klaas.feuth schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 9:48:

Mwah ... wat je maar een klein verschil noemt hihi.

Wat mij in het begin opviel toen ze net schoenen had was het struikelen. Ze heeft echt moeten leren de voeten op te tillen, terwijl je zou verwachten dat ze dat juist zou doen met die "zware" schoen aan.

Wendy-hb schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 10:06:


dat komt doordat Smit, de schoenen in het begin een vrij dikke neus gaf, waarom, om de paarden beter te laten afwikkelen, maar door die dikke neus willen paarden nog wel eens struikelen.

www.Natuurlijk-Ruiterschap.nl

Marlies schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 14:08:

Hoi Marlies,
Heb jij ervaring met Maarten Abeln? Ik heb zijn website bekeken. Op wat voor manier bedoel je overigens open minded?
Groeten,
Corine

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:27:


Hmm.... dus: ná een gewenningsperiode gemiddeld 10 bpm hoger bij gemiddelde belasting?
Dat zou ik als een serieus probleem opvatten Klaas. Helemáál omdat de voetzolen beschermd worden en daardoor een geringen dáling in hartslag effectueren.

Ik werk zoals je weet met een HSM met geheugen en voor ons is de leercurve sleutel bij álles.
De bpm is een directe indicatie van het stressniveau met 'stress' in de breedste zin.
Zelfs van niet- naar wel onder het zadel geeft bij onze paarden na de gewenning geen gemiddelde verhoging van 10 bpm.
10 bpm ervaren wij als érg veel. Bij een hoog draftempo bij 35 graden zitten onze best getrainde paarden op 85 - 95 en 10 bpm meer komt neer op een extra belasting van 11-13% = het equivalent van continue een maximale snelweghelling oplopen.
Over een pittige bergrit van een uur of 3 scoren bovengenoemde paarden ook onder de 100 gemiddeld (ex pauzes!) dus die 10 bpm zou ik echt zorgwekkend vinden.

Ik weet, zoals ik hier al eerder heb aangeven, hoe belangrijk het gewicht aan de voeten is, maar.....
Hoe zwaar zijn die hoefschoenen en bij welke snelheid meet je die 10 bpm? Heb ook de pasfrequentie of -lengte nodig, dan kan ik de extra arbeid globaal uitrekenen. Het lijkt me zo véél.

In de jaren dat ik nu bezig ben met het natuurlijk bekappen, heb ik altijd verder gekeken dan mijn neus lang is. Ondanks dat sommigen hier dat kennelijk "verafschuwen" ben ik er tot op heden nog niet dommer op geworden

Een nieuw idee deed ik onlangs op toen ik ging kijken bij een strasserbekapping. Wil het niet over het gesnij in de hoef hebben, want daar ben ik persoonlijk erg op tegen.

We hadden het oa over afwijkende hoefstanden (frans en toontreder) en de door haar aangedragen oplossing leek me eigenlijk vrij logisch .... een verschil in kwartierboogjes (scoop bij strasser) aanbrengen in buiten/binnenwand. Afhankelijk hoe de "scheefheid" van de hoef is.

Door een kwartierboogje aan te brengen ontlast je de hoefwand wat doordat deze beter kan spreiden ... ook bekend bij het natuurlijk bekappen. Zij vertelde dat als je in de steilste hoefhelft een wat dieper boogje maakte dat die wand dan nog meer werd ontlast en dat je daarmee de afwijkende hoef beter in balans bracht. Lees voor afwijkend ... anders dan de ideale stand.

Bij Franse stand maak je dus aan de binnenkant een groter boogje. Dat leek me even onlogisch omdat je zou denken dat de wand aan de buitenkant harder groeit, maar toen ik het ging uitproberen door zelf "frans" te gaan staan met naar buiten gekeerde voeten, merkte ik dat ik als ik ze bodemwijd hield ik in balans stond (drukverdeling gelijk) en als ik ze bij elkaar zet dat ik de druk van de binnenkant van mijn voet haal.

Nu is een mensenvoet niet gelijk aan een paardenhoef, maar de drukverdeling kun je zo in mijn ogen wel nabootsen, dus daarmee kon ik eigenlijk wat logischer verklaren waar Isabella met haar franse stand bodemnauw ging staan. Op die manier haalde ze zelf druk af van de binnenwand. Ik was steeds de buitenwand aan het inkorten dus omdat die te lang leek. Nu heb ik een kwartierboogje gemaakt aan de binnenkant en ze staat ineens weer "normaal". Dus daarmee zie ik er wel wat in zitten.

Probleem is wel dat je wel ruimte moet hebben voor een kwartierboogje zonder in de zool te hoeven snijden. Strasser heeft daar niet zoveel moeite mee, maar wij NB-ers wel.

Wat vinden jullie van deze mogelijke (en eigenlijk vrij simpele) oplossing van ongelijke kwartierboogjes bij afwijkende hoefstanden?

Ben toch benieuwd ... want nieuwe ideeen wil ik ook wel refereren

Huertecilla schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 10:16:


De resultaten zijn niet ontstaan na wetenschappelijk onderzoek, er zijn namelijk maar een klein aantal paarden gebruikt, maar ik ben er ook van geschrokken. En ik wil dat dit beter uitgezocht wordt. Maar dat is veel werk en kost veel tijd.
maar deze bevindingen geven wel aan dat er wel degelijk negatieve aspecten aan de hoefschoen zitten. en voor in topsport is die 10 bpm zeker te veel. en daar kan ik niets aan doen. Ik heb in een van de vorige berichten over kunstof beslag ook het gewicht beschreven, ging volgens mij zo even om ruim 600 gram per hoef, in vergelijking met een ijzer was dat 450 en kunstof 150 (voor preciese getallen moet je even in een van de vorige berichten kijken) heb namelijk zoveel getallen in mijn hoofd nu(ben bezig met de administratie)

groet
Klaas
www.Natuurlijk-Ruiterschap.nl

Ilona Kooistra schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 8:35:


Op een forum als dit worden de dingen uitvergroot. Naar beide kanten.
Veel mensen hebben bij het woord druk en druk opvoeren het gevoel "waar eindigt dat dan".
Ik heb geprobeerd de boel wat te nuanceren door te vertellen dat ik mijn paard een touwtje aandeed, en dat dat doorhangende touwtje vashouden al voldoende druk was om Shiny het vertrouwen te geven dat hij het wel kon, terwijl hij zelf dacht van niet.. Helaas is dat ondergesneeuwd of niet begrepen.
Het liet zien dat iedereen, hoe miniem het ook lijkt , druk gebruikt. Ook het werken voor een beloning, het zoeken naar de "Yes" is een vorm van druk.
Het lijkt de lichtste vorm van druk, maar zelfs dat weet ik niet zeker. Je werkt met het hoofd van het paard en daar hangt ook nog een lichaam aan. Dus zou het best eens stevige geestelijke druk kunnen zijn. Druk die jij het paard oplegt door te manipuleren met je Yes en druk die het paard zichzelf oplegt omdat het de Yes wil horen.
Nogmaals ik weet het niet. Ik weet alleen maar dat je er een enorm zacht en licht reagerend paard van krijgt, wat meedenkt en werken met je een feestje vindt.

Feit is dat het de snelste vorm van leren is, met veel succes toegepast op de meest uiteenlopende gedomesticeerde en wilde diersoorten, waarbij lichamelijke druk niet of veel moeilijker werkt.
de 21 ste of uuh 27 juli (moet ik ff nakijken) ga ik naar Inge naar Duffel om een stapje verder in mijn onderzoekingstocht te komen, ik ga kijken hoe clikkeren gebruikt wordt bij het rijden. Natuurlijk heb ik daar zelf al wel ideetjes over, maar ik ga zien of die bevestigd worden.
Zodat ik op dezelfde manier straks de opleiding van Shiny kan voortzetten.

Verder ga ik ergens in oktober trainers van dolfijnen ontmoeten, het grappige is dat ik niet het idee heb dat die me over hun manier van training iets nieuws kunnen vertellen, buiten dat je met een dolfijn in de praktijk anders werkt dan met een paard. (interessant genoeg om te zien natuurlijk)
Vandaar dat ik het gevoel heb dat ik met mijn, het laatste jaar opgedane kennis, elk dier zou kunnen trainen. Een aardige bijkomstigheid dacht ik zo.
Laten we voorzichtig zijn met elkaar in bedekte termen dingen als watje en halve dierenbeul toe te roepen. Alles is anders dan het lijkt en om met Egon te spreken: " de ontvanger bepaalt"
Piet

Wendy-hb schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 10:20:


Hoort daar dan niet bij, dat je de zool uitdunt? Want volgens Strasser kan een hoef met een dikke zool niet flexibel zijn (cit. uit boek van Dr Strasser; de zool te dik laten geeft een onbuigzame hoornschoen en gedeeltelijk of volledige uitschakeling van van de natuurlijke hoeffuncties)
Hoe kun je nu een flexibelere hoefwand bewerkstelligen als je maar de helft van het probleem aanpakt?

Ik denk wel dat je erg moet uitkijken, om zo verschillende methodes door elkaar te hanteren. Voor je het weet bereik het tegengestelde van wat je wilt bereiken, gewoon uit onwetendheid en onkunde.

Noy1 schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 10:14:


Hoi Corine,
ik ben inderdaad onlangs voor het eerst een weekend bij Maarten geweest (een aantal weken daarvoor heb ik een kennismakingsmiddag gedaan).
Mijn ervaring daar is zo positief dat ik (en mijn zus) er voortaan ong 1x per maand een weekend heen zullen gaan, wij wonen namelijk te ver weg om iedere week les te nemen.

Open minded op twee aspecten:
1. Maarten is een bijzonder intelligente man die enigszins in afzondering is geraakt. Door zijn liefde voor dieren heeft hij niet zoveel op met mensen, maar in zijn omgang merk je dat niet. Hij is erg aardig, vertelt de mooiste verhalen (bv van toen hij bij het circus werkte) en is erg gepassioneerd in wat hij doet. Zijn huis en stallen en alles daaromheen zijn niet erg goed onderhouden...al het geld gaat in zijn paarden zitten waardoor de buitenbak bijvoorbeeld wat planken mist. Hij wordt geholpen door Wiranda, die met haar gezin bij hem woont omdat zijn gezondheid niet al te best meer is.
Wel werkt hij nog hard in zijn eigen zaak, waarmee hij zijn paardenbezigheden financieert. Je moet er gewoon geen manege met mooie bar en opgepoetste stallen verwachten zal ik maar zeggen.

2. Hij behandelt zijn paarden alsof het mensen zijn, wat mentale vermogens betreft dan, hij voert ze geen biefstuk natuurlijk. Hij gelooft niet echt in de rol van de dominante hengst zijn, maar stelt zijn paarden op gelijke voet met hem als vrienden.
Ik heb niet anders kunnen ervaren dan dat zijn paarden in alles wat ze doen rekening houden met de kwetsbaarheid van de mens...geweldige ervaring.

Ik zou je zeker aanraden een kennismaking te doen, je moet toch op je eigen ervaring afgaan denk ik.

Groetjes,
Marlies

Ilona Kooistra schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 1:40:


Hallo Ilona, hier Hilde, de eigenares van Romantique, het verhaal van Romantique staat op de site van Rik Gadeyne. Je moet naar de lijst van natuurlijke bekappers gaan, hij staat onderaan. Je klikt op zijn site en dan zal je het wel vinden. Veel leesgenot, al is het met vallen en opstaan. Groetjes, Hilde.

klaas.feuth schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 9:37:


Nee, ik kan me voorstellen dat je in dit geval niet graag op persoonlijke kwesties ingaat, want daar ligt nu precies het verschil tussen waar in de toekomst het vak van een natuurlijk bekapper uit moet bestaan en iemand die beslag onder voeten blijft slaan.
De schijn die je tegen hebt om door mooie verhaaltjes meer geld uit een klant te trekken is groot.
Maar ik wil uitgaan van het feit dat je een integer iemand bent. Ook in dit geval.
Sinds het paard van ijzers af is,
is ze bezig om regelmatig de hoeven van haar paard zelf te onderhouden. Je had dit kunnen stimuleren en haar kunnen wijzen op eventuele fouten die ze maakt en dingen waar ze op moet letten uitleggen zoals de neiging van de achterhoef om scheef te groeien, ipv te vertellen dat het paard kreupel ging lopen omdat de hoef te kort afgesleten was en dat daardoor hoefzweren ontstonden.
Je had haar ouders kunnen vertellen over de toekomstige voordelen die blootvoets bieden, al was het alleen maar minder geld hoeven uitgeven. In hun situatie zeer welkom en dat ze er goed aan deden om hun dochter eenmalig de cursus te laten volgen.
In plaats daarvan heb je geadviseerd om kunststof beslag onder te slaan.
Ik denk dat je hiermee op z'n zachtst gezegd niet in de geest van natuurlijk bekappen hebt gehandeld.
Piet

Piet schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 11:07:


Duidelijk dat je er niet bij bent geweest, want zo is het niet helemaal gegaan. Ik heb haar mee op sleeptouw genomen en uitgelegd wat ze zelf kon doen.
ik kreeg de melding van hoefzweren per msn, wanneer de DA en een andere smid er al zijn geweest.
Ik heb niet gezecht dat ze te kort bekapt heeft, maar aangegeven wat er allemaal gebeurt, en dat dit soort dingen kunnen gebeuren.
ik heb met haar ouders gepraat en ze veel verteld over de toekomst en de mogelijkheden, ik heb ze niet naar de cursus gestuurd, omdat ik vind dat een personlijke leerweg door mij bij eigenpaard evengoed kan zijn.

Bovendien heb ik geen kunstof aanbevolen, maar heb het laten zien, verteld wat de na en voordelen ervan zijn. En verteld dat dit ook nooit het doel kan zijn, maar een tegenmogelijkheid tegen de hoefijzers die er waarschijnlijk onder zouden komen.

Op zo'n moment zie ik liever kunstof verschijnen.
En echt waar denk niet dat ik dit doe om rijk te worden, want dan had ik beter ander werk kunnen zoeken.

En dieper op persoonlijke verhalen ga ik niet op in. Ik vind dit op zijn alleminst niet correct dat jij zonder erbij te zijn dit soort dingen verkondigd. Dat vind ik een zeer slechte zaak, en ik hoop dat je daarmee in de toekomst uitkijkt, want ik vind het belangrijk dat we elkaar als collega's zien. en elkaar eventueel helpen, maar nooit over de rug van een ander.
Ik wist tot op heden niet dat jij haar en haar paard ook kende, want waar was jij dan die tijd?

www.Natuurlijk-Ruiterschap.nl

klaas.feuth schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 11:16:

Niet jokken Klaas
Niet draaien Klaas, even herlezen.

Kom ik op terug
Niet jokken Klaas

Dat kan ik niet beoordelen.

Is aanvallen de beste verdediging??

Ik heb mijn verhaal zeer genuanceerd geschreven, je alle kans gegeven op een eerlijke uitleg, je had toe kunnen geven dat je hier fout geweest bent. In mijn ogen had je dat gesierd en het weinige vertrouwen in de oprechtheid van hoefsmeden dat ik heb wat kunnen bijspijkeren. In plaats daarvan ga je draaien en mij aanvallen.
Ik heb het laatste jaar vrijwel dagelijks contact met haar gehad. Uren hebben we soms gesproken via Msn, en niet alleen om de problemen met haar paard te bespreken. Ik weet alles Klaas. Dus vertel me geen sprookjes. Dat ik haar ken kan Ingrid bevestigen, ze is hier bij mij geweest, ik ben bij haar geweest. Ik heb haar geadviseerd jou te bellen. Je bent een keer eerder geweest, en daarna maaanden niet omdat je pas komt wanneer je genoeg klanten in die buurt hebt.
Hoe bedoel je... jouw leerweg.
Het is gegaan zoals ik zei, ik heb het uit haar eigen mond en het resultaat is dat je haar zo overtuigd hebt van de noodzaak van beslag, dat ze nu met paardnatuurlijk helemaal niets meer te maken wil hebben.
Goed werk Klaas!
Voor mij val je keihard door de mand.
Piet