Nel Gommans schreef op zondag, 12 juni 2005, 13:56:
> 9.00 uur, stralende zon, koud windje, op weg naar de Limburgse
> heuvels.
>
>> Hierna was ik wel compleet afgebrand. Gelukkig zat de cursusdag er ook op. Ik denk dat iedereen heel moe was. Het is ook écht werken zo'n dag. Moe maar zeer voldaan.
>
> Pien en Jack zagen er ook moe maar zeer tevreden uit. Terecht. Ik vond het een geweldig leerzame dag.
>
> Groetjes.
>
> Nel Gommans.
Nel, wat een schitterend verhaal! Ik heb ervan genoten en mijn eigen, nog niet zolang geleden gedane cusrus, kwam weer helemaal boven! Je hebt precies verwoord hoe ik het zelf ook ervaren heb! Idd die machteloosheid, en daarna het besef dat je het zelf kan oplossen. En als je onzeker wordt, weet dat je het in ieder geval kunt herkennen en bijtijds hulp inroepen.
Ik vijl en snij mijn eigen paarden nu met veel plezier en merk dat ik er steeds zekerder in wordt. Ik weet hoe het eruit moet zien en wat ik kan doen om het er zo uit te laten zien. Geweldig.
Ik heb trouwens alleen aan handschoenen niet genoeg. Ik heb in mijn blote arm geraspt (waarom is die rasp zo lang!) en een hapje uit mijn knie gesneden. Ga denk ik maar op zoek naar een maliënkolder....

trea