beste tuinman,
toen je je verzetje kreeg van je hofdame in de camargue
hebben we wel de lofzang van solinski en zijn zadels gehoord,
maar heb je toen ook de gelegenheid gehad
om wat plaatselijke hoeven te bekijken ?
wat ik me eigenlijk afvraag : het camarguepaard is ontstaan
in een zompig en drassig milieu,
beetje vergelijkbaar met de alluviale vlaktes van vlaanderen en nl,
je weet wel riet, wilg, wuivend gras, slijk en heldere luchten.
Hedendaags een vervlogen illusie en een ontkoesterde droom.
Maar hoe reageren hun hoeven in groeiproces ,
voor zover ze nog halfwild gehouden worden ?
De meeste rij-camargues zullen ook wel beslagen zijn, maar de fokmerreis, dekhengsten en opgroeiers zullen wel à pieds-nus door het leven scharrelen. Heb je daar nog wat over te vertellen ?
Worden ze getrimd en bijgeknipt of gewoon
à la francaise et aux bons vents gelaten voor wat ze zijn,
en hoe ontwikkelen ze dan, kunnen ze wel slijten,
zouden ze een ander type hoorn hebben ontwikkeld
bv traag groeiend .....

peter

Peter Donck schreef op zondag, 26 juni 2005, 13:03:

Ja, maar dat is slechts mbt één manade. heb daar zo'n 30 paarden gezien waarvan ik de hoeven goed kon bekijken.
Bíjna alles liep onbeslagen en er wordt in principe geen onderhoud aan de hoeven gedaan tenzij absoluut noodzakelijk en dan klassiek.
Ik zag in het geheel geen verschil met de hoeven van ónze iberiërs.
het camargue-paard is een vrij fors gebouwd paard en hoeven zijn in verhouding. Iets grover dus dan van de onzen.
Aangezien de ondergrond in de camargue slechts een gedeelte van het jaar moerassig is en een ander deel droog/hard als beton verwachtte is geen verschil te zien met die van ons, dus heb daar juist goed op gelet, maar dat heb ik niet.