Evelyn Steenvoorden schreef op woensdag 1 februari 2006, 16:56:


Ok, ze kunnen koliek krijgen van alles waar 'te' voor staat.


De vraag is wat je hier uit kan afleiden. Als ik thee krijg drink ik ook meer dan wanneer ik alleen maar koud kraanwater moet drinken. Dat laatste doe ik overigens graag als ik echt dorst heb.
Ik denk dat paarden die dorst hebben prima koud water kunnen drinken (in de natuur krijgen ze ook niks anders), maar ik geloof best dat wanneer je ze warm water geeft ze meer drinken, omdat ze het lekker vinden of zo. De vraag is alleen of dat laatste ook echt nodig is.


Ik geloof niet dat iemand dat voorstelde. 's Nachts geen water is wat anders dan 1x per dag water...
Ik drink 's nachts ook geen water, maar ik drink wel vaker dan 1 keer per dag...


Als je er appelsap in doet drinken ze misschien nog wel meer... Het blijft alleen de vraag of dat nodig is. Er staat me iets van bij dat ik ergens eens gelezen heb dat warm water slecht is voor paarden, maar weet het fijne er niet meer van. Iemand?

Hoe dan ook, paarden zullen in de natuur ook niet voortdurend binnen handbereik van water staan. Ik heb ergens gelezen dat paarden gemiddeld 17 kilometer moeten lopen om van een graasgebied naar een waterpoel te gaan. Waar wij bij de wilde paarden hebben gekeken in Nevada was ook nauwelijks water te vinden... Woestijngebied... Het gaat er bij mij dus vooralsnog gewoon niet in dat paarden niet een paar uur zonder water kunnen.

Groeten,
Frans

Bedankt voor de link Egon; ik werd er per email op geattendeerd gelukkig. Ik heb nog geen tijd gehad alles te lezen, laat staan het te bezinken, laat staan het een plek te geven. ¡¡Beslist de moeite om voldoende aandacht aan te geven!!

Ben bij het zo 'wetenschappelijk verantwoord' mogelijk testen en resultaten kwantificeren van een paar zadel-en-pad combinaties volkomen toevallig op een onverwachte wending gestuit waaruit wederom blijkt hoe belangrijk de 'beperkingspercéptie' tussen de oren van het paard is. Zo zie je maar weer: 'je weet niet wat je niet weet'
Ook voor het paard is de perceptie de werkelijkheid en juist het punt van die 'open deur', het weg kúnnen, is voor ons een lastig te vatten werkelijkheid. Voor het paard ligt dat vergelijkbaar met wat wij begrijpen als de volledig onredelijke maar wel degelijk concrete angst voor de angst.

Haal daarom ook de virtuele omheining rond de virtuele wei weg; het gaat om het gevoél, de perceptie, van beperking bij het paard, niet of het daadwerkelijk tegengehouden kán worden, niet of het daarwerkelijk beperkt wordt.
Dát is wat bijvoorbeeld ik heb tegen alle touwhalsters, ook jouw Libra; het bewust zijn van het paard van de potentiële het dunne touw op zich.
Ook een niet-mechanisch potentiële dwangmogelijkheid is in de perceptie van het paard een hek om de wei. Het is daabij nier de crux óf je die scherpte gebruikt maar dat je het zoú kúnnen gebruiken.

Let wel; ik schrijf níet dat je geen 'geweld' mag gebruiken. Ook in de wei krijgt een paard weg eens en knauw of een knal van de leidmerrie of haremhengst doch wel op maat van de situatie en het betreffende paard kan dan alle kanten uit, is vrij om te 'kiezen', dat is de 'open deur' welke bij een bosal (om een ander voorbeeld dan touw te geven) ontbreekt.

Er is zelfs al een merkbaar verschil tussen in de wijde wereld rondhobbelen op een halsring met of zonder stalhalster/touwhalster (met verder niets er aan vast) om de snoet.
Ik heb zoals ik hierboven schreef toevallig een nieuwe ervaring op dit gebied die helemaal in lijn is met de weg die ik al op was. De info van jouw link is welkom denkvoer daarbij.
In 'ruil': http://jap.physiology.org/cgi/content/full/90/6/2231

HC

Frans Veldman schreef op woensdag 1 februari 2006, 17:14:


Jawel, Frans, dat was wat Peter Donck beweerde. nr 35625
Zijn paarden drinken 1x per dag, hoogstens 2x op hele warme dagen, dus geen reden om je druk te maken. Ik weet niet of zijn paarden vaker kunnen drinken als ze dat willen, maar waar ik ook over viel was dat de suggestie werd gewekt dat je paarden maar 1x per dag water hoeft te geven.

Mij lijkt het beter als een paard kan drinken als ie daar zin in heeft. Ook al is dat in de natuur niet altijd mogelijk. Maar wij sluiten ze op in een weitje, dus dan moeten we er wel voor zorgen dat de minimale levensbehoeftes voor handen zijn. Water behoort tot minimale levensbehoeftes. Paard in de wei kan niet bedenken, goh ik heb nu echt teveel dorst, ik ga maar eens richting waterplek.
Dat jij 's nachts niet drinkt, is omdat je slaapt, trouwens, en paarden gaan niet uren achtereen onder een donzen dekbed liggen snurken, toch? :)

Isabel

Huertecilla schreef op woensdag 1 februari 2006, 17:26:


Aansluitend met mijn vorige bericht over kalmte en alertheid,
past dit gevoel van vrij te zijn. Een gevoel van vrijheid (los van of dit wel echt zo is) geeft direct die wakkere mix van kalmte en alertheid.

Voor mij is going with, meegaan met mijn paard, de methode om mij paard in de mentale staat van vrijheid te helpen, kalm en alert dus. Natuurlijk kan ik aan het touwhalster en jij doet het met je aanwijsstok, een grens aan geven. Veel vaker echter voelen onze paarden, dat meegaan met hun keuzes. En dat is dat vrijheids gevoel waardoor ze direct in balans komen.

Hoe je met je paard rijdt, bepaald in hoge mate hoe vrij je paard zich voelt! En hoe vrijer het paard zich voelt hoe sprankelender en leuker een rit wordt.

Bij ons op stal is een paard, ouder dan 10, waarop bijna niemand meer kan rijden. Er is nog meer druk en geweld nodig (het standaard advies) dan de meeste mensen kunnen opbrengen. Een heel aardige vent, lukt het nu wel om met een flinke portie druk, een matige rit te maken. Tja wij zonden zo'n paard een half jaar vrijaf in de wei geven en dan opnieuw beginnen vertrouwen te winnen.

Michiel

Hoi.

Ik lees al een tijdje dit forum, en moet zeggen dat er veel goede adviezen worden gegeven. Zelf heb ik niet zoveel toe te voegen, daar mijn ervaring met paarden nog niet zover is, dat ik er anderen mee kan helpen. (We hebben ons paard pas 1,5 jaar)

Onze tinker heeft in december een zware koliek gehad. Zal de details besparen, maar het is maar net goed gegaan. Als gevolg van deze koliek is ze nogal afgevallen.

We hebben het bloed laten onderzoeken op wormen/parasieten, en op werking van vitale organen als nieren en lever. Hier is eigenlijk niets uitgekomen. Het enige wat uit het bloedonderzoek naar voren kwam was dat het eiwitgehalte iets aan de lage kant was in het bloed.
De DA heeft toen MaxH hypo (poeder) en Lucerne geadviseerd om bij te voeren, zodat ze weer op krachten kan komen en weer beetje body kan krijgen. (Hij had het ook nog over krachtvoer, maar daar ben ik zelf niet zo'n voorstander van, mede door het vele lezen op deze site). Ze krijgt wel iedere morgen een schep muesli.
Nu is haar eetlust heel erg wisselvallig. Dan eet ze alsof ze uitgehongerd is, en dan raakt ze weer niets of weinig aan. Je kan er geen pijl op trekken. Drinken doet ze wel goed.
Ik zit er over te denken om er een homeopaat bij te halen (maar dan wel een met een dierenarts-achtergrond). Hebben jullie goede ervaringen hiermee?
En is er iemand die misschien een goede in de buurt van Holten weet?

Alvast bedankt voor de input van jullie kant.

gr. Arno

Ik heb even een stukje tekst van HC gekopieerd, waarin hij een link geeft:

In 'ruil': http://jap.physiology.org/cgi/content/full/90/6/2231

We zien hier namelijk nog steeds veel links voorbij komen, maar die worden helaas niet in de links-pagina geplaatst. Terwijl dat nou juist zo handig is om het later nog eens terug te lezen, daarbij leest niet iedereen altijd het forum.

Dus Frans heeft weer wat in elkaar geknutseld om ervoor te zorgen dat het nóg gemakkelijker wordt om de linkjes in de daarvoor bestemde pagina te zetten. Ik mag dat nu even uittesten.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Heeft iemand ervaring met het werkelijk oplossen van het probleem ONDERGESCHOVEN HIELEN?
Mijn Arabier heeft dit aan 3 van haar vier hoeven (re. vo. niet).
Ik ben al 6 maanden bezig om het advies van Peter Donck op te volgen: hielen en tenen kort houden.
Daarmee is misschien erger voorkomen, maar is het probleem niet opgelost:
Ik zie geen enkele verbetering. Het verschil tussen li. vo. en re. vo. is nog precies even groot.
Foto hiernaast (li.vo.) is van een jaar geleden, toen ik de hielen langer hield waardoor er een flair opzij was ontstaan.
Coralie

marlijn schreef op zondag 29 januari 2006, 21:34:


Sure

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Böske schreef op maandag 30 januari 2006, 23:56:

Dat kan zeker ja, hoe dikker en minder hol de zool is, hoe minder beweging er in de hoef zit.


Ja, maar dat is iets wat in het begin bij alle paarden voorkomt. Ik weet nog wel dat toen wij begonnen met natuurlijk bekappen, we in de winter soms niet konden rijden omdat de paarden zo gevoelig waren op het opgevroren land waar we overheen moesten. Het jaar daarna ging het iets beter, daarna weer iets beter en zo ging dat door. Nu hoef ik niet eens te denken of het gevroren heeft of niet, rijden kunnen we altijd als we daar zin in hebben,


De zool is inderdaad erg plat geworden. Maar was jij niet degene wie mij al lang geleden vertelde dat de achterhoef van je merrie zo plat was? Al vòòr de eerste foto op de link? Ik heb zo'n geval vaker meegemaakt. Hoef begon plat, werd steeds holler (ik sneed er niet in, maar zorgde er wel voor dat de steunsels goed bijgehouden werden). Daarna werden de zolen ineens weer plat, erg vergelijkbaar met de tweede foto van jouw link. Ik heb toen bijna de neiging gehad om er in te gaan snijden, ik heb het niet gedaan en na een paar maanden werden de hoeven weer mooi hol en dat zijn ze gebleven. Het was wel raar dat de hoeven van hol ineens weer naar plat gingen, dat kan ik niet zo goed verklaren. Maar een dermate platte zool heb ik al vaak hol zien worden zonder dat er in werd gesneden.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

jacqueline postmes schreef op dinsdag 31 januari 2006, 16:43:


Klopt Petra, dit gaat over Fred Kammer :)

Christel Provaas schreef op maandag 30 januari 2006, 16:03:


Er is al het eea over gezegd, maar wat er nog niet is gezegd is dat Cadiz ook heel erg met zijn voorbenen onder zijn lichaam staat, ik denk dat de gevoeligheid dus uit de achterkant van de hoef komt.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Monique Meijer schreef op woensdag 1 februari 2006, 14:37:


Ik heb het ook gedaan. En hij kwam, zag, zuchtte, en zei dat de hoeven er geweldig uitzagen. Dat hij het niet beter had kunnen doen. :)

Trea

Coralie van W schreef op maandag 30 januari 2006, 19:15:


Ja, heb ik vaker gezien!

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Coralie van W schreef op woensdag 1 februari 2006, 19:07:


De kwartieren goed kort houden is ook erg belangrijk, als je je rasp onder op de hoef legt, mag de kwartier niet het hoogste punt zijn (snap je?).

En verder: ondergeschoven hielen... Het is een beetje een vreemd punt eigenlijk. Dat wat vaak ondergeschoven wordt genoemd, zie ik op de foto's van de wilde paardenhoeven... Is dat dan slecht? Dat is toch ons voorbeeld?

Ik zie in de praktijk wel vaak echt ondergeschoven hielen, dat zijn dan hele hoge hielen die erg laag lijken doordat ze dubbelgeklapt zijn, dát is echt foute boel. Maar is dat wat jouw paard heeft? Of loopt het alleen maar wat schuin naar voren?

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Isabel van der Made schreef op woensdag 1 februari 2006, 17:28:

je ontvanger werkt niet goed, die suggestie heb ik NIET gegeven,
ik wou alleen maar duidelijk maken dat het niet nodig is om een paard
24/24 de mogelijkheid te geven water te drinken

=antropomorfisme


levensbehoefte = dat wat nodig is om (behoorlijk) in leven te blijven
= NIET wat wij denken dat het paard wel leuk zou vinden
om 'meer dan' in leven te blijven, snappie ?


paard in de halfwoestijn ook niet, want het moet eten
ipv op zn gemakkies om een slok 17km naar de poel te slenteren
én terug naar de droge grassies....