Ik zit met een wespachtig vliegbeest:
- 35 mm. in totaal
- een dubbel paar vleugels
- een drietand als angel
- zwart met twee felgele vlekken op het achterlijf.
- felgele voelsprieten van 10 mm.
- heeft én sterke kaken én een complexe stuifmeeltong.
Ze komen in een aardig grote kolonie van enkele tientallen dieren voor en zijn gelukkig niet agressief.
Gelukkig, want ze zijn echt groot en zijn niet dood te krijgen: resistent tegen een gif waar een wesp in secondes van dood neervalt en ook met een steen zijn ze haast onverwoestbaar.
Ik heb een exemplaar op de tafel liggen maar kan níet vinden wat het is
iemand een idee?

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


hoi,kan het een hoornaar zijn ofzo,wij gingen ooit naar spanje met auto en kregen er een in de auto een vreselijke ervaring en er kwam iemand van het tankstation en spoot wat naar binnen met grote doodskop erop dus wij in de stres maar het beest was dood!!!

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


In mijn insectenboekje staat niets wat er op lijkt.
De hoornaar is de grootste , maar die haalt de 35 mm , maar voldoet niet aan jou omschrijving.
Ik zou het wel prettig vinden als je ze daar wilt houden!! Ben als de dood voor wespen!!

Gr Esther

reddertje schreef op maandag 29 mei 2006, 15:16:


Hoi HC,
Kan een Grote Houtwesp (Urocerus gigas) zijn. Is volgens mijn boekje van de ANWB volstrekt ongevaarlijk. Zijn 10 tot 40 mm groot. Met Google kan je een plaatje vinden.
Groetjes, Els.

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


Misschien weten ze het bij EIS?
Even op googelen, ik moet anders een enorme link plakken. Zij weten veel van insekten.

Esther

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


Hoi HC,

ik denk ook een Hornaar! Een soort megagrote wespachtige, als je ze aan ziet komen denk je: wauw.... wegwezen! Ze schijnen niet zo agressief te zijn als de gewone wesp maar kunnen wel steken.
Hier in Drenthe kwamen ze bijna niet voor, maar de laatste jaren zie ik er steeds meer!
De verhalen doen de ronde dat deze Hornaars agressiever worden...
Wat je kunt doen: neem een Petfles, snij een klein stukje van de tuit af en haal door de nu overgebleven hals (2 gaatjes branden of prikken) een ijzerdraadje of zo.
Vul de fles met een zoete vloeistof, ranja of zo werkt uitstekend! Hang in struiken of bomen..... Je zult zien dat ze via het tuutje in de fles kruipen en er niet meer uit kunnen komen.
Einde wespen/hornaars!
Ik hoop dat je er iets aan hebt.

Groetjes,
Wil.

Bedankt. Het beest is groter dan een hoornaar en ook beduidend groter dan de fotos van de Grote Houtwesp aangeven.
Het lijkt echter wel familie van de houtwesp want heeft dezelfde vleugelconstructie en ook exáct dezelfde gele voelsprieten. De angel is echter ingetrokken en komt alleen bij het steken naar buiten.
Ze maken ook een heel karakteristiek vlieggeluid wat logischerwijze op dat van een libelle lijkt: ze hebben tenslotte de zelfde vleugel-opzet zij het dat het een kleiner slag insect is.

HC

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


een Hornet? oid geen wesp geen horzel wel groot
Ina

epona schreef op maandag 29 mei 2006, 16:58:


Misschien kun je een foto maken?
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op maandag 29 mei 2006, 17:01:


In de natuurgids van de ANWB staat nog een hele grote wesp, komt rond het Middelandse zeegebied voor. Heet "dolkwesp" (scolia flavifrons). De wesp in het boekje heeft geen gele voelsprieten, maar als je op "scolia" googled, blijken er nog veel meer soorten te zijn. Misschien?
Groeten, Els.

Monique Meijer schreef op maandag 29 mei 2006, 17:01:

Ik had er dan een op t land in bergen nh
Had nog nooit zoiets gezien..Ik ben er niet bang voor en ik dacht dat t een libellesoort was.Interressant ga ik naar op zoek!
trudy? oid geen wesp geen horzel wel groot

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


Hallo HC,
Als het dier er uit ziet als een wesp maar het is zo groot dat er wel drie wespen in passen, dan zou ik zeggen dat het een Hoornaar is.
Ik heb 5 jaar op rij nlast van wespen nesten gehad, het zesde jaar kreeg ik een nest HOORNAARs in mijn dak isolatie. sins dien heb ik geen wespen meer op mijn terrijn gehad. Hoornaars vreten namelijk wespen tot in het nest, zijn niet aggressief en wij zijn nog nooit gestoken.
Sinds dat jaar heb ik hier ook geen hoornaar nest meer gehad, waarscheinlijk om dat er ook geen prooi dieren meer waren (wespen).

Nils en Olly

Kan het nog steeds niet vinden.
Beduidend te groot voor hoornaar en ook voor houtwesp, te zwaar gebouwd ook, daarbij zwart en niet geel-zwart. Hoornaars hebben we hier ook en deze is ruim dubbel zo groot, niet twee keer zo lang maar langer, breder, dikker = 2 x hoornaar.
Het hele dier is fluweelzwart (zonder dons) met alleen maisgele voelsprieten en twee idem oogvlekken op het achterlijf.
Ik ben al via determinatietabellen aan de gang maar kom daar niet uit.

Ze vliegen heel goed als een soort helicopters en zijn razendsnel. Ze komen ergens uit de grond achter het appartement dat we aan het bouwen zijn. Ze zoeken in de bouwstenen en ook in alle gaten tussen stenen en plantenwortels.
Zoals ik al schreef in het geheel niet agressief doch hun doelgerichte gedrag in een groep is indrukwekkend. Het is net een meute jagende honden.

We hadden gisterenavond op het achterterras overingens een heel fraai en leuk insect. Dat ging van bloem naar bloem exact als een kolibri. Was ook bijna net zo groot als een kleine kolibri. Erg fraai gekleurd met pastelgrijs, beige en geel, een lange zuigsnuit, lange tong daaruit en een kopie van het vlieggedrag.
Het vloog aardig lang alle bloembakken langs tijdens het schemeruur waarin de vogels die naar hun roestplaats vliegen afgelost worden door de vleermuizen die er net uit komen. Leuk hoor.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 30 mei 2006, 9:21:


kun je geen foto maken?

Jacqueline

een horzel? In oostenrijk zitten ze ook en dan vooral op de koeien. En dan bedoel ik niet het grijze steekbeest wat bij ons te onrechte horzel genoemd wordt maar een daas is
Er zijn overigens veel soorten horzels waarvan ik helaas de soortnamen niet ken.