jose schreef op zaterdag 25 februari 2006, 0:44:
>> ik wacht nog
>> steeds met spoed op je oplossing want dit is een NOODsituatie
>>
> hevig rukje geven aan die teugels.
>
> Maar als ik er niet op zou vertrouwen dat hij op het eerste
> reageert, dan hoort dat paard nog niet op de openbare weg.
Ik lees maar één keer per dag de berichten, en mijn reacties zijn meestal op berichten van de vorige dag.
Kan dus zijn dat intussen iemand anders al geschreven heeft wat ik nu zeg.
De methode die je hier voor noodsituaties aanprijst: ontspannen en een ophouding maken, lijkt me een prima methode. Die pas ik zelf ook altijd toe, alhoewel ik die ophouding dan maak ZONDER bit (want ik rijd met stal halster).
Maar het verbaast me dat je het BIT als noodstopmiddel denkt te kunnen gebruiken.
Het bit is namelijk bedoeld voor fijne dressuur: om het paard hele subtiele signalen te kunnen geven. Bedoeld voor een gevoelige paardenmond en een zachte, stabiele ruiterhand.
En als je daar rukjes mee gaat geven, dan kan je die fijne dressuur met gevoelige paardenmond verder wel vergeten!
Ik rijd altijd buiten. Maar ben in het verleden wel eens met dressuur bezig geweest in een rijbak (met m'n Arabier).
Reed ik met dubbele teugels: één aan het bit en één aan de neusriem die niet met het bit verbonden was. Deze laatste gebruikte ik voor 'grover' werk (zoals een noodstop).
En de teugel met bit er aan gebruikte ik voor de subtiele aanwijzingen.
Nooit heb ik het gevoel gehad dat een bit iets toevoegde aan de mogelijkheid om mijn paard te stoppen als het tijdens een buitenrit er vandoor ging.
Mijn Arabier heb ik nooit met bit gereden op buitenritten. Mijn Haf, die ik al 23 jaar heb, reed ik vroeger wel met bit, maar kon ik toch nooit houden als ze er echt vandoor schoot.
Groet,
Coralie
Warboel
