Els Kleverlaan schreef op woensdag 12 juni 2013, 15:59:
> >
> Ik krijg het idee dat de pijn in zijn voeten hem in alles enorm belemmerd
> heeft. Laat weer eens zien wat pijn een dier (en mens) aan kan doen.
>
> Ik hoop dat je nog lang van hem kunt genieten zoals hij nu is!!
>
> Els.
> Tell me and I forget. Teach me and I remember.
> Involve me and I learn.
> (Benjamin Franklin)
Ja, dat gevoel krijg ik nu zo langzamerhand ook
. Hij heeft al jaren in meer of mindere maten ontstoken voeten gehad. Arm dier....
Ik was in het begin nog angstig voor het gras, maar daar staat hij nu al weken 24/7 in en het gaat alleen maar beter met hem
Wat ik mij steeds afvraag als ik nu naar andere paardenvoeten kijk, met ijzers, zolen, hoge hielen enz is waarom er niet veel meer problemen zijn? Of de problemen zijn er misschien wel, maar vallen niet op?
Ik hoop tot in het diepst van mijn hart met je mee Els! Dat ze nog jaren tegen me aan mogen zeuren waarom ik die "bodemloze put" nog steeds niet "opgeruimd" heb
.
Oh hij is vandaag "macho" af. De nieuwe merrie loopt de godganse dag achter hem aan te dreutelen, aan zijn achterbenen te ruiken, ze ruikt zelfs onder zijn buik
, maar hij loopt de hele tijd van haar weg. Af en toe kijkt hij even naar haar en dan biedt ze zich direct aan en plast, maar hij sjokt vervolgens weer richting gras.
Is ook vermoeiend hoor, 2 vrouwen tevreden houden..... Meeste mannen kunnen niet eens 1 vrouw tevreden stellen
Warboel
