Hoi Karen, heel fijn dat je hier zo serieus op in gaat.
We kunnen hier veel van leren, maar ook door je uitleg schep je veel duidelijkheid in de vooroordelen van velen rondom de Strassermethode.
Het blijft toch een beetje hangen dat Strasser, langdurige gevoeligheid en in de zool snijden met elkaar in verband worden gebracht.
Hopelijk kan dat dus nu veranderen.


Helemaal mee eens!
Wekelijks of tweewekelijks bijhouden op zijn minst is wat het beste resultaat geeft, bij welke van deze methoden dan ook.
Dat is ook wat wij de mensen leren :
Het onderhouden van de enigszins gezonde hoef van je eigen paard.
Met daarbij het advies om de eerste bekapping (en vaak meerdere bekappingen) door een ervaren NB - er te laten uitvoeren, er met je neus bovenop te staan en goed te kijken en je advies te laten geven.
En elke paar weken de hoeven te laten controleren.
Blijkt dan als je er zelf mee aan de slag leert gaan, je ook anders leert kijken doordat je je op een andere manier met je paard verbindt - heerlijk toch?


Toch een beetje een verschilletje want wij gaan ervan uit dat je een paard altijd gefaseerd lager zet, om extreme gevoeligheid te voorkomen.
Uiteindelijk kom je er toch wel, alleen is de weg wat langer.
Voor beide wegen is heel wat te zeggen ja.
Zeker in acute gevallen kan ik me heel veel bij Strasser voorstellen.

Ik merk dat velen echter toch nog niet dat vertrouwen hebben om zich 'te wapenen' tegen opmerkingen vanuit hun omgeving bij gevoeligheid.
Vergeet niet dat velen hun paard op een manege hebben staan en daar staan de beste stuurlui altijd aan wal. Dan ga je al gauw twijfelen, en dat is nou ook weer niet de bedoeling. Liever gefaseerd dan.

Mijn eigen nieuwe paarden zet ik wel in één keer laag als dat kan, maar dat is mijn eigen verantwoordelijkheid want ik weet ook dat ik ze de tijd kan geven die ze nodig hebben, en het maakt niet zo heel veel uit of dat nu 1 maand is, een half jaar of langer.

Ik vind het wel heel goed van jou dat jij eerst een gesprek met de eigenaars aangaat om hen uit te leggen wat de Strassermethode inhoudt. Zo komen ze niet voor verassingen te staan.
Dat zou altijd zo moeten zijn, vind ik.

Hoevelen doen dat ?
Raf vertelde wel eens dat hij helemaal geen paarden meer wil Strasseren die op stal staan en ik geef hem groot gelijk.
Maar dan krijg je weer de discussie van dat men denkt dat Strasseren of een andere vorm van NB alleen is voor buitenpaarden


Ik ken het : "Wij houden hoef en paard gezond en niet enkel bruikbaar"
Ik weet het, ik weet het : De oorzaak....
Hoevaak ik al de laatste tijd het woord symptoombestrijding genoemd heb...


Er zullen misschien wat nuanceverschillen zijn, en ik denk ook niet dat het wat uitmaakt, jij wel?
Het gaat erom dat we allen onze paarden een beter leven willen geven, geen ijzers, meer beweging, in de groep, dag en nacht buiten, gezond voer (ben ik er nog een vergeten?...)

Het resultaat is wat telt.
Ik ben er blij mee dat mijn paarden nu over elke
soort ondergrond en in elke gang goed lopen.

Groetjes, Pien
(die nu echt de was gaat opvouwen want ik moet zo weer aantreden)
www.spirithorses.be

CooLLady schreef op donderdag, 16 juni 2005, 14:13:


Niet meer huilen, arme paard krijgt nog een schuldcomplex.

Ik was ongenuanceerd gisteren, moet ook niet schrijven als ik geergerd ben, komt het veel te hard aan. Zal proberen mijn leven te beteren.

Heb ondertussen je profiel bekeken, waarbij ik een glimlach niet kon onderdrukken, ben je nu 2 of 21?

Maar zag ook dat CoolLady pas net 5 is, en als ik je goed lees, rij je haar al geruime tijd, ze zou o.a. het springen nu niet meer willen, vroeger wel.
Mijn conclusie is dan dat je teveel gevraagd hebt van haar, op te jonge leeftijd en dat je van voren af aan moet beginnen, en over het hoe je dat zou kunnen doen heb je inmiddels al veel goede raad gekregen.
Voor de zoveelste keer van mijn kant de waarschuwing niet te jong met je paard beginnen, brengt alleen maar ellende. Dat is niet persoonlijk aan jou gericht, Milena.


OK, tegelijkertijd hoop ik ook dat Frans (of is het Hans?) en Ilona dan niet meer beschuldigd worden van allerlei onzin, want dat leek gisteren een trend.


Ach, wegjagen... Nogmaals, ik was wel te hard, maar ben desondanks nog steeds van mening dat de fout bij jou ligt, zoals altijd wanneer mensen met hun paard overhoop liggen. Ervan uitgaande dat je het beste voor hebt met je paard, hoop ik dat je alle goede adviezen ter harte zult nemen; en als ik jou was zeker bij Piet langsgaan overmorgen, zodat je wat over klikkeren te weten komt. Zou de verstandhouding tussen jou en je paard enorm kunnen verbeteren, en niet zeggen dat het te ver is, of dat je oma jarig is, want dat is geen excuus.

Ik ben hier al wat langer dan jij.


Point taken.
Isabel

CooLLady schreef op woensdag, 15 juni 2005, 22:52:


Hoi
Het is inderdaad wel lastig als je paardje je eventjes niet meer ziet staan. Probeer het echter van de andere kant te zien. Je paardje is gelukkig in de wei met zijn soortgenootjes. Geef hem de tijd. Het komt vanzelf wel weer die aandacht voor jou als je hem rustig de tijd gunt.

Wat heel goed is om zomaar in de wei te zijn bij je paard tussen alle andere paardjes. Doe daar gewoon niets en bekijk hoe alle paarden onderling met elkaar communiceren. Hierna zou je eens met je halster je paard eventjes alleen kunnen aaien zonder hem ermee te vangen.
Doe de andere keer het halster eens om en weer af.
De bedoeling is dat wanneer je paard je ziet aankomen in de wei hij het niet direkt in verband brengt dat hij gevangen wordt door jou.
Ik zou zelf echt uren naar de onderlinge communicatie kunnen kijken van paarden. Echt super leerzaam.

Wat je geeft als beloning kan per paard weer verschillen. Ikzelf wissel mijn beloningsvormen af. De ene keer rust en de andere keer een snoepje.

Misschien kun je via internet aan een tweedehands parelli pakket komen? Ze staan regelmatig te koop. Verder heb ik zelf al heel wat interessante en leerzame boeken gelezen over nh, namelijk de boeken van Mark Rashid, Klaus Hempfling en op het moment ben ik bezig met het lezen van het boek Inge Teblick. De boeken van Mark Rashid vond ikzelf echt geweldig. Het leert je anders naar het wezen paard te kijken. Een echte aanrader dus.

Patchouli schreef op donderdag, 16 juni 2005, 13:56:


Hee waar is die nh-pensionstal in de randstad???

spinnetje schreef op donderdag, 16 juni 2005, 16:33:

Pijnacker. Maar we kunnen er nu ff niks bijhebben....
Want inderdaad, de paarddichtheid is een stuk lager dan bij de buurman

marjolijn schreef op donderdag, 16 juni 2005, 16:35:


Nou zeg dat is niet eens zo ver bij mij vandaan! Ik woon zelf in Alphen aan den Rijn. Op het moment heb ik gelukkig wel kunnnen regelen dat mijn pony zo natuurlijk mogelijk gehouden wordt: lente,zomer en najaar in de wei met soortgenootjes en s'winters in de paddock met een vriendje.
Alleen ben ik daar wel de enige op stal die zich bezig houdt met nh.
Maarja mijn pony is er gelukkig en daar gaat het om. Mocht ik ooit nog eens willen verhuizen dan zal ik eens bij je informeren of je plek hebt, want zo'n nh-stal is natuurlijk wel geweldig!

Isabel van der Made schreef op donderdag, 16 juni 2005, 15:58:


Ik sluit me helemaal bij Isabel aan, ik ergerde me ook nogal aan de beschuldigingen naar Frans en Ilona. Snap ook best dat je hulp zoekt met je paard, ik raad je aan om te lezen, en idd ook zaterdag naar Piet te komen.
Kijk hier ook bij de links, er zijn behoorlijk wat boeken over allerlei methodes, en dat is dan toch weer wat goedkoper dan allerlei pakketten aan te moeten schaffen. Ik beloon trouwens wel met snoep, en de paarden zijn beleefd hoor Snoepproblemen zijn ook met snoep op te lossen, je krijgt wat je vraagt Als je een paard de tafelmanieren leert met snoep geven, krijg je niets geen opdringerig paard hoor.
Hier alvast wat leesvoer
http://www.cremebrulee.be/inge/artikels/wieisbang.html

groeten Esther

CooLLady schreef op donderdag, 16 juni 2005, 14:22:
Hé Milena,

de Haflinger waar ik een tijd voor gezorgd heb (heb geen eigen paard, geen gelegenheid voor momenteel), werd door mijn "medeverzorgster" op de "normale" manier beleerd en is ook zo ingereden.
Er werd altijd alleen met hem gewerkt (nooit gespeeld) en na afloop kreeg hij dan snoepjes, met het gevolg dat hij altijd vreselijk naar het einde toe aan het leven was.
Bovendien werd hij opdringerig, begon naar de plek op mijn spijkerbroek te happen, waar die andere meid altijd de snoepjes bewaarde en meer van dat soort ondeugden.
Dus belonen met snoepjes heb ik daar helemaal achterwege gelaten (zij gelukkig ook, want ze erkende wel dat ze wat problemen had met de pony).

Het avontuur daar heeft helaas niet lang mogen duren...de eigenaar wilde niet de moeite nemen een voor hem geschikt stuk land af te zetten voor de Haf, zodat hij ieder voorjaar hoefbevangen raakte (na veel zeuren mocht dan de hoefsmid komen) en werd het arme dier voor de hele zomer, of in zijn eentje op een kaal looppad gezet, zonder regelmatig gevoerd te worden, of in een koeienloopstal zonder frisse lucht.
Het arme dier werd helemaal geobsedeerd door eten als hij buiten kwam en tja, als de omstandigheden niet veranderen, bereik ik ook niet veel met mijn Parelli spelletjes....dus weet dat je die basis in ieder geval goed hebt voor Cool lady....ze is nu bezig te ontdekken dat ze een mooi paard is, dat als individu gezien mag worden en dat ze ook een eigen wil heeft.
Zorg dat je vriendjes met haar wordt!!
Komt goed!

Groetjes,
Marlies

p.s. trouwens idioot dat de dierenbescherming nix aan zo'n situatie kan doen als bij die Haf...de richtlijnen in dit land voor "diervriendelijk" moeten echt nodig aangescherpt worden!!