Myriam schreef op maandag 19 augustus 2013, 15:55:

soms is het prettig niet ál te veel te denken en gewoon te doen wat de trainer zegt :
Dat is níet de bedoeling....
Bedenk nou eens hoe ze jou zelf een bepaalde route zouden kunnen laten lopen waar je eigenlijk helemaal niet zoveel zin in hebt en hoe ze je zover konden krijgen dat je gráág die route steeds langer zou maken.

Loopt ze altijd wel naar huis? laat haar dan na de eerste bak omkeren naar huis. Maar dan moet ze wel leren dat er altijd een bak staat waarna ze om mag keren en dat weet ze niet na één of twee keer.

Loopt ze ook niet naar huis? Maak dan een route zónder omkeerpunt dus een rondje.

Het nadeel van zo'n bak is dat je niet "afbouwend" kunt belonen. Je zou namelijk het meest nabije hoopje hooi steeds kleiner kunnen maken en het in een paar stappen tot nul kunnen decimeren, zodat ze gefocust wordt op hoopje twee.
Geloof me, als ze het idee moet krijgen dat ze altijd beloond gaat worden voor het werk dat ze moet doen, moet ze wéten dat er altijd die beloning is. Ligt ie niet op 30 meter dan misschien op driehonderd, of op drie kilometer. dat bereik je niet in 2 keer trainen. Trainen is herhalen, herhalen, herhalen én heel langzaam uitbreiden.
Schrijf een trainingsplan, zodat je exact weet waar je de hoopjes gisteren hebt neergelegd, schrijf op waar je afbouwt en waar je uitbreidt. Dan ontdek je ook precies wanneer je je hand overspeelt en teveel vraagt. ...Hop, stappie terug morgen.
Nogmaals, zodra je met haar op weg gaat moet ze wachten op een beloning die ze ergens gaat vinden en daarna mag ze naar huis of ze gaat op zoek naar de volgende.
Het klinkt misschien raar allemaal, want geef genoeg druk en ze zal ook wel gaan lopen, maar dat is niet de weg die je kiest.
Ik heb het ooit exact zo gedaan bij een paard wat in een moerassig stuk bos was weggezakt en die de weg gewoon niet meer op durfde én als ze echt moest elke 5 meter staakte, hoeveel druk (en dat was veel) er ook uitgeoefend werd. Steigeren bokken, you name it.
Dit paard liep in een aantal lessen en veel eigenwerk van de ruiter weer overal naar toe, zelfs voorbij de onheilsplek, met op den duur alleen een beloning als hij weer thuis kwam.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Wat een interessant topic!!!
Ik heb het zelf moeten ondervinden, maar worstelde ook met het gegeven: kort gestressed versus lang uitgegroeid...
Ik heb twee paarden die erg gevoelig zijn, beide schuren (alhoewel het dit jaar lang geduurd heeft vooraleer ze eraan begonnen zijn....) ene neigend naar hoefbevangenheid bij teveel gras/klaver, andere neigend naar darmproblemen/spierproblemen.
Was echt zoeken, maar het ging goed met een track van de ene naar de andere loopstal met hooinetten aan de ene kant en drinkbak aan de andere kant en geen gras tot de maand juli.
Mijn ervaring is dat ze problemen hebben als ik ze voor de maand juli op het gras laat. Zowel met kort als lang gras.
Gras was uitgegroeid, liet ze eerst paar uren op, dan langer en langer tot het wat korter was.
Nu kunnen ze 24u per dag lopen waar ze willen in track of weide (maar door de vele vliegen gaan ze vaak in de schuilstal gaan staan).
Ik weet uit ervaring dat ik ze ongeveer midden september terug moet uithalen, als het natter wordt. Ik merk dat vooral in de droge periodes juli/augustus ze het gras best verdragen, daarna krijg ik zo wie zo problemen...heb ik nu al drie jaar na elkaar kunnen merken.
Ook strookbegrazing heb ik geprobeerd, maar dan gingen ze als een doorgedraaide grasmachine tekeer en kregen ze teveel in te korte tijd binnnen, wat darmproblemen veroorzaakte.

Piet schreef op maandag 19 augustus 2013, 14:22:


leve het hoefmes en de rasp, bekappen is een vies woord !!
dus toch oppassen dat je als 'natuurlijk bekapper' vroeg of laat niet in hetzelfde bedje ziek bent...

In het "schimmelhoeven"topic stond appelazijn als remedie tegen schimmel. Gewoon azijn in de scheur gieten of een badje met appelazijn?
Hier ook een paard met aan de voorhoeven een scheur in de toon. Niet zo erg als op de foto's. Maar toch ook al van alles geprobeerd, ook clean trax, dan trekt het eerst dicht, maar het gaat gewoon weer open staan na een tijdje. Al een jaar of 2 bezig nu denk ik zo.
Ik hoorde ook al dat het besmettelijk is, maar waarom is hij de enige hier dan die het heeft?
Ik maar de rasp niet schoon, zou mss wel moeten , maar ik vergeet het gewoon.
Ingrid

Piet schreef op maandag 19 augustus 2013, 17:06:


zó wáár zó wáár ...en toch ben ik vaak genoeg ontrouw aan dit wat ik wél wezenlijk wil.! pffff
Dus rechtsom wordt de trainingssessie ..en linksom ga ik een fijne rit maken!
Rechtsom hoeft (eerst) slechts 200m! weg stress! :)
Gevoel: dit is spelen! :)

I

Talitha schreef op maandag 19 augustus 2013, 17:02:


een infuus (baxter voor de vlamingen) dat gemaakt is met een homeopatische inhoud ipv iets 'klassiek'.
In dit geval met arnica, misschien dat hij er nog wel iets anders bij ingedaan heeft want het duurde wel effe om te maken.
Kan ook zijn dat het Traumeel was, want dat heet hier ook arnica... ik weet het: Italianen...

Werd dus intraveneus toegediend, daarom het infuus

mirel schreef op maandag 19 augustus 2013, 12:03:


Zou ik wel willen maar het kabeltje is zoek om de foto's over te tappen naar mijn computer, ben er al een paar maanden naar op zoek... dus daar ga je lang moeten op wachten.

Zij gedraagt zich intussen wel heel normaal, heeft niet veel last blijkbaar van de wonde. Ik heb die wel een paar dagen gerust gelaten nadat er de ozonzalf op gedaan was en ze haar infuus gekregen had. Ze ging trouwens altijd weg wanneer ze me zag aankomen...

Morgen ga ik het wel allemaal eens terug vernieuwen.

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 19 augustus 2013, 11:06:


Ja hoor, de zalf is aangekomen.
Op dit ogenblik nog maar enkel gebruikt voor de wonde van Gauda. Morgen bekijk ik die opnieuw. (ben wel vergeten foto te nemen van hoe het was... sorry!)

Wodan vandaag gecheckt en zijn wondes zijn intussen zelf al veel beter geworden, blijkbaar heeft de temperatuurdaling gezorgd dat er veel minder vliegjes zijn nu waardoor de wondes kunnen helen.

Myriam schreef op maandag 19 augustus 2013, 19:55:


Wat zou het anders kunnen zijn? Met je kleine kind speel je toch ook om het alles te leren? Of dwing je dat in een keurslijf en zegt ik denk wel voor je?
Omslachtig? Lijkt wel zo ja, maar wacht nou eens af hoe snel ze het doorheeft!

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Piet schreef op maandag 19 augustus 2013, 23:30:


Linksom = aversierijden = fijne rit?
Rechtom = betere methodiek leren?




En 2 regels terug was linksom nog de fijne optie...
Of haal je hier 2 percepties door elkaar, die van jezelf en de veronderstelde bij je paard? Ik weet niet hoe het bij jullie is maar ik raak daar erg van in de war.


Goede vragen Piet, denk er zelf ook over want dat denken is nou precies wat je voor je paard doet en wat je paard best fijn vindt zonder daarvoor in een aversief keurslijf te hoeven zitten.


Piet, je instructies Nr:260476 zijn nmm correct en ook bij Nr:260495 heb ik het genoegen gehad op een mee-eens-je te kunnen klikken daarom wou ik me niet bemoeien, maar ik heb het idee dat Myriam zelf niet snapt waar het eigenlijk om gaat hetgeen me toch redelijk essentieel lijkt om eerst wat aan proberen te doen.

Mag ik daarom het volgende interrumperen?

Myriam schreef op maandag 19 augustus 2013, 15:55:

[knip]

Het kan toch ook zo zijn dat je je eigen brein, je eigen methodiek 'getraind' hebt? Getraind dan als synoniem van geoefend.
Het kan ook zonder bakjes en zonder het door Piet voorgestelde plukje hooi.
Het plukje hooi van Piet stelt je focus op de eerstvolgende 'lawn of reinforcement' voor.
Het ziet er daarom voor mij naar uit dat jij dat plukje hooi het meest nodig hebt.
Dit gaat allemaal over het genereren van verwachtingspatroon.


Wát ga je dan precies belonen vanaf het paard? Een intentie? Een beweging? Een resultaat? Wat?
Of geef je je paard aanwijzingen die naar een beloning leiden? Dat is iets heel anders maar uiterst nuttig! Doe ik de hele tijd, zo nuttig is dat
(Nu ga ik er wel van uit dat op gewenste manier bewegen op zich al belonend geleerd is want waar schrijven we anders over? Dit gaat toch over de langere spanningsbogen die anticiperen op verwachtingspatroon en dat opwekken, niet over een 3 sec. beloningsvenster?).
Die verwachtingspatroon-beloning ziet in de regel niemand behalve ik en mijn paard, ik omdat ik de beloning bedacht heb en mijn paard omdat het beloond wordt want voor hem is de beloning echt en werkt vertrouwen onderhoudend.
Ik heb sterk de indruk dat het begrijpen van dit concept 'leiden naar beloning' essentieel is voor al wat je nu wil. Waarom heb je een bakjesbediende nodig als je het concept begrijpt? Er zijn geen bakjes nodig, de hooiplukjes van Piet brengen het concept op gang en dat zou niet alleen bij je paard maar vooral tussen jouw oren zo moeten zijn.
Gedrag volgt de weg van de minste weerstand naar beloning. Het is makkelijker als iemand je beloning zoekt en vertelt waar je beloning is dan wanneer je die zelf moet zoeken. Resulteert dus in 'bonding' c.q. overgave aan 'leiderschap'.

Krek deze zelfde oorzaak/gevolgketen werkt nu van Piet naar jou en vanuit een andere invalshoek van jou naar je paard. Allemaal hetzelfde gedragsmodel. Misschien helpt het begrijpen als je dat vergelijkt.

Egon..bedankt..
Ik heb er natuurlijk nog vragen bij....
Verzoek.. "M begrijpt het niet" ..zal wel zo zijn maar belet het leren... schuld van school en dan zie ik door de t......n de letters niet meer
Myriam