Ilona Kooistra schreef op woensdag 25 januari 2006, 13:30:


He , bedankt Ilona!!
Ik lees het nu pas , ga morgen direct bietenpulp halen. Die fries eet alles dus dat ook wel.
Hardstikke bedankt!!Wist het niet.

Groetjes Esther

Ilona Kooistra schreef op donderdag 26 januari 2006, 12:22:


Ik weet dat jullie aan dit beeld gewend zijn. Maar ik niet. En ik moet eerlijk bekennen dat ik het een vreselijke foto vind. Ik heb er een hele poos naar zitten staren, onderwijl bedenkend dat dit dus eens bij 50 springlevende paarden gehoord heeft..
Hoeveel van deze hoeven, lees: paarden, hadden met tijdig natuurlijk bekappen nu nog goed gelopen?
Ilona/Frans, hebben jullie een percentage of zo? Is het bekend hoeveel paarden(voeten) jullie binnenkrijgen met als voornaamste doodsoorzaak: hoefproblemen?

Brrr.... helaas wel de treurige waarheid.

Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Michiel schreef op donderdag 26 januari 2006, 21:29:


Die eerste ben ik het niet mee eens, mijn paard is gelukkig maar zorgd altijd dat hij schoon is!

stal schreef op vrijdag 27 januari 2006, 0:09:


Om eens even iets op te merken :)
Piet

Ja een echte groep kunnen wij Zafir en Janka ook niet bieden. En hoewel ook wij nog niet zo lang kennis hebben gemaakt met NH, denk ik dat we al zo veel geleerd hebben en wel echt op de goede weg zijn.
Voor mij is NH in ieder geval dat het paard buiten loopt, zonder ijzers. En dat je probeert op een natuurlijke manier met je paard om te gaan, maar goed ook dat is weer persoonlijk.
Maar als je paard buiten staat zonder ijzers en als je gaat rijden hang je hem wel vol met allemaal riempjes en ditjes en datjes om hem mooi te laten lopen... Ik weet niet, in mijn plaatje klopt dat dan niet helemaal...

Wil schreef op vrijdag 27 januari 2006, 2:18:


Ik denk dat je het moet omdraaien.
Als de paarden die op die hoeven horen natuurlijk gehouden waren en bekapt zag je zeeer weinig hoeven op die foto.

Wanneer je echter de hoeven van die paarden die geslacht zijn maar niets met hoefproblemen te maken hadden zou weghalen dan zou het druk op de foto blijven.

Elke hoef vertelt zijn eigen verhaal.
Het verhaal wat ik tot in den treure hoor is het volgende:
Op een goede dag had ik weer zo'n pijn, ik hoorde de dierenarts zeggen,dat dit iedere keer weer terug kon komen.
Ik was al 9 jaar, dus moesten er nou weer al die kosten aan me gemaakt worden? Ik was er gewoon bevattelijk voor.
Dat ging weer maanden duren en intussen koste ik alleen maar en hield een stal bezet.
Het slimste was om me in de wei te zetten en maar es te kijken of het niet vanzelf beteren wou. Met een maand of 4, 5 moest er verbetering te zien zijn, zoniet kon mijn baas me altijd nog wegbrengen.
Dus daarom zie ik er nu zo uit. Ik heb nog wel geprobeerd om mezelf te genezen, maar ja, die flap van voren zat in de weg, daardoor trok bij elke stap de boel weer los.....

Het wrange is, wat we echt heel veel zien, dat een eigenaar die een half jaar geduld heeft gehad, toen gedacht heeft "dat wordt nooit meer wat" en het paard heeft laten slachten. Terwijl op dat moment het paard nog, mits goed bekapt, 2 a 3 maanden van zijn totale genezing af had kunnen zijn.

Piet

Wil schreef op vrijdag 27 januari 2006, 2:18:


kan ik me voorstellen, ik moet mn gedachten ook echt op nul zetten hoor. (ben al sinds mn elfde vegetariër, en dan sta je die hoeven af te spuiten...)


Daar kan ik nu helemaal niets meer over zeggen, we hebben de hoeven nu van een groot slachthuis en wij hebben daar geen persoonlijk contact mee, maar ook het slachthuis zal niet zo'n persoonlijk contact hebben met de eigenaren van de paarden/de paarden zelf. Dus zij zullen het ook niet weten tenzij het paard duidelijk kreupel loopt, maar ik wed dat dit in de meeste gevallen nog niet eens opvalt.

Dat was bij ons oude adres wel zo, daar wist ik alles van de paarden als ik dat wilde. Daar werden maar een paar paarden per week geslacht, soms zelfs helemaal niks. Ik vroeg vaak wat de reden was dat de paarden naar de slacht waren gegaan en dat had toen inderdaad wel vaak met de hoeven te maken. Als het niet de hoeven waren, waren het de benen. Een heel enkele keer was het paard "niet leuk", of écht oud, één keer was het een rugprobleem.

Ik durf geen percentage te geven. Maar wat me opvalt is dat bij de nieuwe slager de hoeven veel beter zijn. Er zitten echt heel erge gevallen bij, niet alleen verwaarloosd maar ook gewoon echt slecht bekapt/beslagen. Maar qua percentage ligt het lager, er zijn meer redelijk normale hoeven.

Ik ben bang dat dat gewoon echt komt doordat er té veel paarden zijn. Misschien kan ik eens vragen hoeveel paarden zij 10 jaar geleden slachtten.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Frans Veldman schreef op woensdag 25 januari 2006, 10:54:


Nog maar te zwijgen over de onzinnige vergelijkingen die je nu schrijft....
Mijn woon situaties is als volgt:
Mijn huis staat binnen de bebouwde kom, bijna in het centrum van een redelijk groot dorp.... mijn stallen staan buiten de bebouwde kom.... waar mijn stallen staan is agrarisch gebied, waar mijn huis staat niet. Om bij mijn stallen te komen moet ik langs het huis... Ik deel een oprit van ongeveer 3,5 meter met de buren. Mijn huis staat aan een doorlopende vrij drukke straat
De Rendac komt bij extreem warm weer ook niet eerder omdat de DA belt.
Het paard had hoe dan ook vervoerd moeten worden, en daarom heeft hij 10 minuten langer op de trailer gestaan en is naar het slachthuis gegaan.

Als je met je paard door de bebouwde kom rijdt/loopt of ment, en hij valt dood neer is dat overmacht...
Nee, een paard op pijnstillers zetten zodat IK me beter voel omdat IK euthanasie PRETTIGER vind... dat is humaan en diervriendelijk.
De situatie was zo als ie toen was en niet ALS en MAAR, want ALS ie niet gewond was geraakt had ik hem ook niet naar het slachthuis gebracht....

Piet schreef op vrijdag 27 januari 2006, 8:39:


Ik krijg het er ijskoud van, maar zo is het maar net... Dat verhaal wat die hoeven je vertellen... Ik probeer er niet meer echt naar te kijken, het niet meer in me door te laten dringen want ik kan daar echt gek van worden.

Realiseren jullie je wel dat alle geslachte koeien/varkens/kippen/kalkoenen etc iedere dag nog een véél langere rij met hoeven/pootjes vormen? Dat is toch op zn minst een reden om alleen maar biologisch gehouden dieren te eten, je zou toch bv niet willen dat het hoefjes zijn van een koe die in zijn léven ook nog diep ongelukkig was? Van een varken wat het licht niet heeft mogen aanschouwen? Van een kalkoen of gans welke "gevoerd" werd door een metalen pijp door de keel die hun maag iedere dag in één keer volpompt met voedsel zodat de dieren niet eens kunnen en mogen genieten van het eten?

Sorry, dit hoort hier ook niet thuis maar ik weet gewoon dat veel mensen die zich zo druk maken over paarden, dit niet doen over andere dieren en ik vind dat vreemd. Verder gaan we hier geen discussie over houden, denk er maar gewoon voor jezelf over na. (zegt ze betuttelend )

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Alane schreef op vrijdag 27 januari 2006, 8:53:


Als hij zn been ergens dermate beschadigt dat hij niet verder kan leven ook lijkt mij.


? Denk je nou echt dat het níet in het belang van het paard is om geen pijn meer te hebben??

Je paard had trouwens erg veel "geluk" dat je in een dorp woont met een slachthuis welke paarden slacht, dat is nauwelijks te vinden in NL.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!