heb waren vaak paarden die als makke lammetjes zonder enige uitstraling
deden wat die mens van hem vraagt. Ja dan spreek ik wel van mensen die al
hoger zitten. Bij klaus blijf ik het paard zien. Het heeft uitstraling.

******************************************************************
Dat verschil in uitstraling zou ook een (deels) veroorzaakt kunnen worden
door het feit dat beide heren met totaal verschillende paarden werken.
Hempfling heeft een voorkeur voor andalusiers, Parelli voor quarter horses.
De uitstraling van deze paarden verschilt voor mijn gevoel als dag en nacht.
Een doodkalme andalusier ziet er vaak toch nog trots uit. Terwijl de
favorite houding van een quarter horse, met zijn hoofd laag en enigzins
gestrekte nek er ter vergelijking misschien wat makker of zelfs slomer
uitziet. Maar dat wil absoluut niet zeggen dat die paarden geen pit meer
hebben
Kijk maar eens naar een kudde andalusiers en een kudde quarters, een wereld
van verschil in uitstraling!

Harriët*

Harriët * schreef op Fri, 26 Mar 2004 18:48:15:


Even een reactie
Ik ben gisteren naar een western clinic geweest, gewoon om eens te kijken hoe dat werkt en daar waren natuurlijk nogal wat quarterhorses. Inderdaad viel me op dat sommige van deze paarden juist als ze verzameld lopen er uitzien alsof ze zich zo klein mogelijk willen maken om de geweldige plensbui die op hun kop valt te ontlopen.. Misschien een rare vergelijking maar ik weet zo gauw geen betere. Dat hoofd naar beneden gaf me die associatie. Je ziet ze dingen doen die een suf paard echt niet zal doen!
Wat ik veel beroerder vond is het gebruik van sporen door jonge meisjes tijdens de lessen. Veelal werd er gereden op paarden die nog weinig kenden van de westernsport en moesten de onderbenen het sein geven voor het uitvoeren van bepaalde oefeningen. Ik hoef je niet eigenlijk niet te vertellen wat er na een of twee keer vergeefs vragen met die onderbenen gebeurde. Dan werden uit frustratie de sporen erin geramd en ook echt niet zomaar een keertje hoor!
Piet

Piet schreef op zondag, 28 maart 2004, 7:42:


---Hoi Piet,

Ja, erg is dat he? Ik ben nog een keer bij een springwedstrijd hier gaan kijken, ongelooflijk hoeveel ruiters er zijn die uit trots hun paard gaan schoppen en prikken met die sporen! Bij één man was het zelfs zo erg dat je echt kon zien dat hij indruk wilde maken op het publiek door het z'n paard heel lastig te maken: Keihard aan de teugels trekken, zagen in de mond en prikken/schoppen met die sporen...

Verschrikkelijk gewoon! Ik kan daar echt heel boos om worden hoor...hoe meer indruk ze willen maken op de mensen, hoe erger ze het paard behandelen (tja, logisch dat het paard dan onhandelbaar wordt, maar ze lokken het dus gewoon zelf uit). Heb ook een keer meegemaakt op de manege dat er zo'n kl**tzak was die een paard open gereden had met z'n sporen. Een paard van een ander nog wel, hij ontkende het, maar je zag precies op de plek waar de sporen worden gehouden een wond zitten. Zulke mensen zouden niet mogen rijden hoor...en zeker geen jonge meisjes die toch al niks anders geleerd hebben dan: "Je moet schoppen als je het paard voorwaarts wilt krijgen"...
Arme paarden

Groetjes,
Linda

Linda schreef op zondag, 28 maart 2004, 10:13:

Hoi,
Ja wat dat betreft heb ik geluk op onze manege. Daar zijn sporen taboe, ook voor eigen paarden. Wat ze er mee buiten de manege doen moeten ze zelf weten, maar binnen de manege zijn sporen niet toegestaan. Zweepje mag wel (helaas soms) en cap is ook verplicht (waar sommigen het helemaal niet mee eens zijn).

Gelukkig zie je bij ons dus nooit die stamp en prikperikelen.
Maar ja, met een zweep kun je net zoveel leed veroorzaken hoor.

Groeten,
Ingrid

Hoi allemaal,

Gisteren heb ik een discussie gehad over de juiste manier van paardrijden. Wat is de juiste manier van paardrijden...? Nou dat werd een avondvullende discussie waar we niet uitkwamen.
Voordat de discussie hier start (eventueel) zal ik even in het kort aangeven hoe het zo gekomen is.

Ik ben zelf een recreatie ruiter. Ik rij al 20 jaar paard, maar heb nooit echt aan dressuur, springen, of iets dergelijks gedaan. Gewoon leren zitten en daarna altijd de bossen in, met (doorgewinterde) manegepaarden. Je ontwikkelt een voor jezelf "goede" manier van paardrijden. Mijn man rijdt ook, maar die heeft nooit echt les gehad, die is altijd opgestapt en het bos in vertrokken, ook al zo'n 15 jaar.

We hebben samen diverse manier van paardrijden gedaan (meestal op paardrijvakanties). Western, een vorm van NH-methode, op ijslanders (ook een hele aparte manier), met touwhalster (soort free-style), bergklimmen met losse teugels, en "thuis" dus gewoon het bos in.
Op de ijslandermanier na was alles een succes. Anders maar geen problemen.

Maar zoals ik hier al ooit schreef, rijd ik dus sinds kort een jong manegepaard. Nog niet verpest zeg maar, maar nu valt het me op dat ik niet goed op dat paard kan rijden. Door de jaren heen is mijn zit niet goed meer om zo'n paard de juiste hulpen te kunnen geven. Ik merk dat als ik echt goed erop let dat ik op de "KWPN-manier" zit (zo noemden jullie die geloof ik) dan gaat het goed. Maar ga ik op mijn eigen manier zitten, dan vliegt dat beest er steeds vandoor.

Nu gaan we dinsdag een 2-uursrit maken en ik wil een "gewoon" manegepaard vragen dan. Ik heb geen zin in 2 uur lang opletten hoe ik zit, wat ik doe met mijn handen, enz.

En toen begon de discussie. Is dat paard wel goed ingereden? Ja ik vond van wel, want hij is juist niet verpest en luistert super goed op de benen (en als je die dan niet correct aanlegt ... tja woei weg).
Een ander vond van niet, omdat het dier dus maar op 1 specifieke manier gereden kan worden, nl. de "dressuur" manier (en die kan ik dus kennelijk niet). Loopt als enige paard ook nog netjes "aan de teugel" en verzameld, tenminste zolang je "goed" zit.
Ik vind dus inmiddels dat ik niet kan rijden sinds ik op dat jonge paard zit, maar een ander vond juist van wel, maar dat het aan het paard lag. Enz. enz.
Toen ontstond dus de vraag, wat is de juiste manier van paardrijden en van inrijden?

Nu mogen jullie commentaar geven. Stukje is toch langer geworden dan ik dacht, maar het leek me wel een interessante discussie eigenlijk.

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op zondag, 28 maart 2004, 10:13:


Ja en er wordt nogal vergoeilijkend over gedaan viel me op, zo van ik heb ze wel om maar ik gebruik ze bijna nooit, alleen als het niet anders kan(..!)Je maakt mij niet wijs dat het geen pijn doet. Ik zag over de hele dag die ik meegemaakt heb zeker 5 keer een paard in de lucht slaan na zo'n spoor die bijna nooit gebruikt wordt. Zelfs zag ik er eentje boven in het achterwaartse voorbeen prikken. Bokken natuurlijk dat dier! Maar hoe goed moet je zitten om je paard in het bovenbeen te kunnen jenzen met je hiel
Terwijl aan de andere kant er enorm op gehamerd wordt je paard met bijna losse teugel te laten lopen, zo gauw hij verzameld loopt, de druk weg halen van de teugel. Dus er was echt geen sprake van scheuren aan de teugels, het tegendeel zelfs. Dan denk je waarom dan wel dat geweld met die sporen?
groet
Piet

Jean Mclean schreef op zaterdag, 27 maart 2004, 10:49:


Hoi Jo en Jean,
Ik ben ook wel geinteresseerd in die noorse site wat betreft oude hoofdstellen ombouwen tot bitloze.
Groetjes Henny