Morrie schreef op donderdag, 7 juli 2005, 21:20:


Volgens mij is 1 van de redenen dat Parelli praten ontmoedigt, het feit dat mensen eerder geneigd zijn spraak te gebruiken en daardoor lichaamstaal achterwege te laten. Als het je zou lukken om een lichamelijke variant op UH te vinden..... (al denk ik wel dat je paard niet echt ziet dat je heeeel boos zit te kijken als je op z'n rug zit, maar ja)

Marleen den Arend schreef op donderdag, 7 juli 2005, 20:35:


Ja, mee eens. Enya heeft ook bloedhekel aan rondjes lopen. Ik kan de keren niet meer tellen dat ik haar opnieuw op de cirkel gezet heb! Tenslotte ben ik verder gegaan met de sideways. Die ging beter. En toen weet terug naar de circling. Die ging toen iets beter nog niet helemaal wat t zijn moest. Na de squeeze game weer terug naar circling en nu doet ze in ieder geval de short range in 1 keer goed. The long range nog niet helemaal, want ze is niet zo onder de indruk van de zweep en mijn lichaamstaal, maar er zit vooruitgang in....
Toen ik de circling game las in het boekje wist ik al dat dit de moeilijkste zou worden voor Enya

Michiel schreef op donderdag, 7 juli 2005, 11:43:


Nou, ik had het me zo niet voorgenomen hoor, het plan was ooit Spirit te leren dat zijn mama een tijdje weggaat maar ook weer terug komt.
Echter toen ik weer voor het eerst op Holly ging rijden en hij erbij liep viel het me zo mee dat ik er niet meer aan gedacht heb om hem apart te zetten. Moet er nu ook niet meer aan denken, zo'n kleine frummel, huilend om zijn moeder. Wat dat betreft loopt het gesmeerd, ach, hij stuitert wat en rent zijn rondjes, blokt Holly, bijt haar in de kont, spurt achtereenvolgens naar de andere paarden maar er is er geen die zich daardoor laat opjutten. En dan gaatie maar wat anders doen
Wat dat betreft hebben veulens een hoop credit bij de ouwe garde.

Wat ik echter niet accepteer van hem is dat hij gaat bijten in stijgbeugels , touwen, teugels, benen, etc. Dat geef ik aan door hem een duidelijk : 'No' (ik spreek engels tegen mijn paarden) te laten horen of een zwiepje met het uiteinde van een teugel (zonder hem te raken he...).

Ik had me vanalles voorgenomen maar gaandeweg verlopen zaken veel eenvoudiger dan gepland. Het opvoeden gaat veel meer vanzelf met de kudde mee. Spirit is een heel gevoelig en makkelijk veulen.
Hij ziet zijn moeder voetjes geven en bekapt worden en hij doet hetzelfde.
Ik ben nu bezig met hem aan een touwtje te leren lopen.


Ja, dat is dus wat ik zie bij paarden waarmee nooit iets gedaan werd in de veulentijd, die niet in handen waren en na het spenen in de opfok gedumpt werden. En dan haal je ze met weetikveelwat 4 jaar eruit en heb je bij voorbaat al een andere startsituatie. (Niks ten nadele van jou hoor, ik weet dat jij niet eerder je kans had met Uniek).
Ja, dan heb je tijd in te halen, ik geloof het ook.

Groet, Pien
www.spirithorses.be