Ik denk dat ik Storm niet alweer zou verhuizen.
Al zijn de omstandigheden uit PN oogpunt misschien niet ideaal, zijn gezondheid is enorm vooruit gegaan en dat lijkt me belangrijker. Weer verhuizen, weer stress. Dat kan ook tot een terugval leiden.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Spirithorses schreef op vrijdag 29 november 2013, 9:19:


ik ook, deze week nog. Ik bracht de ponies naar een vriendin (voor de winter). Zij heeft 2 trekpaarden, 3 ezels en nog 1 ander ouder ponymerrietje. Ik bracht 1 ruin en 2 merries. De ruin heeft het kleine merrietje zo neergemaaid dat ik hem weer heb opgehaald Ik heb hem al eerder met andere paarden in de wei gehad, wel een beetje een opschepper maar nooit echt een probleem. Waarom hij dan ineens zo lelijk doet begrijp ik niet. We verwachten eventueel problemen met Max, het grote paard maar dat ging prima.

Ja weer verhuizen geeft natuurlijk wel weer stress, maar ik denk dat ik in jouw situatie toch voor verhuizen zou kiezen.
Of het goed zal gaan op het nieuwe adres weet je pas als je hem daar neer zet, het blijft een risico, want gaat het niet goed, dan moet je hem nog een keer verhuizen en dat is natuurlijk helemaal niet wenselijk. Maar voor hetzelfde geld gaat het wel heel goed en dan heb je wel een plek waar jijzelf waarschijnlijk ook de minste stress van krijgt! Ik merk dat zelf met mijn vezorgpaard in pensionstalling, de verre van PN omstandigheden geven mij stress en frustratie! En dat is ook niet leuk om zo bij je paard te zijn.
Wel opvallend dat hij nu zo aan het opknappen is, het is toch erg dat sommige pensionstallen gewoon zo slecht zijn dat er paarden ziek worden!

Fijn dat je nu weet wat het is en wat er aan gedaan moet worden!
Wat je schrijft dat je paard misschien wat autistisch/depressief is, dat gevoel had ik ook altijd bij mijn vorige pony, een beetje een gehandicapte 10 jarige mini-shetlander. Ze mankeerde een hoop waaronder een probleemgebit (aantal kiezen pasten niet goed in de mond), algehele slechte conditie (waardoor steeds problemen met wormen, luizen, huidschimmel, enz.). Ik had vaak het idee dat ze wat autistisch was, legde ook geen contact met andere pony's, ze kroelde er wel mee als ze haar kwamen kroelen, maar uit zichzelf deed ze dat niet. Ze leek altijd erg in zichzelf gekeerd. Ik heb haar helaas in januari in moeten laten slapen doordat haar gebit ineens nog meer problemen kreeg.
Ik denk zelf dat het gedrag wat ik als autistisch zag, gewoon gedrag was van een zieke pony die zich niet goed voelde. Misschien als bij jouw paard de medicijnen aanslaan, en hij zich beter gaat voelen, dat het autistische gedrag ook verdwijnt.
Kijk maar naar jezelf als je je niet lekker voelt, of ziek bent, dan ben je ook meer in jezelf gekeerd en minder geïnteresseerd in de buitenwereld. Als je echt vol afvalstoffen zit, kun je ook niet meer helder denken en word je hoofd een soort watten. Als je dan gaat ontgiften, word je vanzelf ook steeds helderder in je hoofd, misschien heeft je paard dat ook.
Succes!
Groetjes Talitha

Hahaha Peter je hebt gelijk hoor!! Het zijn van die doorgefokte, superschattig, pluisende, met koptoefjes en pootveertjes zijdehoenders!
En nee, ik ben niet roodgloeiend aangelopen, ik weet het verschil wel tussen natuurlijke dieren en designerdieren, ik heb wel wat designerdieren en ben me ook meer gaan beseffen dat deze dieren vaak een erg zwak gestel hebben en puur gefokt zijn op uiterlijk. Dat zijn ook de dieren die ervoor zorgen dat ik nog steeds wel eens naar de dierenarts moet.
Ik vond ze zo leuk die zijdehoenders, had een haan en 2 hennen en die hebben 3 jaar achter elkaar kuikens gehad. Omdat ze weinig eieren leggen en soms ellenlang broeds zijn en dan helemaal niet leggen, waren het steeds maar kleine nesten. Het eerste jaar 8, het tweede jaar 5 en het derde jaar 4. En dus 100% hanen!
Daarnaast lopen er wat krielhennen rond van gemengde rassen, deze zijn ook een stuk sterker en gezonder dan die pluiskippen!
De laatste jaren neem ik geen kuikens meer, de hanen zijn me te moeilijk kwijt te raken en slachten doe ik niet. Ook sexen wanneer ze uit het ei komen en dan de hanen afmaken vind ik erg wreed.
Ik vroeg me al af of er iets aan te doen was om invloed uit te oefenen op het geslacht van de kuikens, maar uiteindelijk maakt dat niet meer uit, want ik neem er toch geen kuikens meer van. Misschien een keer een kruising zijdehoender (halfkriel) x kriel, kijken wat daar voor leuks uit komt, in ieder geval een stuk gezonder dan een echte zijdehoender denk ik.
Vrienden van me hebben New Hampshire kippen en klagen ook altijd dat het een zwak ras is, niet tot slecht broeds word en niet oud word.
Het lijkt erop dat dieren van een ras gewoon erg doorgefokt en verzwakt zijn en dat je beter een vuilnisbakkie kan nemen als je een gezond dier wilt hebben.
Dat is toch gek, fokkers zouden zich toch bezig moeten houden met gezonde dieren te fokken?

Talitha schreef op vrijdag 29 november 2013, 11:47:


en ik zag hetzelfde bij de vele paarden die in de opvang belandden. Zeker ook bij zg superverzorgde luxepaarden. Gaat vanzelf weg als die paarden een normaal leven kunnen leiden. Soms duurt het wel een jaar, bij de goede oude Docile heeft het wel 2 jaar geduurd voor ze gewoon was. Ze loopt nu ook veel minder "Docile" voor de kar, maar ze schrikt wel eens, zoals een normaal paard.

Toen Quiberon bij ons kwam ontstond er een kudde van 4 paarden. Eén ruin leek goed met hem te clicken....lees leek!! Juist die ruin heeft hem alle hoeken van de paddock laten zien. Na enkele weken ging het wel een stuk beter maar echt soepel liep het niet.
De ruin kreeg een andere plek (niet om die reden) toen waren er dus nog over 1 merrie en 2 ruinen. De oude ruin was van het begin af aan al dikke maatjes met onze merrie daar maakte Quib geen enkele kans bij. Hij moest echt even zijn plaats leren kennen. De merrie was ook best wel 'katterig' tegen Quiberon en vonden we regelmatig bijtplekken bij Quib.

Toen werd de merrie hengstig wauw...toen was Quib helemaal hot voor de merrie. Dag mooie dikke manen van Quib . Sinds dien is alles koek en ei. Asran is en blijft de baas, Cheyenne blijft zíjn merrie maar Quib is gewoon de meest sexy ruin ten tijde van op hol geslagen hormonen . Quiberon weet nu zijn plek, en zo nu en dan daagt hij het 'stelletje' uit tot lekker spelen in de wei en dan maakt het niet uit met wie. Vgns mij zijn ze alle drie tevreden.

Quib kreeg in de stressige periode ook steeds meer sarcoïdes die ik goed weg heb kunnen behandelen. Nu de kudde rustig is heb ik er geen één meer terug gezien. Dat is ook een goed teken dat hij geestelijk ook weer relaxed is. Stress kan nl de sarcoïdes laten toenemen.

Ik zou voor de nieuwe situatie gaan als ik in jou schoenen stond en idd misschien een proefperiode instellen. Verhuizingen blijven toch altijd lastig ook al gaan ze er inprincipe op vooruit.
Sterkte met je beslissing. (Kost bij jou misschien nog wel meer stress dan bij Storm)
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Marlies Sanders schreef op donderdag 28 november 2013, 23:28:


Bij mijn paarden staat nu ook een 3e er bij.
Gaat behoorlijk goed..
En mijn paard heeft vaker met 3-en gestaan. Ging ook meestal redelijk goed..

Maar 3 is nooit het meest ideale aantal, dat is waar!

Met vier paarden heb je ook geen garantie dat ze leuk en gezellig twee om twee gaan spelen. Onze groep bestaat uit vier paarden en er is er altijd eentje alleen. De overige drie zijn erg hecht en onafscheidelijk (twee merries en een ruin). Dit is wel langzaam gegroeid. De meries hebben in het begin veel strijd gehad, maar nu na anderhalf jaar kunnen we toch wel zeggen dat het vriendinnen zijn. De ruin is altijd een allemansvriend geweest.

Talitha schreef op vrijdag 29 november 2013, 11:37:


Ik merk idd dat de plek waar ik nu sta voor mij behoorlijk wat stress op levert. Ik wil de paarden niet te lang op stal, vind het naar om te zien dat ze beperkt hooi krijgen etc etc.

Morgen ga ik op de nieuwe plek (is bij een vriendin) thee drinken. Ik ga hier vaak met Storm heen op zaterdag om lekker thee te drinken/gras te eten en dan gaan we eens om de tafel zitten over hoe wat en waar.

Zij stellen idd ook een proefperiode voor. Geloof alleen dat ze daar op mijn huidige plek niet zo blij mee zal zijn en ik gok dat ze daar niet mee accoord gaan.

Hmmm ik denk nog even verder. Goed om te horen dat 3 paarden ook goed kan gaan!!

Alweer een? Ja mensen, sorry hoor.

Mijn ruin heeft een bultje onderaan zijn plasbuis. De urine komt er echt uit, dus het zou een stuk van de urinebuis kunnen zijn. Ik kan me niet herinneren dat het er zat, maar meer paarden schijnen het te hebben.



Ben ik mezelf nou gewoon gek aan het maken, of moet ik hier naar laten kijken?

Hoi allemaal, ik ben bezig met het vertalen van Cheryl Hendersons book ABC Hoofprint trim (i.sm. Cheryl). We gaan proberen het boek gedrukt te hebben voordat Cheryl naar Nederland komt in april. Om te beslissen wat voor oplage we gaan laten drukken zou ik jullie willen vragen wie er belangstelling heeft voor deze Nederlandse versie. De prijs is hetzelfde als de engelstalige versie (rond de €60).

De Hoofprint trim gaat in sommige aspecten stap verder naar de gemiddelde natuurlijke bekapping waarbij alleen de zichtbare witte lijn wordt gevolgd en steunsels behoudender worden benaderd. Als je natuurlijk bekapte paard last blijft houden van gevoeligheid kan het zijn dat deze trim je net die ene stap vooruit gaat helpen. Door dieper inzicht in de anatomie en de gedetailleerde uitleg over hoofmapping (het in kaart brengen van de hoef) kun je zonder schade aan te richten doeltreffender hoefproblemen oplossen en voorkomen.

Laat hieronder in het commentaar even blijken als je belangstelling hebt voor de nederlandse versie. Als je anderen kent waarvan je denkt dat ze ook belangstelling hebben, stuur ze dan even naar deze post. Bedankt!

Wellicht was het beter geweest om dit in het advertentie vak te zetten. Ik heb interesse in élk nieuw voeten boek en zeker ook in dit, omdat ik haar via internet al jaren overal tegen kom.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Tja, heb er al eens over gevraagd. Ik heb het andere topic gevolgd. Goofy heeft in allebei de voorvoeten in de toon een scheurtje. Rechts bokhoef, dus dat kan best kloppen dat die druk niet goed is. Zijn hoeven worden 3x per week bijgehouden met raspen, moet wel, want hij is zo scheef als een oud huis .
Linksvoor (platte hoef) is er van de zomer een kwartier afgebroken, scheurtje weg, maar ik zag toen weer een plek ontstaan voorin, dus toch maar v tje gemaakt. Nu is het weer een gat.
Rechts erger, groter gat, ook stukje witte lijn weg.
Ik heb er de laatste tijd steeds zuiveringszout ingepropt.
Clean trax ook al paar keer geprobeerd. Zat te denken om met halamid te behandelen?
Imaverol? Of toch weer clean trax?
Ben nu een jaartje of 2 bezig hiermee, wordt er moedeloos van.
Hij heeft er geen last van verder, maar ik ben toch bezorgd.
Gr. Ingrid

vagebond schreef op zaterdag 30 november 2013, 8:18:


ben toch wel heel benieuwd naar die voeten. Zolang de hoefvorm niet goed is, blijft het donderen denk ik,

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen