Patchouli schreef op zondag 29 januari 2006, 14:38:


Je leesvenster is je Finder, of je Bureaublad. Ik werk met een MAC is anders als een Windows PC...
Leesvenster is waar je NU naar zit te kijken, het stukje tekst wat je nu aan het lezen bent....

Je selecteert met je muis het stukje tekst wat je wilt kopieren vanaf deze bladzijde en gebruik het COPIE commando... Daarna ga je naar je al geopende nieuwe Word doc. en dan doe je PASTE of plakken.... That's all.

Groet,
Wil

Hallo,
Net terug van een heerlijk rustig ritje samen met mijn collega. Indy was zo verschrikkelijk rustig en tevreden, ze stapte gemoedelijk verder. Ik had haar voor de zekerheid voor haar schoenen aangetrokken, omdat het laatste stukje vervormde hoefwand bezig is uit te groeien. Vooral haar hoef linksvoor ondergaat de laatste weken enorme veranderingen. Op lange stukken ongelijke ondergrond heeft ze daar toch wel wat last van, en die schoenen heb ik nu eenmaal, dus waarom niet. Achter loopt ze overal overheen, tot aan molshopen toe, niets aan de hand.
Op een gegeven moment moesten we een aardig stijl weggetje omhoog. Zag ik 50 meter verderop een boertje naar ons staan kijken. Wij komen langzaam met elkaar kwebbeldend zijn kant op, komt hij ook naar ons toe, vreselijk bezorgd, hij wilde mij er even op wijzen dat mijn paard niet goed liep, ze liep met haar hoofd zo laag terwijl ze het weggetje omhoog liep en ze trok iets met haar rechterbeen, achter liep ze wel goed......
Hij wilde nog meer zeggen, toen zag hij plotseling dat Indy haar schoenen aan had. Dat ik zonder bit rijd is hem niet eens meer opgevallen, ook de schapevacht die ik in de winter op mijn zadel leg (heerlijk warm achterwerk!) viel niet eens op. Hij bijna op de knieen voor haar schoenen. Nou die schoenen vond hij toch wel erg bijzonder. Ik heb hem even uitgelegd waarom ze die draagt en waarom ze soms even trekt als ze een inspanning moet leveren om ergens omhoog te klimmen. Hij knikte ijverig bij mijn verklaringen en vond ze erg logisch. Wat een goede uitvinding die schoenen! Maar dat Indy zo laag met haar hoofd liep, daar kon hij zich toch niet zo goed in vinden, paarden moet je toch met je teugels bij je houden.
Indy vond hem trouwens erg interessant, vooral het rare petje wat hij ophad. Ik kon steeds net voorkomen dat ze dat ding van zijn hoofd gristte.
Toen vervolgden we onze weg, een super-geinformeerd boertje achterlatend, die nog steeds gefascineerd naar haar schoenen keek. Als hij dat aan zijn buurman vertelt krijgt hij vast de opmerking terug:"Hest weer bie'd Korn zeet'n, Peer hem keen Schaun an!" (Vertaling: Heb je weer aan de jenever gezeten, paarden dragen geen schoenen!)
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op zondag 29 januari 2006, 15:35:


Hahaha, leuk verhaal Monique! Ik heb er helemaal beeld bij.. Zielig hoor, zo´n onwetend boertje z´n dag op de kop zetten.. :)

Peet schreef op zondag 29 januari 2006, 11:22:


tot je misschien veertig-vijftig man
over je heen krijgt
die allemaal een extraatje hier en
een extraatje daar van je wensen
en je hoorndul toch één lijn moet trekken.....