Els Kleverlaan schreef op donderdag 26 januari 2006, 14:11:


Leuk!!!


Dan moet je juist een gat graven, daar loopt al het water mooi in en heb je een hele fijne drinkplaats (wij hoeven niet met emmers te slepen, ook niet als het 15 graden vriest). Een hamertje om het ijs te breken als het zo dik is dat het de paarden zelf niet meer goed lukt is alles wat je nodig hebt in de winter....

Alles wat je uit dat gat haalt kun je gebruiken om de rest op te hogen (vooral zand is daar handig voor).

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op donderdag 26 januari 2006, 14:15:


Da's nou juist het probleem. We zijn aan het kijken geweest of we een bak konden maken door gewoon de boel om te spitten en het zand boven te leggen, is lekker goedkoop. Maar dat gaat hier dus niet lukken. Het zand zit heel diep en in een hele dunne laag. En daarbij komt dat het een vreemd soort zand is, heel fijn en als het nat wordt verschrikkelijk glad.
En een gat zou zo weer vol lopen met klei of je zou het akelig diep moeten maken. 't Is hier m.a.w. niet echt ideaal. Maar we doen het er prima mee hoor, plannen genoeg!

Groet, Els.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 26 januari 2006, 14:22:


ons zwembad loopt ook vol hoor, wordt ieder jaar ondieper. Deze zomer is het weer uitgegraven maar het is alweer ondieper geworden. niet meer zo geweldig om in te zwemmen maar nog steeds erg handig om uit te drinken! Wij zitten op veen, wat dat betreft minder handig dan klei lijkt mij.

Je moet niet denken dat ik je iets opdring hoor, ik vertel je dit gewoon omdat ik graag wil dat jullie iets maken waar je heel blij mee bent.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op donderdag 26 januari 2006, 14:36:


Denk ik ook niet, vind het juist leuk om iemand, die het begrijpt, van onze plannen te vertellen. De omgeving reageert nogal van: "Daar heb je háár weer!" Net als op het Natuurlijk Bekappen. Het is maar raar dat ik steeds met Froukje aan de wandel ben, een paard, daar hoor je op te zitten. Valt me op dat juist de "niet" paardenmensen, waaraan ik het waarom uitleg, het beter begrijpen dan degenen met eigen paarden.

Maar goed, we zijn hier helemaal een beetje de buitenbeentjes, en da's niet erg, we horen het meeste toch niet wat ze zeggen, toch?

Er zijn trouwens nog meer redenen om geen vijver te graven. Het is de bedoeling dat de paarden over het verharde pad van de heuvel naar de waterbak bij de stal gaan lopen. Lijkt me erg goed voor de hoeven.
En we willen vanaf de heuvel het land op gaan delen. Heuvel centraal en daarvandaan naar de sloot een draad. En dan steeds opschuiven. Steeds een klein stukje gras eraf en aan de andere kant er weer bij. Heeft als voordeel dat ze lange stukken land krijgen (veel lopen) en dat de heuvel en de stal altijd bereikbaar zijn. Is misschien een beetje moeilijk uit te leggen, hoop dat je het begrijpt. De Fjorden staan nu wel voortdurend op een groot stuk, maar ben bang dat ze van het voorjaar dan toch veel te dik gaan worden. Dan is het prettig als je ze gedoseerd gras kan geven.
Ach, en dat water sjouwen is niet zo'n probleem. 't Vriest hier toch behoorlijk minder dan bij jullie hoor. Blijf ik bovendien fit en (vol)slank van....

Groetjes, Els.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 26 januari 2006, 15:15:


Haha, zo had ik ook een leuke. Nadat Jovarna verhuisd was naar haar huidige plek, hebben we een paar weken op de hoefschoenen moeten wachten. En die weken gingen we vrijwel dagelijks wandelen.
Toen ik later de buurman sprak, vertelde hij dat er al gespeculeerd werd over dat wandelen met m'n paard, en dat ze tot de conclusie waren gekomen dat ik vast aan 't sparen was voor een zadel. Haha!
Ik vertelde waarom we zoveel wandelden en dat we sowieso vaak wandelen, ookal kunnen we wèl rijden.
Grappig, zulke dingen. Een paard hoor je inderdaad òp te zitten, daar wandelen je niet mee.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

wat leuk dat ze bedacht hadden dat je het zadel nog niet had. haha
ik wandel zelf ook heel vaak met de pony's.
elke wandeling word ons zo'n 5 keer gevraagd of we de hond uitlaten (haha hoe geestig)
en met mooi weer ( meer mensen op straat) NOG VAKER!!!.
inmiddels worden we daar wel aardig gestoord van en word het plezier van het wandelen aardig vergald.
want van alle mensen die het vragen zijn er maar wienig die echt interesse tonen en een antwoord afwachten.
inmiddels maken we er maar gein om en bedenken we teksten voor tshirts en bodywarmers zodat mensen ons niets meer hoeven te vragen.
maar ja das gein natuurlijk,we wandelen gewoon door hoor.
( maar dan is het wel eens lastig om aan de rand van de stad te wonen)
groetjes Niki