Toen ik de eerste keren op Daim ging zitten was ik uiteraard knetter-zenuwachtig en hij reageert altijd heel erg op mijn stemmingen, dus dat was niet handig.
Ik ben toen heeeeel HARD gaan zingen (van de zenuwen volume vloog alle kanten op haha) en kennelijk ontspande dat mij EN Daim heel goed!
De eerste maanden hebben mensen mij dus keihard zingend op mijn paard voorbij zien komen en ze dachten echt dat ik Gekke Gerritje was, maar ja....het hielp!
Ook in latere spannende situatietjes ging ik gewoon zingen.
En ook als ik voelde dat ik gefrustreerd/ongeduldig werd hielp zingen (en man man man wat heb ik veel gezongen, was zooooo'n ongeduldig type.....heeft Daim mij wel vanaf geholpen )
(tot op zekere hoogte )

Qwienda schreef op maandag 25 maart 2013, 11:41:

Ik heb één paard gehad dat met "gewoon volgens de regeltjes" natuurlijk bekappen de ondergeschoven hielen is kwijtgeraakt. Zij had behoorlijk ondergeschoven hielen toen ze van de ijzers kwam en je zag in een jaar tijd de hielen naar achter gaan en de toon steiler worden.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)