Jean Mclean schreef op maandag 7 april 2014, 9:28:


Zo'n situatie vind ik -met alle respect- dierenmishandeling. Zó lang dooremmeren met een zwaar bevangen paard waar je de oorzaak niet van kunt detecteren, zou verboden moeten worden. Ook als zo'n pony er uiteindelijk weer bovenop komt, want dat weet je tevoren niet. Is die hel dat waard?! Ik vind van niet.
Zoals Jet zeer terecht zegt: Sandra en Shakira zijn OP. Het is klaar. Respect voor de beslissing om de pony uit haar lijden te helpen en respect dat Sandra niet blijft doordrammen met lapmiddeltjes (in dit geval) als magnesium en pijnstilling.

Het shetje is gevonden liggend in een weiland en aan ons gevraagd of hij tijdelijk bij ons kon komen.
Hij heeft pijnstilling gehad, is meteen op de juiste manier bekapt, kreeg alleen hooi. Langzamerhand is hij opgeknapt en na 6 maanden geheel hersteld behalve het feit dat de voetjes nog verder moesten uitgroeien.
Hij at, en vond het heerlijk om geborsteld en mee getut te worden.
Het is nu eenmaal zo met hoefbevangen zijn, dat het erg naar is om te zien, maar ze knappen op.
En het gaat er niet om dat Sandra op is, het gaat om het dier toch? Dat wil niet zeggen dat ik geen begrip heb dat het hartstikke moeilijk is om te zien dat een dier pijn heeft. Wat ik gelezen heb echter is dat ze nog steeds loopt alhoewel moeizaam en dat ze eigenlijk niet alleen op verharding, zand, hooi en liksteen heeft gestaan maar toch min of meer gras heeft gehad. Met metacam is gestopt maar ik zou dan toch tijdelijk buut proberen of weer proberen met metacam.n mijn optiek werkt het niet hoe weinig gras je ook geeft met een hoefbevangen paard.