaar hier in belgie.
Hier op de streek zijn er enkele professionele handels.
Verder zijn er ook nogal wat boeren of would-be boeren
(who the *** would want to be ...)
die hun overoogst, of zelfs speciaal geteeld, doorverkopen
in kleine pakjes voor de kleine paardenliefhebbers.
Sommige Aveve-punten of andere landbouwproduktenverkopers
hebben ze ook in hun aanbod.
Soms vind je "te lande" ook wel eens een stapel
met een bordje TE KOOP en een telefoonnummer,
of de koopjeskrant
en straks waarschijnlijk zelfs op E-Bay......

Als je maar 1-2-3 of 4 paarden hebt, neem je best kleine pakjes
van zo rond de 40-50 kg, alhoewel die wel prijzig zijn !
Heb je meer paarden dan koop je beter grote balen (300-500kg)
Als daarin de boel dreigt te verhitten, dat kun je voelen, ruiken en zien,
gooi dan die warme "schijven" open, zodat er goed lucht aan kan
dit droogt uit, koelt af en kan verder opgesoupeerd worden) !

Grote balen zijn NIET handelbaar, ze liggen waar ze liggen
laat ze meteen op een handige spot leggen !
en snij open langs de korte zijde, touwtjes doorsnijden en
de schijven kan je zo uitplukken.
Gaatjes erin, kleefband erop (stevige)

Je kan ook in het voorjaar iemands gras afkopen
en zelf laten maaien, keren, persen en wikkelen
dit komt goedkoper uit (loonwerk) en dan heb je tenminste
zicht op de kwaliteit.

Ik gebruik weer hooi, ook in grote balen.

sukses, Peter

Hoi Loes.

Ik woon in België vlakbij de grens van Weert/Maaseik. Ik wil er gewoon zeker van zijn dat ik "het goede spul" krijg, om het zo maar even uit te drukken. Juist omdat het gaat gisten kan een verkeerd pak ook heel schadelijk zijn voor je paard. (daar ben ik een beetje bang voor)
Vandaar mijn vraag op het forum naar een goed adres waar ik zeker kan zijn van een goede kwaliteit. Als het niet te ver uit mijn richting ligt wil ik er best een eindje voor rijden.

Dank je wel Loes voor het meedenken. Ik zal ook een op Yahoo zoeken.

Groetjes Nel.

Peter Donck schreef op zaterdag, 23 april 2005, 20:51:


Bedankt Peter.

Waarom ben je weer op hooi overgestapt?

Groetjes Nel.

Frido schreef op zaterdag, 23 april 2005, 20:37:


Hoi Frido.

Ken je de pagina www.bokt.nl ??
Daar staat een speciaal forum : "uit het zadel" waar erg veel gesproken wordt over mennen zowel met als zonder bit.
Misschien dat je daar gemakkelijk iets kunt vinden.

Groetjes Nel.

Hee Nel,

dank je wel,
Ik ben het trouwens, Melanie,
Tot morgen!!

Nel Gommans schreef op zaterdag, 23 april 2005, 21:07:

Frido schreef op zaterdag, 23 april 2005, 21:12:


Tot morgen :)

Frans Veldman schreef op zaterdag, 23 april 2005, 18:30:


Ik ben het met je eens Frans.

Praktijkvoorbeeld van vandaag :
We rijden te paard in het bos.
Plots stormt er achter ons een mountainbiker een heuvel af, piepende remmen, paniek onder de paarden, hetgeen erin resulteert dat er een paar onmiddelijk aan de kletter slaan.
Gelukkig weten desbetreffende rijders het goed op te lossen en wordt de boel binnen een paar seconden gesust.

Als de paarden geen vluchtdieren meer zijn, waarom reageren ze dan zo?

Ik kan mijn paarden hier niet tegen ' wapenen', het enige wat ik kan doen (en hopen) is dat ze in zulke situaties weliswaar schrikken, want dat kan ik niet helemaal voorkomen, maar bij me blijven en hun vertrouwen in mij terug vinden (of houden).

De mountainbiker was het roofdier, het paard het vluchtdier.
Zo kom je dagelijks situaties tegen.
Waarom mag een paard geen vluchtdier meer zijn ?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag, 23 april 2005, 21:55:


Schrikken doet een hond ook wel van dingen, net zoals een paard of een mens. Tegen ANGST kun je geen zoogdier wapenen, een mountainbike daarentegen is een stalen ros. Ik kwam met mijn geleidehond bij een roedel wolven (achter een hek hoor mijn hond was doodsbang. Geen roofdier in te bekennen, hij wilde maar al te graag vluchten.

Groeten Esther

Esther schreef op zaterdag, 23 april 2005, 22:02:


Het blijft wel boeiend natuurlijk, waarom wordt er gezegd ik heb een Arabier die schrikt harder want het is een warmbloed. Of ik heb een koudbloed dat zijn kinderponnies. Was me ff een kleine aanvulling waard.

Groeten Esther

ik ben het met je eens dat het mooi oogt. als dit echt het resultaat is van een jarenlange dagelijkse training, is het dan niet pure reflex geworden waarin elk ander gedrag (zoals zwiepen met de staart bijv...) uitgedoofd wordt door het 'drillen'? stel dat het paard oorspronkelijk niet echt veel zin had om dit soort oefeningen te doen, maar er werd toch steeds dit gedrag van hem gevraagd gekoppeld aan een beloning (eerst vrijwel onmiddellijk, erna pas na een reeks van gevraagde gedragingen), dan rest hem misschien niet veel anders meer dan het 'leuk' te gaan vinden, namelijk overeenstemming te zoeken tussen zijn attitude en zijn gedrag, ook al was zijn oorspronkelijke attitude niet overeenstemmend met het gevraagde gedrag. In de sociale psychologie noemt men dit attitudeverandering vanwege de cognitieve dissonantie.
het is maar weer een vraagstelling.