Hallo,

Ik ben hier nieuw en wil me even voorstellen...
Ik ben Nathalie, woon in Oudenaarde in België en rij al sinds mijn 6jr paard. Momenteel heb ik 2 eigen schatten:
Quinto, een pony van ongeveer 12 jaar en Xanto, een Irish Cob van 1 jaar.
Sinds ik Xanto heb (van half februari) ben ik op zoek gegaan naar iets anders, en zo ben ik terecht gekomen op sites over Natural Horsemanship.
Ik heb hier veel interesse in en ook enkele boeken besteld en veel sites bezocht... De site Paard Natuurlijk is dan ook één van mijn favo's... (lekker veel informatie en leuke filmpjes die als voorbeeld perfect zijn!)
Jullie horen me waarschijnlijk al afkomen
Hoe begin ik het best aan deze natuurlijke methode met mijn 1 jarig paardje? Ik zou het graag met hem beoefenen. Vele zeggen mij dat ik moet beginnen met het grondwerk en de "7games".
Wat vinden jullie?
Hebben jullie ook tips voor een beginneling?
Ik zou graag een cursus gaan volgen maar blijkbaar is het in Nederland gemakkelijker om een cursus te volgen dan hier in België.

Heel veel groetjes,
Nathalie

Nathalieke schreef op woensdag, 6 juli 2005, 15:38:


Je bent al paardvriendelijk en goed begonnen ,door je je dingen af te vragen.
Ikzelf heb heel veel wandelingen gemaakt,..
Je komt elke keer wel iemand ,of wat anders tegen..
De wereld dus..
mijn veulens werden hele zekere paarden ,door de ervaringen op deze wandelingen..
Als t tyd werd ,deed ik ze een singeltje om,en ging ik erachter lopen,dat ze dus onder begeleiding(met heel veel stemgebruik van mij)met behulp van een longeerlijn ,echt voorop gingen lopen..
Zo leer je een vorm van zelfstandigheid,terwijl je toch(al loop je erachter)een soort leiding kan blijven geven..
Dit kan je pas doen,als er een goede communicatie is,maar prachtig om te doen..
Je kan dit eerst in de bak oefenen..
Dit is mijn aandeel ,in de ervaring ,die ik heb..
vriendelijke groet trudy

Trudy schreef op woensdag, 6 juli 2005, 16:47:


Ik heb me laten wijsmaken dat een veulen onberekenbaar is, dus eigenlijk gevaarlijk is om zo mee buiten te komen en dat er best eerst een vertrouwensband is... Wat vind jij hiervan?
Ik heb hem eens buiten de weide genomen maar ik had het gevoel dat ik hem niet ging kunnen huden... Nu wandel ik geregeld met hem in de weide en leer hem zo te vertrouwen en omgekeerd ook...

groetjes,
Nathalie

Nathalieke schreef op woensdag, 6 juli 2005, 16:51:

Ik liep al met mijn veulen buiten na ongeveer een week. Hij was 4 maanden dat hij bij me kwam. dus ga maar na... een 4 maanden oud hengstveulentje over de weg. Het is prima gegaan. Meneer is nu 2 en is super dapper (tenminste... hij doet stoer).
Hij wil altijd voor op lopen, maar is doordat hij al veel in handen is geweest wel makkelijk weer terug te halen.

Ik kan alleen maar aan raden om veel te gaan wandelen langs de weg.

Malenka schreef op woensdag, 6 juli 2005, 22:13:


als hij goed op je reageert en dus niet jou omvertrekt als hij iets engs ziet kun je zeker het beste veel buiten wandelen, maar zorg wel dat de regels duidelijk zijn. 1. kom niet in mijn persoonlijke ruimte 2. einde touw betekend stoppen. Zolang je hem verder de kans geeft alles te bekijken zou er geen probleem mogen zijn.

liefs,

heleen.

fairytale schreef op donderdag, 7 juli 2005, 9:10:


Dus als er in de weide al het vertrouwen is, gaat het wel lukken...
Toch bedankt voor jullie tip! Ga het zeker proberen! Maar eerst nog wat in de weide blijven... Als hij bang is dan durft hij wel te schuilen achter mij, dat is wel een voordeel he...
Hebben jullie nog tips?

Toedeloe,
Nathalie

fairytale schreef op donderdag, 7 juli 2005, 9:10:


Ons veulen is nu 2 maanden oud en vanaf dag 1 hebben we hem overal bij betrokken - los meegaan met wandelen enzo.
Zijn moeder loopt nu weer een beetje mee in de les en hij loopt gewoon los erbij, tot tot vermaak van de lessers.
In het begin moet hij alle aandacht aan zijn moeder vragen (die hij niet krijgt, zij werkt gewoon verder) . Uit 'boosheid' loopt hij dan te bokken en te steigeren en gaat ie héél hard rennen door de bak, maar na een tiental minuten ziet hij zelf dat het helemaal niks oplevert en komt hij bij mij in het midden staan of piept ie onder de omheining door en gaat in de wei verder. Daarbij heeft hij in BD zijn petemoei gevonden, zij past op hem als mama even aan het werk is.

We kennen zijn tekenen inmiddels want een hééél hoge hinnik betekent dat hij nu wil tanken, en dan gaat Holly even in het midden staan om hem te laten drinken.
Soms ook gaat hij uitgebreid op de hoefslag liggen slapen.

We doen niks geks met hem, hij wordt spelenderwijs door ons maar vooral door de groep opgevoed, hij weet inmiddels al wat ik bedoel als ik zijn mamma naar me toehaal of wegstuur, hij kent onze stem, het halster, enz. enz. Dat is allemaal spelenderwijds gegaan.
Spirit is iedere dag in onze handen en dat is hem nu volledig vertrouwd.
Ik raad je juist aan alles te ontdekken met je veulen samen, neem een ervaren paard erbij, hij leert weer van dat paard.
Is het allergemakelijkste en veiligste.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Spirithorses schreef op donderdag, 7 juli 2005, 9:30:


Amai, zo knap! Moet echt wel de moeite zijn!
Ik heb wel het voordeel dat Quinto heel braaf is en hopelijk leert Xanto veel van hem... Hij is wel heel erg benieuwd... De hoefsmid is totaal geen probleem maar hij heeft zoveel interesse in diene mens zijn broek... Bij ons op de weide staan mijn paarden, een 2 jarige, een kleine pony van 6jr en een bommake van 24jaar... Wat wel opmerkelijk is is dat Xanto altijd bij die oude merrie loopt... We waren van plan om in een termijn van 1.5jr à 2jr een paardje bij te kopen, maar ik zag Xanto was echt verkocht! Ik had zoiets van: dit is hem, die wil ik hebben... Ik heb hem dan ook gekregen van mijn vriend... Elke keer leren we bij van elkaar... Wel tof eigenlijk...

doei!
Nathalie

Spirithorses schreef op donderdag, 7 juli 2005, 9:30:


Mooi te lezen Pien, prachtig zoals je lessen in de bak combineerd met een los veulen zo zie je maar dat de meest natuurlijk manier van omgang met je paarden, simpelweg het beste is !! )

Hoe meer dwang, ook in het weg houden van een veulen, of het niet mee naar buiten meenemen, hoe lastiger de opvoeding en training zal verlopen. Wat dacht je van mijn Uniek, die pas met zijn vierde jaar een wandeling op de weg mocht gaan maken? Eigenlijk zijn we die veulentijd nu met hem aan het inhalen. En een onbevreest paard zal het nog lange tijd niet zijn.

Michiel

Michiel schreef op donderdag, 7 juli 2005, 11:43:


*****************
Ja, heel leuk te lezen inderdaad. Hartstikke leuk dat dat zo kan Pien!

Maar eh ... zoals jullie misschien wel weten, heb ik ook zo'n "veulentje" . rondlopen. Da veulentje is nu ca. 15 maanden oud, in gedrag een echt jaarlingertje, alleen .... ze weegt al (schattinkje) iets tussen de 500 en 600 kilo!!!

Ik wil dus OOK met haar wandelen, haar aan dingen wennen, en dus doe ik dat ook. Maar hoewel dat meestal goed gaat, willen er ook nog weleens momenten zijn, dat ze veulenachtig uit de bocht springt en begint te stuiteren aan dat touwtje. We oefenen natuurlijk wel in de bak met netjes stappen en draven en stoppennnnnn, en als Neel in een goed hum is luistert ze daar ook netjes naar en stopt ze keurig. Meestal gaat het dus best wel goed.

Maar wel behoorlijk vermoeiend, je moet echt ogen in je rug hebben. Want als ons Neel schrikt of even niet zo luisterig is, dan stuitert ze gewoon door en dan hebbie dus niks in te brengen tegen ruim 500 kilo jaarlinger.

Wat doe je? Wel of niet wandelen?

E.e.a in de bak voor-oefenen heeft niet zo erg veel meer toe te voegen, want in de bak weet ze't al wel en gaat ze keurig stappen en draven, zonder met 'r voorhoeven rond te maaien of van die leuke bokjes te doen. Maar buiten is natuurlijk allemaal veeeel opwindender dus daar geeft ze reglmatig van die hoge gilletjes van enthousiasme (en als je niet uitkijkt komt daar een flinke bok achteraan).

Hoe doen die andere mensen met opgroeiende Belgjes dat? Wachten tot ze rustiger zijn? Of gewoon toch maar telkens proberen? Dat laatste liep bij ons dus eenmaal helemaal fout af ...

HannahFroukje schreef op donderdag, 7 juli 2005, 12:08:

Froukje, ik had het geloof ik al es gemaild, of misschien ook niet, maar als je wat meer specifiek belg-informatie zoekt zou ik toch echt es het shireforum proberen, waar ondanks de naam heel wat belgenmensen op te vinden zijn.
Wel van verschillende pluimage als je snapt wat ik bedoel, maar toch, vele al zo ongeveer paardnatuurlijk sinds 1200 omdat opa het ook al zo deed, dus je kunt er best goed terecht.

Enne... ivm overlopende dragondertjes zijn de Parelli blocks en het draaiende touwtje wel het eerste wat ik uit de kast haal, uiterst consequent volhoud (regelmatig ff een noodstop en een paar zinloze maar heftige passen naar achter om te checken of ze nog op me let en niet over me heen loopt) en wat eigenlijk altijd werkt. Maar dat zal je zelf ook al bedacht hebben .

Of zouden belgen toch weer anders reageren dan Shires? Nog lomper??? Kan dat???

HannahFroukje schreef op donderdag, 7 juli 2005, 12:08:



Met een jaarling van 200 kilo is het net zo hoor. Ook die zul je niet houden en ook die kunnen je enorm verwonden als het fout gaat. Het scheelt wat dat betreft denk ik niet zo veel.
Alleen doordat ze groter en zwaarder is heb je eerder het idee dat je niks in kunt brengen. Uiteindelijk lukt je dat met een veel ichter paardje dus ook niet.

Ik zou er dus net zo mee om gaan als met een ander.

Nathalieke schreef op woensdag, 6 juli 2005, 15:38:


Hoi Nathalie,

Als kind heb ik leren rijden op maneges; niet echt de meest natuurlijke en paardvriendelijke manier dus.
Toen ben ik er een tijd uit geweest, maar droomde ervan later zelf paarden te hebben.
Toen ik 16 was kon ik bij mij in de buurt een paardenfokker gaan helpen met het verzorgen van zijn paarden.
Dat vond ik natuurlijk helemaal te gek. Het begon met voeren, paarden binnen en buiten laten, stallen doen enzo. Later begon ik met de jonge paarden op te leren. Toen ontdekte ik het boek van Klaus Ferdinand Hempfling getiteld: Natuurlijk paardrijden: Verzameling aan de losse teugel.

Dit boek heeft mij de ogen geopend. Nu ben ik 23 en nog steeds bij dezelfde man de paarden aant verzorgen met het verschil dat ik nu zowat alles doe: van ontwormen, zadelmak maken tot hoeven bekappen (op natuurlijke manier). Plus ik heb nu zelf ook twee schatten van paarden: een zevenjarige merrie (momenteel met veulen) en een driejarige ruin.

Maar om even terug te komen op je vraag: Hoe begin ik het beste met mijn jaarling op natuurlijke wijze?
Ik zou zeggen: begin bij het leiden. Op die manier leer je je paard dat jij de leider bent, beslist waar jullie naartoe gaan en op welk tempo. Zo krijg je een heel leuke band met je paard en leert hij, wat er ook gebeurt, altijd in je buurt te blijven.
Ik raad je echt het boek van Klaus aan. Daar staat ook stap voor stap in hoe je een paard hoort te leiden. Want dat word door de meeste mensen totaal verkeerd gedaan.

Groetjes en veel succes!

marjolijn schreef op donderdag, 7 juli 2005, 12:38:

*********************
Ik kan dat Shire forum eerlijk gezegd niet meer terugvinden. Heb je daar een linkje van? Heb op google gezocht maar kwam niet bij de goeie uit.

Dat touwtje wandelt ze als ze wat in d'r hoofd heeft dus met het hoofd opzij doorheen en gaat dan toch weer vastberaden vooraan lopen trekken. Tsja .... tis ook een TREKpaard he . M'n kont voor haar borst zetten en eens flink achteruit "konten", zegt haar ook niet veel. Als ik haar maar aan het opletten krijg, dan is een vinger omhoog genoeg. Dan stopt ze heel braaf. Maar willen opletten is er dus niet altijd bij hoor .

Over lomp gesproken, och als je met 1 of zelfs 2 hoeven in je voerton staat te stampen en tegelijkertijd ook nog kans ziet je voer half op te eten en half over het hek heen te smeren ... dan ben je zelfs voor een trekpaard redelijk van-de-lompe ... denk ik? Hahaha.

Maar ook lomperds kunnen blijkbaar wel wat aanleren. Want Neel de Belgische schone heeft inmiddels wel geleerd om op z'n Arabisch te groomen! Mijn Arabier houdt absoluut niet van groomen met veel gebijt en dergelijke. Dat deed ze eerst dus WEL, maar nu zie ik de laatste tijd dat ze inmiddels doorheeft dat als ze hem alleen met 'r lippen groomt dat hij dan blijft teruggroomen, gebruikt ze haar tanden wel, dan is hij meteen weg . Dus doet ze het nu heel subtiel alleen met 'r lippen......

Ik blijf dus goeie hoop houden ...

En vandaag luisterde ze wel heel braaf. Aan een touwtje met haar zelfs langs een heel parate hengst kunnen draven en ze bleef netjes naast me meedraven zonder rare capriolen. Dus daar was ik blij mee.

HannahFroukje schreef op donderdag, 7 juli 2005, 19:57:


ik heb ook een trekpaard met een hoog lompheidsgehalte, eentje uit Oostenrijk.

Ben begonnen met Parelli level 1, maar daan gaan wij héél erg lang over doen, dat zie ik nu al, wan tbij circling gaat het mis, dat kan ie niet, het rondje is te klein, hij haat rondjes lopen en breekt uit...... dus verder komen we voorlopig niet!

van de week flipte meneer nog met de wei in gaan: schade: 1 kapot halster, touw en mijn hand verbrand, want ik ben na al die jaren nog steeds niet slim genoeg om meteen los te laten als ie er vandoor gaat

Rijden doe ik op een stalhalster omdat ik geen passend touwhalster heb (kan het zelf niet knopen) en slepen op een bit, helaas, ik heb het vanmiddag op het stalhalster geprobeerd en ik ging met een noodgang de bak weer uit, nekreining lukt echt niet als je er schuin achter loopt hoor!