Huertecilla schreef op maandag, 1 augustus 2005, 11:19:
> Wie heeft er ervaring met het rijden op een halsring.
>
> Wij rijden al onze paarden op een bitlessbridle en mijn hengst
> Het moet kunnen, de imazighen waren zo de succesvolle cavalerie
> in de Punisch oorlogen tenslotte, en de onzekerheid zit
> uitsluitend tussen míjn oren. Die zit er echter wel en da's niet
> goed dus tips zijn derhalve welkom.
Ik rijd regelmatig op deze manier, zowel buiten als in de bak (zie mijn foto links).
We hebben het ook als onderdeel in de lessen. Mensen vinden het een ongelooflijke gewaarwording zo op je paard in wederzijds vertrouwen te mogen rijden.
Want je MOET je paard wel vertrouwen, je aan hem overgeven, ik vind het een optimaal voorbeeld van "loslaten" en durven loslaten voor de mens.
Ik gebruik echter geen halsring maar een gewoon touw of om de hals geknoopte teugel. Zo'n halsring vind ik erg stug en stijf, te stijf voor de subtiele hulpen die ik wil geven.
Waar je op moet letten :
Je hebt er een paard bij nodig dat goed op stem en zit reageert, en je niet voor schut zet bij tractors, brommers, honden en wandelaars e.d.
Maar goed, zelfs al gaat ie ervandoor heb je met de halsring eigenlijk nog voldoende te zeggen, ik zal dat later uitleggen.
In principe ligt de halsring helemaal los om de hals, er mag echt nergens druk zijn (trekken) , houd je handen laag en je paard vrij.
Op de foto heb ik mijn hand te hoog, maar ik zat te frutselen met een verlengingkje toen de foto al gemaakt was
Tis ook nooit goed he.
Proberen je paard omlaag te rijden of te verzamelen aan de voorkant is hierbij lekker uitgesloten.
Dat zou ie dan al moeten kunnen, als je daar waarde aan hecht.
Er wordt pas iets gedaan met die ring als er ook daadwerkelijk iets gebeuren moet. In feite rijd je met de ring net hetzelfde als met je lange teugel. Sturen gaat precies hetzelfde : Kijken, focussen, vanuit je navel etc...
Als ik naar rechts stuur breng ik mijn rechterhand even van de hals van het paard, de halsring drukt dan links (neckreining) en mijn hand is uitnodigend open.
Ik trek niet, als je moet trekken aan de ring is je paard nog niet gevoelig genoeg en moet je nog wat oefenen met het licht maken in de hulpen.
Wel geef ik lichte druk met mijn linkerbeen om naar rechts te gaan.
Ik zeg altijd dat de hand het poortje opent en het been je erdoorheen 'drukt'.
Die druk wordt steeds minder naarmate je paard gevoeliger wordt, en op een gegeven moment is alleen al denken of kijken voldoende.
Ik rij nu op sommige van mijn paarden met alleen een hand op de hals, verder niks meer. Even aan een kant er tegenaan leggen is voor het paard voldoende om te weten dat hij moet wijken naar de andere kant.
Het is niet meer of minder dan het
wijken voor druk principe.
Stopen is dieper gaan zitten en je stem gebruiken. Je kunt daarbij de handen met de halsring naar je toe halen, net zoals je dat met je teugels zou doen, maar ook daar komt een moment dat je zonder handen en dus zonder halsring kunt stoppen. In zowel stap, draf als galop.
Stel, er is sprake van een calamiteit en je paard besluit ervandoor te gaan, zoals in jouw brommervoorbeeld van laatst:
Dan nog heb je heus wat te zeggen; je tilt gewoon de ring op en brengt hem hogerop naar de hals (keel) van het paard. Hoe hoger, hoe meer de hulp inwerkt, en in geval van nood is dat je rem.(Zzznók....)
Dan weer ben je in het voordeel met een stugge ring, met een leren band of teugel moet je dan naar voren buigen ja.
Ik zie aan mijn paarden dat ze het heerlijk vinden zo bereden te worden, en ik moet zeggen dat ze er eigenlijk zelden misbruik van maken. Je hebt er wel eens een bij die van de gelegenheid gebruik maakt door kop omlaag te duwen en te gaan grazen, maar dat los ik op door één keer goed aan te sporen, geheid dat ze dat geen tweede keer meer doen dan. Vooral omdat ik nooit aanspoor en ze schrikken zich een hoedje daarvan.
Veel plezier, enne.... begin inderdaad in een omheinde ruimte he....
Groet, Pien
www.spirithorses.be
Warboel
