Wat een klets weer. Alle stoffen bestaan uit moleculen die op hun beurt weer uit atomen (elementen) bestaan, ga je dan nog verder dan zie je dat de kern bestaat uit neutronen en protonen met daaromheen heel ver weg een elektron. Ga je die deeltjes weer verder splitsen kom je bij allerlei subatomaire deeltjes, heel vervelend onderwerp, want je komt nu in een gebied, trouwens bij moleculen ook al, waarbij je je geen voorstelling meer kunt maken van hoe het eruit ziet. Je krijgt te maken met quantummechanica, waarbij een deeltje zowel een golf als een deeltje is, tenminste hij kan zich als beide gedragen, maar nooit tegelijk als golf én deeltje. Het hangt van je meetopstelling af. De plek van een elektron is ook allang geen 'schil' meer om de kern heen, maar een gebied met een hoge waarschijnlijkheid om het deeltje aan te treffen. Echter als je z'n plaats kent, kun je onmogelijk z'n snelheid vaststellen en omgekeerd. Het onzekerheidsprincipe van Heisenberg.

Nanodeeltjes, zijn deeltje die zo genoemd werden omdat ze minder dan een nanometer groot waren. Nanodeeltjes worden in allerlei toepassingen gebruikt. Echter ze zijn altijd nog vele malen groter dan een atoom.

In oplossingen kun je spreken van gram per liter, milligram per liter, of ppm of ppb. Parts per million of parts per billion. Dat laatste betekent één deeltje op een biljoen is een andere stof. Bijvoorbeeld een molecuul paracetamol in water. Dan is één deeltje je paracetamol en de andere biljoen watermoleculen.

Ik zou zeggen probeer het eens te nemen tegen je hoofdpijn, denk zo maar dat je er geen moer mee opschiet. Ook is het nog niet gebruikelijk om de anticonceptie pil in het IJsselmeer te gooien en een slokje te nemen en je dan beschermd te wanen........