Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:03:


Nou liever niet ik ben erg gesteld op rustig rijgedrag.

Precies dat moeilijke stoppen is José haar bezwaar.
Stel nu eens dat 7 van de 10 op hol geslagen paarden, die ORS niet goed aangeleerd krijgen. Dit kan een bestaand praktijk cijfer zijn, niet de bedoeling, maar wellicht wel realiteit. Dan heeft José gelijk met haar bezwaren, dat 7 van de 10 paarden, zware belastingen te verduren kunnen krijgen. Beter dan onder de trein natuurlijk, alleen met het aanbieden van die ORS, wordt het gebruikt, al die keren gewoon in het bos, etc. Met "moet je het maar goed aanleren", daar kom je re niet mee. Feit is dat te veel mensen het niet goed aanleren, hoe hard je dat ook roept.

En ja dit zijn vermoedens van me, ik hoop er dan ook naast te zitten.
En dat er met weinig training iedereen een goede ORS en dus zonder fysieke inbuiging kan stoppen.

Michiel

Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 10:07:


Twee eeuwen terug Pien, is die neusriem in zwang geraakt als 'veiligheids'maatregel bij de engelse jacht.
Duizend jaar lang joegen edelen met een stang en de teugels 'a-la-brida' op zelfs zwartwild zonder enig probleem.
Op de schilderijen van o.a. Aelbert Cuyp staan hier sch'tterende voorbeelden van. Ook gedetailleerd welk zadel gebruikt werd.
Tijden de vroeg-industriële revolutie ging het nieuwe geld als statusdymbool jachten rijden en werden stijl en gereedschap aangepast aan de modale no-kundige ruiter. Bij het springen hing deze doorgaans aan de teugels en trok de snuit wijd open. De geringste schuiver deed het paard gelijk letterlijk zand happen. Riem erom en de snuit ging niet meer zover open.
Tegenwoordig herhaalt dit fenomeen zich met het sperriempje: nu zitten er twéé neusniemen om de snuit... Dit terwijl je bijvoorbeeld een ongebroken trens, zelfs zonder bakstukken kan rijden. Het leren Meroth-bit is een bekend voorbeeld.
Wederom geldt: de vaardigheid van de ruiter is omgekeerd evenredig aan...

@Belinda: onze Sancha is ooit, nog in het paardenpest tijdperk hier, volgens doma vaquera en een stukje hoge school beleerd. Daarna is ze járenlang als statussymbool alleen op feesten uitgelaten en dan superfris met de teugels strak op serreta en stang rondgeparadeerd. De littekens op haar neus zijn nog te zien.
Wij rijden haar inmiddels betrouwbaar op bb doch de geringste stressfactor van buitenaf is voldoende voor kop-omhoog tegen zelfs het idéé van teugeldruk. Ook bij grondwerk is dit hetzelfde: zéker (en voorspelbaar logisch) op een touwhalster. Ik verwacht dat dit nooit zal verdwijnen.
Ze reageert verassend goed op een gesloten lus om de hals. Ook bij storing van buitenaf heeft ze hier geen weerstand tegen. Blijkbaar steunt dit wel op de basis van met de teugel op de nek rijden die zij heeft, maar roept het geen associaties op met de pijn van bit en serreta.

Ik vind dit topic overigens ronduit humoristisch tekenend: de uitleg van het rijden op basis het dwangprincipe waar bit-en-sporen op rusten wordt blijkbaar als een persoonlijk verwijt ervaren. Het leuke is dat dit terecht is: bit-en-sporen zijn per definitie niet op een aardig pricipe gestoeld. Het er pijn mee kúnnen doen dat is nu juist het werkingsprincipe ervan.
Het rijden met bit is niet aardig. Wie met bit rijdt, rijdt onaardig, niet positief belonend. Punt.
Wie daar een probleem mee heeft moet natuurlijk noch de uitleg ervan noch de uitlegger veroordelen, maar zichzélf...
Wie zich als dierenbeul aangesproken voelt zit daar zélf mee. Diens paard ook, maar die post hier niet Als je dat niet wil, moet je er wat aan doen; píng.

HC (die nu nog een stuk $%!@#!@@touw van de rol gaat snijden)

Geen goede vergelijking. In dit geval zou je kind zijn hoofd met een ruk om moeten trekken.

Ik ben overigens niet tegen de ORS. Ik had er eigenlijk nog nooit over nagedacht. Ik rijd Tinker en die vinden het over het algemeen een veels te vermoeiende bezigheid om op hol te slaan. Laatst zijn we in een moerasachtig stukje gebied tot haar buik weggezakt. Een ander paard raakt in paniek. Een Tinker denkt: handig, het voer gelijk onder mijn neus en gaat staan eten.

Maar deze discussie is best zinvol. Je moet ook open staan voor de mening van anderen beste Frans. Als Jose denkt hier een punt te hebben kan je best in die gedachte meegaan. Er zijn immers ook andere reflexen aan te leren. Wat zou in paniekren handig zijn?

Cassandra

jose schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:11:


De enige manier om hiervan overtuigd te raken is door het zelf uit te proberen. En dat ga je niet doen, dus einde discussie wat mij betreft.


Ook hier weer kan iedereen die de ORS uitvoert je verzekeren dat je paard allerminst "dubbelklapt", maar dat wil je niet aannemen dus daar hoeven we ook niet meer over te discussieren.


Is totaal niet relevant voor de discussie over de ORS.
Is voor mijzelf niet eens een reden waarom ik een touwhalster gebruik. Zie de pagina over bitloos rijden.


Nee, want je begrijpt niet dat je paard niet dubbel klapt als je de ORS uitvoert. Wij beschrijven hoe wij de ORS uitvoeren. Als je met tegenargumenten komt die gebaseer zijn op de manier waarop wij de ORS niet uitvoeren, dan heb je of niet gelezen hoe we de ORS dan wel uitvoeren, of begrijpt gewoon niet het verschil tussen argumenten en feiten.

HOE wij de ORS uitvoeren is niet iets wat ter discussie kan staan, want dat is een beschrijving van een feit.
Als ik schrijf dat Jack bruin is slaat het ook nergens op als jij zegt dat het jouw mening is dat hij zwart is. Dan heb je of niet gelezen dat hij bruin is, of je begrijpt niet dat het bruin zijn een beschrijving is, en geen argument.

Mijn paard klapt niet dubbel tijdens een ORS, noch slaat hij over de kop. Dat zijn feiten, en staat niet ter discussie.

Het probleem is dat jij steeds weer dingen ter discussie wilt stellen die geen discussie zijn, omdat het beschrijvingen zijn.
Ik hou er nu mee op. Dat zou ik ook doen als iemand na tig berichten dat Jack een draver is nog steeds kakelt dat Jack een Fjord is onder het mom van "dat is mijn mening".

Zoek eerst het verschil maar eens uit tussen argumenten, feiten en meningen.

En anders mag je van mijn part de "mening" opdoen dat een paard spontaan dood neervalt tijdens de ORS. Daar is evenmin een discussie over mogelijk als over de "mening" dat Jack een Fjord is.

Groeten,
Frans

biancawaamelink schreef op zaterdag 25 februari 2006, 11:25:



Vrijdag is dhr Dijk bij Tara geweest en zowel achter als voor zat ze helemaal vast.
Hij is zeker een dik uur met haar bezig geweest en moet zeggen dat ik absoluut verbetering zag.
Volgens hem mag ik de eerste 6 weken niet rijden, vandaag dan ook gefietst!
We doen nu veel rek en strek oefeningen en hopenlijk zit Tara over een aantal weken weer lekker in haar vel!!
Ze heeft altijd vrij moeilijk gegalopeerd, haar achterhand is niet erg sterk, we deden al heel veel grondwerk en daar gaan we vrolijk mee door.
Wat wel erg leuk was is dat mijn jonge ruin Tara precies nadeed, ze moest op een volte draven, hij erachteraan, Tara keerde, hij ook, Tara achteruit, hij ook, wilde dat ik een camera bij me had gehad!!

Groetjes,

Yolanda

van lennep schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:11:



Grappig voorbeeld toch wel van dat remmen met die auto.

Want wat doen mensen nl. ook heel veel in een reflex, nog voordat ze op de rem stampen?
Juist een zwengel aan het stuur geven.

En wat gebeurt er dan?

Juist je gaat in de slip, je achterkant breekt uit, of nog erger je slaat over de kop.

Want dat gewicht van die auto wil nog verder op het moment dat de wielen dwars op de weg komen te staan, ook al ben je bezig te stoppen.