Dorien66 schreef op zondag, 31 juli 2005, 20:51:


Nee, de pony trekt aan het kortste eind, vrees ik.

Groeten, E.

e m kraak schreef op zondag, 31 juli 2005, 22:28:


Volgens mij had de pony vanaf het begin het kortste eind al in zijn snuit
De uitleg van de paardenadvocaat is duidelijk, op het puntje van geborgen verbreken na...dat laat in dit geval nog een hoop in het midden.
Hopelijk komt Egon met toevoeging, mijn BW3 is aardig gedateerd.

e m kraak schreef op zondag, 31 juli 2005, 22:28:


Tuurlijk Egon, HOE KON IK HET VERGETEN!!!! Stomme, stomme, stomme Dorien.

Ik had ook een Arabische merrie met dit probleem, vooral als tweejarige had ze er soms last van: als ze uit stilstand in beweging kwam, sleepte ze de eerste pas haar ene achterbeen gestrekt achter zich aan, tot het plots "losschoot", en daarna liep ze probleemloos. Op advies van de veearts hebben we haar hoeven aan de voor- en binnenkant wat korter gezet, en daarmee was het probleem onmiddellijk opgelost. Nu is ze 10 jaar, en de laatste 6 à 7 jaar heeft ze daar helemaal geen last meer mee gehad, waarschijnlijk is het er ook wat vanzelf uitgegroeid, want ze wordt nu normaal bekapt. Heeft in haar geval zeker niet met training te maken, want het is een fokmerrie en (nog) niet zadelmak. Wat me wel opviel: als ze hengstig was, had ze dat vaker, misschien doordat ze dan met haar benen een andere houding aannam, ik weet het niet. Wel heeft een vriendin van mij in een boek van T-Touch opgezocht, en blijkbaar zitten er toch meridianen ivm de hengstigheid op die plaats in het been (maar dat is een andere discussie, waar ik te weinig van af weet). Aangezien het bij jullie om een ruin gaat, doet dit natuurlijk niets terzake.

Groetjes,
Carline