Piet schreef op maandag 24 april 2006, 7:52:


Hi! Pien: denk dat jij gelijk hebt. Piet, ben het niet met je eens. Ik denk dat het er ook aan ligt hoeveel leerimpulsen dat paard in z'n leven gehad heeft. Hoe ermee omgegaan is....
Kijk naar bejaarde mensen: zij die b.v. kruiswoord puzzles oplossen, dus hun hersens in beweging houden, zullen langer bij de tijd blijven. Ik denk dat dit voor dieren ook opgaat. Wordt er nooit eens eens iets spannends met een paard gedaan, staat hij b.v. constant op eenzelfde plek (manegestalling) zullen de leerimpulsen afnemen en het paard zal indutten... Het zal zijn tijd wel uitduren...
Ben je daarintegen aktief met een paard bezig denk ik dat de geestelijke vermogens scherp blijven tot op zeer hoge leeftijd. Ik denk dus niet dat het met leeftijd te maken heeft. Ook zal het van dier tot dier verschillen. Een paard wat 'wakker' is zal eerder nieuwe dingen willen leren, ongeacht de leeftijd, als een ingedut dier.
Zou het niet ook aan het karakter liggen?
Waarom vind het ene paard b.v. een hoed apporteren helemaal te gek.... en de andere (de mijne!) pakt hem nog niet op al smeer ik een complete honingpot erop?
Waarom heeft mijn paard een ingebouwd GPS systeem en weet altijd precies waar hij is en wat de goede richting is naar huis.... en de andere (de apporteerder) loopt zelfs nonchalant zijn eigen oprit voorbij????
Waarom ken ik b.v. meerdere (toevallig) Fjorden, die gewoon de stroomhaak van het hek af kunnen halen en zo uit hun weiland ontsnappen? (de oplossing is trouwens om het draad OOK om de haak te wikkelen - en uiteraard daarna pas de stroom aan!)
Mijn paard is bijna 16 jaar oud.... en wil iedere dag nog wel dingen leren. Qua karakter is hij aktief en nagenoeg niets ontgaat hem. In zijn wei, maar ook tijdens buitenritten.
Het andere paard is een stuk jonger... maar een mentaliteit van: komt het vandaag niet... komt het morgen...
Het oudere paard heeft zeer weinig impulsen nodig... die ziet/krijgt hij vanzelf wel. De jongere zal aktieve entertaining moeten krijgen... om hem geestelijk fris te houden.
Ik denk ook dat oudere paarden, als je ze b.v. in een andere omgeving plaatst, met nieuwe impulsen, heel erg kunnen veranderen. Een soort geestelijk opfrissen.
Soms zijn hier wel eens loge-paarden, b.v. van maneges. Die dieren staan daar dag en nacht op stal en komen hier in de vrijheid. Ik verbaas me iedere keer weer over hoe een dier binnen een korte periode kan veranderen! Van humeurig naar vrolijk.
Van bokkerig, bijterig en chagrijnig naar vlot voorwaarts, oortjes naar voren, neus wagenwijd open om vooral niets te missen van alle nieuwe impulsen en gaan.....
Dit zijn vaak oudere paarden. Ga je daarmee een beetje vrijheidsdressuur (lees: spelen hoor!) doen vinden ze dat bijna zonder uitzondering een leuke uitdaging en spelen graag mee.
Het is altijd weer een uitdaging en een prachtige ontdekking hoe je zo'n dier weer een beetje genieten en plezier in z'n leven kunt geven. Dat het weer lichtjes in z'n ogen heeft....
Precies.... veeeeeeeel meer met minder.
Groet,
Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Wil schreef op maandag 24 april 2006, 12:55:


Je realiseert je misschien niet eens hoe bijzonder deze "constructie" kan zijn als kwalitatief bewijsmateriaal!
- kennen deze fjorden elkaar? m.a.w. kunnen ze deze vaardigheid van elkaar geleerd hebben (afgekekeken of anders geleerd) of is het met zekerheid onafhankelijk van elkaar op verschillende plaatsen?
- zou je willen beschrijven hoe ze het PRECIES doen?
- evt., indien mogelijk, zou een videotje er van ook heel leuk zijn

groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.