Hoi allemaal,
Sinds begin januari ben ik bezig de hoeven van de shetlander van de buurvrouw te bekappen. Het dier was licht
hoefbevangen en om haar snel wat minder pijn te laten hebben, heb ik haar hielen omlaag gehaald, de steunsels flink ingekort (die waren veel te lang) en de toon korter gemaakt. Al na een dag liep ze aanmerkelijk beter en omdat buurvrouw er niet zo happig op was een veearts te laten komen (om diverse redenen) ben ik op deze weg doorgegaan.
Twee maal in de week heb ik de hoeven op dezelfde manier als boven onder handen genomen. Ik durf niet teveel tegelijk te doen, omdat ik nou eenmaal nog niet zoveel ervaring heb. Heb ik de buurvrouw heel duidelijk verteld, maar zij vind het allemaal best.
Inmiddels loopt de shet weer prima. Vorige week nog wat gevoelig op ruwe klinkers, vandaag had ze nergens meer last van en liep ze me verscheidene keren in draf voorbij.
Nu heb ik een vraag. Iedere keer krab ik de hoefjes goed schoon met de achterkant van het mesje, maar ik kan nog steeds de wasachtige zool niet vinden. Wel gaat er iedere keer zoveel vanaf dat ik de hielen weer wat kan laten zakken, maar ik heb het idee dat de zool nog veel dieper moet zitten. Wat ik nu zie blijft ook dof, het glimt absoluut niet (en dat doet het bij mijn eigen paarden wel).
Vandaag krabde ik bij de linkervoorhoef tegen de witte lijn aan een heel stukje zool weg, het brak er gewoon uit. Beetje geschrokken en de hoevenkrabber voorzichtig in het gaatje geduwd. Maar daaronder voelt het dus ook gewoon hard. Ik kan er net zo hard op duwen als ik wil, maar het doet de pony dus helemaal geen pijn. Nu begin ik het idee te krijgen, dat ik met een dubbele zool te maken heb. Kan iemand mij vertellen waaraan ik dat kan zien? (En nee, ik kan geen foto's laten zien, bij gebrek aan een digitale camera.)
Het maakt denk ik voor het bekappen niets uit, ik ga voorlopig gewoon door zoals ik bezig ben. Als het een dubbele zool is kom ik vroeg of laat toch wel bij de echte zool uit, neem ik aan.
Positief aan het hele verhaal is, dat ik mijn boek heb uitgeleend (da's eigenlijk niet positief, ik mis het zo...) aan de buurvrouw en dat ze zelf ook enthousiast begint te worden. Hoogstwaarschijnlijk gaat de haflinger die ze heeft ook van de ijzers af eind januari. Zal haar in het begin met mijn minimale kennis terzijde staan, maar net als het bij mijn eigen paarden lukt, zal het met de haf ook wel lukken.
Groetjes, Els.
Warboel
