Hallo allemaal.

Vanaf 26 april 2005 wordt mijn paardje Radja natuurlijk bekapt. Toen stond ze nog voornamelijk op stal, en af en toe een paar uurtjes op de weide. Na het herstel van haar 1e hoefzweer heb ik eindelijk de knoop doorgehakt en haar naar huis gehaald. Vanaf 13 mei staat ze bij mij thuis op de weide 24 uur. Bij de 1e keer dat ze een hoefzweer had werd ze vrijwel meteen op stal gezet. Hierna is de DA geweest (tot 2x toe) en heeft Radja ontstekingsremmers en verdovingsspuiten gehad. Bij de 1e visite was er meteen een stukje uit de hoef gesneden om de ontsteking gemakkelijker naar buiten te laten komen.Ik heb dagelijks haar hoef gebaad in soda en na 8 dagen was de zweer zo goed als over.

Nu thuis op de weide heeft ze afgelopen zaterdag haar 2e hoefzweer gekregen. Zaterdag begon ze een beetje met haar achterbeen te zwaaien. Ik heb haar hoef ter hand genomen en zag ongeveer dezelfde symptonen als bij de 1e keer. Op het puntje van de toon begon de hoefwand en zool een beetje te splijten en kwam er zwarte smurrie uit. De witte lijn is op dat punt nog heel erg zwak. Je ziet dit op een vergroting van de hoef heel duidelijk.
Dit keer ben ik niet in paniek naar de DA gerend, maar heb haar hoef gewoon weer gebaad en heb met haar zo goed en zo kwaad als het ging door de weide gewandeld. Zondag mankte ze heel erg, maar haar ogen stonden zo helder als sterretjes en haar eetlust was ook prima. Aan de stand van haar hoef kon je zien dat ze alleen op de toon van de hoef pijn had. Precies op de plek waar je aan de zoolrand on zien dat er rommel uit kwam. Hierdoor maakte ik mij dus ook niet zo'n hele erge zorgen. Maandag kon ze alweer heel de weide door, en vandaag is het zo goed als over. Het enige wat ik nu als hulp gedaan heb is ontsmetten (ik had geen soda dus heb het met Dettol gedaan), en zoveel mogelijk laten bewegen. Hooi op de meest verre plek van het water, en af en toe een rondje aan de hand door de weide. Even tellen... na amper 3 dagen is het dus voorbij, zónder spuiten, zónder vervelend commentaar van zogenaamde kenners en gewoon luisterend naar mijn eigen gevoel en ziend met mijn eigen ogen.
Toen ik begon met natuurlijk bekappen had ik totaal geen idee waar ik aan begon. Het enige wat ik wist was dat ik én mijn paardje niet zo lekker in ons vel zaten. Als ik nu naar haar kijk zoals ze daar staat met haar manen wapperend in de wind, en het zelfvertrouwen waarmee ze haar nieuwe jonge speelmakker rustig op zijn plaats zet dan weet ik dat ik er goed aan heb gedaan. Radja blinkt zónder borstel en shining gel, haar staart groeit 2x zo dik, ze dartelt soms door de weide alsof ze zelf nog een veulen is, en kan bijna nét zo zorgeloos als de jonge Sam liggen zonnen op haar favoriete plekje. Ik zou bijna een paard willen zijn :)

Groetjes Nel.

Nel Gommans schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 19:54:


Mooi verhaal Nel,
eventjes over die hoefzweer, het feit dat er smurrie uit kwam, betekent dat niet dat de hoefzweer doorgebroken is en daarom ook wat eerder genezen is?
Piet

Piet schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 20:51:


Vast wel Piet.

Feit is wel dat er zaterdag al smurrie uit kwam en dat ze zondag pas serieus begon te manken. Ik ben er toch van overtuigd dat stil op stal zetten de zaken zeer zeker niet bespoedigt. Ik denk zeker wel dat als ik haar de 1e keer op de wei had laten lopen dat dan veel eerder de zweer was losgekomen. Net zo goed als dat ik ervan ben overtuigd dat de beweging zorgt voor het loskomen van de zweer. De 1e keer was de zool aan de onderkant ook vanzelf ingescheurd. Toen werd echter meteen het paard op stal gezet en wou ze de volgende dag nauwelijks lopen. Dit was zondag ook het geval. (dat ze niet wou lopen bedoel ik dan) Ik heb heel wat geyesd en gevleid om haar aan het lopen te krijgen, want zelf wou ze het liefst blijven staan. Vorige keer zat er na het knappen van de zweer vers bloed op haar hoef. Ditmaal was het waarschijnlijk een zweer die er al een hele tijd zat en die nu eruit is gekomen. Er zit ook nog steeds een opening tussen de zool en de hoefwand dus ik blijf mooi nog een tijdje baden. Wat ik met mijn verhaal probeer over te brengen is een stukje geruststelling naar vele andere beginners, die vaak continue kritiek krijgen als ze beginnen met natuurlijk bekappen. Al mankt je paard maar een half uurtje dan nog is het een half uurtje teveel, en dan denk je soms toch "waar ben ik nu weer aan begonnen" Ikzelf wordt nog steeds begeleid door Jack want alleen kappen kan ik nog lang niet. Ik zie echter heel goed hoe gezond de hoef van mijn Radja eruit begint te zien. Het hoefmechanisme zorgt dat heel de hoef goed doorbloed raakt en die is nu de oude rotzooi eruit aan het werken. Dat funtioneert dus prima. Natuurlijk ben ik nog steeds een beginneling en is dit misschien niet meer dan toeval Piet. Maar toch hoop ik dat ik met mijn verhalen en mijn enthousiame meer mensen over de streep kan trekken en ertoe te bewegen om vooral hun ijzers in de verste hoek van de stal te zetten en daar te laten. Vergeet niet dat de meeste beginners in de 1e instantie door heel veel mensen geadviseerd worden om vooral niet door te gaan met dat natuurlijk bekappen. Ik denk dat veel meer mensen fout geadviseerd worden door professionals dan andersom. Laat mij dan maar gerust mijn verhaal vertellen, al is het in jouw ogen dan ook niet meer dan een mooi verhaal.

Groet Nel.

Nel Gommans schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 21:35:


Ho ho Nel. Dat klinkt alsof ik dat "mooie verhaal" negatief bedoelde.
Echt niet En dit stuk is nog veel beter!
Geweldig dat het aantoonbaar beter gaat en sneller herstelt en geneest.
Blij dat je je verhaal vertelt !!
Piet

Piet schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 22:40:


Ha die Piet.

Met jouw aanvullingen wordt het ook steeds beter. :) Als het maar helpt.
(had in het weekend weer behoorlijk wat commentaar moeten verduren over mijn kapmethodes dus ben ook een beetje overgevoelig vrees ik)

Groetjes en nog bedankt voor je toelichting.

Nel.

Nel Gommans schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 19:54:


Hallo Nel,
Goed hè, op drie dagen weer in orde! Ik hou ook al maar Soda en Dettol bij de hand voor geval dat ... Alhoewel Ramses tot hiertoe (hout vasthouden) nog niet kreupel is geweest, nog geen hoefzweer of zo heeft gehad ...
Al zat er laatst toch een blauwachtig vlekje in de zool aan de buitenkant. Maar dat is ondertussen ook alweer weg. Al heb ik hem vorige keer rechtsvoor iets korter op de hielen gezet dan linksvoor (ongewild), en had hij een paar dagen iets gevoeligere hielen aan die kant.
Ik trek me toch een beetje op als ik berichten kan lezen zoals dat van jou. Je krijgt ook direct zo veel commentaar van je omgeving, en de 'goede raad' er maar vlug mee te stoppen en opnieuw ijzers te laten aanbrengen.
Dus dit bericht geeft me toch weer nieuwe moed om vol te houden.
Bekap jij Radja zelf, of laat je het doen door een NB of Strasseraar?
Groetjes
Perdida

Nel Gommans schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 21:35:


Ik vind het een prachtig verhaal Fijn om te lezen tussen al het 'gedoe'

Saskia

perdida schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 23:12:


Hoi Perdida.

Ik heb nog regelmatig controle van Jack, mijn natuurlijk bekapper. Vooral in de droge periode lukte het me niet om echt goed bij te vijlen. Ik heb op sommige punten nog niet goed genoeg de techniek onder de knie en op plaatsen is de hoefwand van Radja deels afgebroken. Ik moet echter zeggen dat het steeds beter gaat. De hoef tekent zich beter af en ik kan steeds duidelijker zien wat ik nog moet bijwerken. Het is soms wel erg zwaar. Radja is erg lief maar af en toe heeft ze er echt geen zin in. Ze is dan niet echt heel vervelend maar werkt beslist niet meer mee. Ik leer gaandeweg ook steeds beter om daar mee om te gaan. Pien komt altijd mee als Jack komt kappen en die leert me steeds wat opvoed trucjes.
Ik ben erg blij dat het nu weer wat vaker regent. Dat maakt het een stuk gemakkelijker. Die blauwachtige stukjes herken ik wel. Ik ben nu zo ongeveer aan het uiteinde van de vroegere spijkertjes en op plaatsen zit daar nog wel wat oud zeer. Op de achterhand was Radja al wat langer van de ijzers af. Toch is daar de witte lijn op plaatsen nog erg slecht. Ik denk dat ze weer aangepast is gaan lopen toen ze voor wel- en achter geen ijzers meer had.
Binnenkort ga ik aan mijn wei-verharding werken. Radja heeft nu nog nergens een stuk waar verharding is. Ik denk dat dat ook nog heel erg gaat meehelpen in het hele proces. Groetjes en bedankt voor de belangstelling. :)

Nel.

Groetjes Nel.