vagebond schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 16:51:


Gewoon stukje voor stukje. Elke keer als je de kans hebt je rasp er langs. Vandaag aan de voorvoetjes en morgen de achtervoetjes. Dan kom je er vanzelf. Het is ook niet allemaal in een dag aangegroeid he.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Vanmiddag weer even erbij geweest, weer met de clicker natuurlijk. Morgen neem ik gewoon de rasp mee, gewoon om te snuffelen. Dus van bovenaf raspen. Eerst eens kijken of ik morgen een voetje krijg.
Denk als ik een hoefsmid bel, dat ie er geen uur voor uittrekt. Ik heb net een nieuwe rasp, dus dat scheelt ook.

vagebond schreef op zaterdag 12 oktober 2013, 16:32:


een moderne bekapper trekt denk ik wel een uur uit voor zo'n geval.

Een natuurlijk bekapper zou daar toch de tijd voor moeten nemen, als je de afspraak maakt even erbij zeggen dat het om een veulen gaat die nog niets gewend is en dan zal hij daar waarschijnlijk rekening mee houden.
De eerste keer dat Noortje bekapt werd is hij meer dan een uur bezig geweest. En niet dat Noortje zo moeilijk deed, nee, hij nam gewoon heel ruim de tijd voor kennismaking en veel rust tussendoor, zodat ze niet te lang achter elkaar haar hoefje op moest houden.
Deze eerste keer ging zo positief, het is daarna ook altijd zo goed gegaan, alleen steeds wat sneller. Mijn NB neemt altijd ruim de tijd en gaat heel rustig met de paarden en pony's om.

IK ga met Piet mee hoor. Is ook gelijk een mooie oefening in de klikker training en je eigen vaardigheid raspen. :)
Het komt niet meer op een paar weken aan hè.
Voor je het weet doe je; lange slagen - snel klaar :)

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Ik heb toch een hoefsmid laten komen, zag er zo raar uit die hoefjes. Hij zei dat de veulenhoef er nog aan zat, dat was dat lichtere stuk hoef. Hij heeft rondom lichte hoefjes.
Hij staat er nu supermooi op, ben toch blij dat het gebeurd is. Ik vroeg me af of ie wel bij ons op het harde kon lopen/rennen met die rare lange hoeven. Vooral achter stonden ze gek.
Smid was rustig, geen gedoe, Gino ging op zijn kont zitten en daarna hing ie tegen mij aan, echt een lieffie.
Gr. Ingrid