joop schreef op dinsdag 24 september 2013, 12:18:


Toen hij stierf niet denk ik Letje, maar vóór die tijd moet dat af en toe hels geweest zijn en dat al jaren lang! Dit is een zwaar paard geweest, het was een hoef ter grootte van een werkpaard. er zal dus zo'n 800 kilo boven deze hoefbenen gehangen hebben. Au?
Maar heel vaak gaat het zo.
Ik ben oa. bezig met iemand op afstand te adviseren, van wie haar merrie in 2009 "licht" bevangen raakte, advies andere ijzers eronder, waarna ze dan weer leek op te knappen. Maar de problemen komen terug en dan steeds sneller. Uiteindelijk komt een veearts en die zegt: chronisch bevangen, niks meer aan te doen, 12% rotatie van het hoefbeen, 10% is al dodelijk.... maar om het nog wat te rekken sla er maar een break-over ijzer onder.
Ik hoop het te redden met haar, de ijzers zijn er van onder, beest heeft veel pijn maar er werkt nu een authentieke hoefsmid aan die op zijn site een heel enthousiaste pagina over natuurlijk bekappen heeft staan en een cursist blijkt te zijn geweest bij Pietje
Het ene heb ik hem niet af kunnen leren, maar wél het andere aangeleerd, namelijk dat je bevangenheid niet oplost met ijzers maar met zeer regelmatig natuurlijk bekappen

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Piet schreef op dinsdag 24 september 2013, 17:13:


foto's bedriegen, ik had niet door dat het om zo'n groot paard ging! niet te veel over na denken maar, nu lijdt het in ieder geval niet meer.


hoe vaak hebben we dit verhaal al gehoord


een hele opsteker en zo wordt je werk dan ook weer beloond. Ik krijg ook nog regelmatig telelfoontjes van mensen die zo blij zijn met hun chronische HB paard sinds ze weten wat ze er aan moeten doen, vooral om het te voorkomen!


soms duurt het heel lang voor een hoefsmid definitief van het beslaan afstapt, het is moeilijk om je te beseffen dat je lange tijd iets totaal zinloos hebt toegepast.

Hoi,

Heb je de automaat nog steeds? Werkt hij nog steeds zo goed?

Mag ik vragen hoeveel hij ongeveer gekost heeft?

Zoiets zou echt geweldig zijn voor mijn haflinger! Wat ik ook probeer, een slowfeeder blijft niet lang een slowfeeder.. Mevrouw heeft binnen een aantal dagen door hoe ze haar hooi toch snel naar binnen kan werken.
Heb al van alles geprobeerd..

Groetjes Jacyntha

Bij een training hoort ook de nodige rust!
Als spieren getraind worden, moeten ze ook de kans krijgen om terug te ontspannen.
Ik heb ooit eens een lezing bijgewoond hierover, ik weet niet meer precies de finesses, maar 3 à 4 keer per week trainen is meer dan voldoende. Als je alle dagen traint was dit slechter voor de opbouw omdat er dan geen herstelfase is. En conditie bouw je vooral op door heel veel te stappen (niet slenteren maar een stevige actieve stap).
Verder ook eens nagaan of er niets te kort is, maar dat is helaas niet altijd in het bloed te zien.
Ik heb met mijn (grote) merrie dat endurance schema eens gevolgd, en na enkele weken was ze ook niet meer zo actief. Ze zag er wel goed uit, spieren werden beter, ze blonk. Bloed laten nemen, niks tekort. De raad gekregen om bij te voeren en dat werkte wel. Ik kreeg weer een actief en alert paard.

En geduld hebben uiteraard.

Lena

(als je geen geduld heb, moet je niet met paarden beginnen)

Lena, dat zat mij ook bij. Ik heb ooit, in een ver verleden, een opleiding voor sportgezondheid (voor de mens dan he) gevolgd en daar werd hetzelfde gezegd.
Het belang van het stappen kom ik steeds weer tegen.
Zou mij kunnen voorstellen om vitamine te geven. Dat doe ik meestal in de ruiperiode, omdat ik dan aan sija zie dat ze het kan gebruiken, maar sil ziet er goed uit. (goed leven, denk ik ) Ik denk, zoals gezegd, dat ik te veel focus bij het longeren ben gaan leggen en daar te snel verbetering verwachtte, terwijl ze gewoon de basis nog moet opbouwen na een leven lang fokmerrietje en veulen aan de voet met weinig beweging en dan ook nog vorig jaar ziek geweest,.

Ik ben gisteren weer begonnen met gewoon leeg mennen in een actieve stap, 40 min, en ga dat opbouwen, beetje vlgs het schema van de enduranceruiters peelrand. Kan ik uiteindelijk boodschappen gaan doen met de pony De winkel is hier nu eenmaal niet om de hoek.

Ik heb een vraag. Ik houd mijn paarden nu op de traditionele manier, maar ik heb me vediept in het houden van paarden in een paddock paradise.
Nu is het zo dat we elk jaar de gecombineerde opgave moeten invullen en dat je met elke verandering rekenjng moet houden dat je eventueel gekort wordt. Een mooi voorbeeld. We hadden een doorgang gemaakt voor trekkers maar om te voorkomen dat ze dat stukje kapot zouden rijden hadden we er geel zand in gestort. Met de bedoeling dat hier wel wer gras overheen zou groeien. Dit werd direct gezien als zandpad, dus eventuele korting op de subsidie. Nu heb ik die man er wel van overtuigd dat dit wel grasland was, maar hoe zou dit gaan als ik een paddock paradise aan zou leggen? Heeft iemand hier een idee van?

Sandra,

Ik vond toen ook dat mijn merrie er supergoed uitzag, maar blijkbaar is dat niet steeds een garantie.
Ik ben toen Zupa (bietenpulp met grasbrok) met spelt en olie beginnen bijgeven (op aanraden DA) en daar doet ze het prima op.

En ja, ook nu weer merk ik hoe belangrijk dat 'gewoon' stappen is voor de opbouw in het algemeen, maar nu wel met een paard dat het prima doet met gras en hooi. Maar mijn grote dame redt het er écht niet mee.
En ik kan me inbeelden dat als je paardje echt van 0 moet beginnen dat het héél langzaam gaat.

Lena
(als je geen geduld hebt, moet je niet met paarden beginnen)