Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 13:40:
> Ik weet gelukkig dat de ene Strasser beoefenaar de andere niet
> is, maar ik heb heel wat mensen op cursus gehad die zelf de
> hoeven wilden gaan bijhouden, omdat iedere keer na de Strasser
> bekapping het paard wekenlang gevoelig was. Het merendeel van
> die mensen had paarden die al jaren prima zonder kreupelheid
> zonder hoefijzers liepen. Ik weet niet of de Strasser-methode nu
> veranderd is, maar als dat zo is dan zou ik daar zeker wat meer
> ruchtbaarheid aan geven, want het is iets dat nogal wat mensen
> weerhoudt om hun paard (weer) te laten Strasseren.
Ik kan alleen vertellen hoe ik ben opgeleid. En dat is met een overal toepasselijk "it depends". Zoals gezegd ben je er
nooit op uit om een paard kreupel of gevoelig te maken. Het komt wel regelmatig voor dat een paard na de eerste trim gevoeliger is, maar dat mag niet elke keer zo zijn. Waar het heel erg vaak mis gaat is dat de
methode niet gevolgd wordt. D.w.z. dat men denkt dat eens in de zoveel tijd "strasseren" het wonder wel zal doen voltrekken. Maar zo werkt het dus niet.
Als een paardenhoef een verandering moet doormaken, dan is het binnen de Strasser Methode zo dat je in principe om de 3 dagen die hoef bijwerkt. Later, als de hoef gezond en functioneel is, laat je het interval afhangen van de omstandigheden. Maar in beginsel behoor je dus elke 3 dagen die hoef te bewerken.
In de praktijk, waarin ik voor klanten werk die mij voor mijn diensten betalen, komt dat er niet van (te duur). Ook bij degenen die ik heb geleerd hoe ze zelf de hoeven kunnen (en moeten) bewerken lukt het lang niet altijd om echt elke 3 dagen de messen ter hand te nemen. Ik begrijp dat wel, maar het betekent dat je geen optimale omstandigheden hebt en dat de veranderingen zich dus langzamer zullen voltrekken dan gewenst. En daarbij ga ik er dan voor het gemak vanuit dat het paard wel minstens 15 km per dag aflegt en dagelijks met zijn hoeven in contact komt met water.
Maar goed, terug naar die gevoeligheid na de trim. Als je je aan alle voorwaarden houdt, dan mag die gevoeligheid zich
eventueel na de eerste trim voordoen, maar vervolgens moet dat minder worden. De reden waarom je een zool dun snijdt is zodat deze kan decontraheren. Is dat eenmaal gebeurd, dan heeft een gezonde zool in principe een dikte van zo'n 2 cm en zou deze niet meer voor overgevoeligheid mogen zorgen.
Kortom, als je paard elke keer na de trim supergevoelig is en een week later niet meer, dan is de zool net te dun gemaakt onder de omstandigheden waarin het paard leeft/wordt gebruikt.
> Jij noemt de grip op zachte grond die beter zou zijn zonder
> mustang roll. Wij noemen de bescherming tegen hoefschade die
> beter is met mustang roll. Laten we aannemen dat beide
> stellingen kloppen, wat heeft dan voor de meeste mensen (en de
> paarden!) de hoogste prioriteit? Het is mij nooit opgevallen dat
> mijn paarden minder grip zouden hebben op zachte ondergrond (en
> ze zijn best wild bezig) maar ik kom bij de meeste paarden wel
> beschadigingen aan de hoeven tegen. Ik zie ook niet helemaal hoe
> een messcherpe hoefwand een betere grip zou geven. Als dat zo
> was dan zouden trekkerbanden geen afgeronde rubberblokken als
> profiel hebben maar hele scherpe overgangen, maar dat is niet
> zo.
OK, stof tot nadenken.
>> Op zachte bodem (weiland) is een paard beter af met een scherpe
>> hoefwand omdat daardoor de hoef beter horizontaal blijft.
>> Wanneer je de wand afrondt verklein je het oppervlak van de hoef
>> en werk je in de hand dat het paard met de voorkant van de hoef wat naar beneden komt te staan (op zachte bodem). En dan is het hoefbeen weer niet parallel aan de bodem, met alle gevolgen van dien.
>
> Bij mijn weten zakt op een zachte bodem juist de hiel iets
> verder naar beneden dan op een harde ondergrond, omdat het
> meeste gewicht nu eenmaal gedragen wordt door de achterkant van
> de hoef. Ik ben dus benieuwd waar het idee vandaan komt dat op
> zachte ondergrond de hoef voorover zou kantelen? (De volgende
> keer dat er hier modder ligt ga ik toch weer eens even kijken).
Volgens mij klopt dit niet. Een paard loopt, onder natuurlijke omstandigheden (zoals grazend in de wei), de meeste tijd met z'n hoofd naar beneden. Daarbij wordt het meeste gewicht door de voorhand gedragen en als je kijkt naar de gewichtsverdeling over de hoeven komt bij mijn weten het meeste gewicht op de teen en niet op de hiel. En daardoor zakt bij zachte ondergrond de teen dieper in de grond dan de hiel, zeker als je de hoefwand afrondt middels een mustang roll.
Als ik kijk naar de afdrukken die mijn paarden in het weiland achterlaten lijkt me dit ook te kloppen: de teen laat uiteindelijk meer indruk achter dan de hiel.
> Ik hoop niet dat ik de indruk wek tegen de Strasser methode te
> zijn,
Nee hoor, die indruk krijg ik niet.
> ik vind het voor veel paarden een prima methode en over de
> grote lijnen zijn we het sowieso roerend eens. Maar uiteraard
> ben ik wel geinteresseerd in de kleine verschillen tussen de
> methodes, over de denkbeelden die erachter zitten. In beide
> kampen zitten onderzoekers die niet bepaald over één nacht ijs
> zijn gegaan, dus de waarheid zal wel een beetje van het
> individuele paard afhangen.
Zoals gezegd: it depends.
> Misschien dat dit er uiteindelijk
> toe leidt dat het al dan niet aanbrengen van een mustang-roll
> afhangt van het individuele paard en zijn leefomstandigheden.
Dat is althans mijn mening.
> Als je hierover liever privé wilt discussieren kan dat
> natuurlijk ook.
Ik heb er geen enkel bezwaar tegen om deze discussie in de openbaarheid te voeren. Ik heb niets te verbergen en dit zet me aan om goed na te denken over waar ik mee bezig ben en waarom.
> Laten we in ieder geval scherp blijven en niet dezelfde fout
> maken als de traditionele bekappers deden: klakkeloos een
> bepaalde methode aanhangen zonder er zelf over na te denken.
Inderdaad. Overigens is dat ook de mening van Dr. Strasser. Ook zij blijft bijlezen en leren. Bij de jaarlijkse recertificatie hoort dan ook een document met de nieuwste inzichten. Recentelijk was dat het feit dat de openingcuts, die ze een paar jaar geleden nog van cardinaal belang achtte om decontractie te bewerkstelligen, minder belangrijk zijn dan de "scoop". En zo blijft het zich ontwikkelen.
Met vriendelijke groeten,
drs. Karen Drost SHP
Warboel
