e m kraak schreef op maandag 2 maart 2015, 20:45:
> Gaelle schreef op maandag 2 maart 2015, 16:45:
>
>> Ben ik een lief zacht meisje meisje?

>> Dat clickeren komt nog wel los. De jeugd van tegenwoordig is daar heel erg
>> mee bezig

>
> Nou ik ben benieuwd, rapporteer het maar op PN
Het grote voordeel bij Gaelle is dat ze de kracht kent van clickeren omdat ze er zelf al mee bezig was. Als je ergens komt en je moet mensen eerst overtuigen dat het werkt, het cynisme overwinnen omdat ze nooit iets anders geleerd hebben dan harder en nóg harder en dan ook nog moet aanleren hoe het moet, sta je al met 1-0 achter.
Ik heb haar alleen het speed-clickeren laten ontdekken. Het andersom clickeren wat ik heel veel toegepast heb om bv. schoppers voetjes leren geven.
Je voert niet áls het goed gaat, nee je voert zoláng het goed gaat. Om haar de kans te geven zichzelf uit dat verkeerde gedrag te trekken verandert een mens in een voermachine waarbij voor het paard de deuren van de hemel opengaan--zoláng ze gewenst gedrag laat zien- Op het moment dat dat gedrag stopt, klappen ook die deuren dicht en valt alle aandacht en beloning in één klap weg. "SHIIIIT" denkt paardlief, "wa nou huh" ? Dat is best heftig en valt zéker niet onder P+

Na een paar keer heeft het paard het door hoe het werkt en begint ze het goede gedrag langer te laten zien..., is gewoon te voorspellen... "Want ik wil wórtel!" Vandaar ook de emmer met geraspte wortel, want er gaat veel door. Dat heeft ze afgebouwd en is overgegaan op clickeren zoals het hoort. Mooi toch?
Piet
Elke dag één keer de rasp heen en weer halen
is óók bekappen