Karin Haneveer schreef op maandag 1 mei 2006, 8:10:
>>>> 3) Herhaaldelijk in de zool snijden of raspen zorgt voor een
>>>> snellere groei op die plek. Uiteindelijk bereik je het
>>>> tegenovergestelde als wat je wilde.
> heb geen rotsweiland, ze groeien dus vol in no time, net als
> die van de paarden van Trea. Ze gaat rotter lopen, het
> hoefmechanisme vermindert snel met het risico op herhaling van
> bevangenheid.
Zou het niet zo kunnen zijn dat die zool steeds te vol loopt doordat ze steeds een beetje teveel wordt holgemaakt? Dat is mijn ervaring namelijk wel: snij een zool steeds (een beetje) hol, en ze wordt weer plat. Blijf er vanaf, en haal alleen dat weg wat duidelijk weg mag/moet en er komt een stabiele verhouding: de zolen worden uit zichzelf hol en BLIJVEN hol.
Valstrik is dat mensen vaak minder geduld hebben dan de hoeven en dan toch maar gaan snijden in de hoeven voordat deze zichzelf hebben gestabiliseerd, of steeds bij het uitkrabben van de oude zool per ongeluk een beetje van de echte zool meenemen. Met als gevolg een voortdurend 'gevecht' tegen de hoef omdat deze de zool steeds dikker wil maken.
Mijn ruin en diverse andere paarden die ik bekap hebben hetzelfde meegemaakt. Ze hadden platte dikke zolen als de hoefsmid te lang niet was geweest (die sneed ze altijd hol). Ik ben ze tien jaar geleden ofzo zelf gaan bekappen en heb de zolen helemaal met rust gelaten, ik heb alleen het echte oude weggehaald (niet met de scherpe kant van het mes) en het resultaat is zolen die uit zichzelf hol zijn geworden, en waar nu NOOIT meer iets aan hoeft te gebeuren.
Groeten,
Clara
Warboel
