epona schreef op zondag 4 juni 2006, 19:14:


Hallo

Ik ben net bezig met bitloos mennen. Met A-pony 5 jr. Door eerste eigenaar met 2 jaar al met beleerd onder zadel en voor kar. Ik heb hem na vakantie op het land en na een jaar grondwerk voor de sulky gezet.
Bitloos maar binnen de hekken van het terrein.
Ik ben ook niet zo'n held.

Deze pony reageert op de allerkleinste en nauwelijks voelbare aansporing. Het liefst als een kanon door een haarspeldbocht.

En wat blijkt? Hij houdt zelf in.. oortjes naar mij en relaxed.
Ik men nog met zelf in elkaar geknutseld hoofstelletje met gekruisde teugels onder de kin.
Ben er nog niet uit waarmee ik buiten de poorten ga mennen. Dit touwtjesgeval is niet veilig genoeg.

Ik krijg er weer vertrouwen in dat hier nog veilig een kind op kan. Tot nu toe allemaal eraf gewipt, maar mij nog nooit. Maar ik ben te groot voor hem. Kids worden hier aangeleerd flink aan te sporen en "laten weten wie de baas is" - onzin. Ben ook zo geschoold, helaas.. maar leven gebeterd.

Pony heeft er plezier in. Geen bit, geen ijzers en geen oogkleppen.
Wij gaan ervoor.

Groetjes
Cindy

Ik moet het even kwijt, ik reed met mijn dochter en vriendin op het strand.
We waren op de terugweg, hadden al gerend en waren rustig aan het terugstappen. Alicia zegt; kijk eens Bibi is zo rustig, is ze anders nooit.
Ik kijk om en zie Bibi hele rare spastische bewegingen maken met haar benen. Ik begin te gillen; spring eraf! En binnen 1 tel stort Bibi neer, boven op Alicia, ze blijft op Alicia liggen spartelen voor 1 moment. Gelukkig stond ze weer heel even op om 2 meter verder neer te storten.
Alicia was zo stil, geen gil, niks niet. Ze ademde gelukkig nog regelmatig, maar reageerde nergens op, niet op roepen niet op pijnprikkels. Het was vreselijk, zo bang als ik was, 2 meter verder zie ik Bibi de laatste stuiptrekkingen krijgen en ze ging gewoon dood voor mijn ogen.
Het duurde bijna een uur voor er hulp aankwam, ze heeft wel 2 dagen in het ziekenhuis gelegen, gelukkig was er inwendig niks aan de hand, alleen een hersenkneuzing. Vanaf het moment dat ik gilde naar haar tot ze bijna in het ziekenhuis was is ze kwijt, weet niks meer. Nu is ze weer thuis, veel verdriet om ons Bibi, het ging zo goed met Bibi. Vorig jaar is ze min of meer opgegeven vanwege hoefcatrol, NATUURLIJK BEKAPPEN heeft ze er weer helemaal bovenop geholpen, ze liep weer als een trein, ze was nog maar 15, ze had minstens 40 moeten worden net als Piet's pony. Ze waren fanatiek aan het targetten, wat heel erg goed ging, Bibi had er zo'n lol in. De cap die alicia op had heeft haar leven gered, cap kapot maar hoofd nog heel.
Heleboel mensen besluiten nu ook toch maar een cap aan te schaffen.
Natuurlijk is het beste natuurlijk.
masja

masja jonker schreef op maandag 5 juni 2006, 14:31:


Beste Masja,

Wat een vreselijke ervaring en wat naar dat je jullie pony nu al moet missen. Heel veel sterkte en het beste voor Alicia.

Liesbet.

Liesbet schreef op maandag 5 juni 2006, 15:16:


Vreselijk Masja, om dat mee te maken. Sterkte en ook sterkte voor Alicia!

Els.

marielle schreef op maandag 29 mei 2006, 23:17:


Hier een shetje dat geen pechvogel is.
Ze staat in de zomer mee op een volle weide met de andere paarden en in de winter krijgt ze net als de rest onbeperkt hooi.
Ze is zeker niet te dik (Eerder wat aan de magere kant.) en is niet gevoelig voor hoefbevangenheid of koliek of iets dergelijks. (tot nu toe in ieder geval)
Op dit moment staan de paarden nog op hun kale winterwei (wegens wateroverlast op de zomerwei ) Maar dit weekend worden ze verhuisd. Ze krijgen dan direct beschikking over de hele wei. Nog nooit problemen mee gehad.
Het hangt dus echt af van de pony zelf.

groetjes
Ans

masja jonker schreef op maandag 5 juni 2006, 14:31:


Ik leef met jullie mee, ben blij dat het goed gaat komen met Alicia en als ze weer mag lezen is het volgend stukje voor haar.

Alicia, wat ben ik blij dat je je cap op had! Ik rijd altijd in mn blote kale, kop, denkend dat alleen een ander zoiets zal gebeuren, (maar joh, we kennen elkaar inmiddels zo goed dat ik jou niet meer een"onbekende" ander vïnd.) Ik ga absoluut ook zo'n ding dragen. Rilana had me gemaild en we hebben ons allemaal zorgen om je gemaakt. Terwijl we vorige week zaterdag nog zo'n leuke dag hebben gehad.
Van Bibi vind ik het ook heel erg, kan je daarover niks anders zeggen dan dat het soms zo gaat. Niet elk dier wordt even oud.
Troost is dat jouw ma en jij alles gedaan hebben om haar de laatste maanden weer gezond op haar benen te krijgen en dat jullie het enorm goed gedaan hebben.
Ik heb toen tijdens de cursus veel bewodering voor je gehad, hoe je als 13 jarige al die oudere mensen wel eens even liet zien dat jij dat ook kon :) Als je ooit een andere pony koopt ,bedenk dan maar, dat als je Bibi niet had gehad, je een ander paard niet alle mogelijke voetproblemen had kunnen besparen.
Wordt gauw weer beter!
Groetjes

Piet

Wat te doen bij een paard wat dit beeld geeft : tijdens rijdens gaat langzaam zijn hoofd omhoog alsof hij je wat verder naar achteren wil schuiven toch als je daar op let en wat meer richting rug gaat zitten, blijft hij af en toe dit beeld geven, wat ik ondervonden heb is dat hij wel graag je steun voelt door dat je kontact maak met teugels en hoofd, hij gaat nog net niet leunen op je hand maar wil wel graag voelen, dit paard komt liever naar druk toe dan dat hij er voor wijkt, hij weet wel wat wijken voor druk is maar het is niet echt zijn ding. Het is voor zijn rug niet best als hij echt langdurig met zijn neus in de lucht loopt, hij is ruim 4 en sinds 2 a 3 maanden 2 a 3 keer per week begonnen met de basisgangen (lichte arbeid en grondwerk), in vrije beweging laat hij dit gedrag niet zien, verder is het een intelligent paard wat graag je een plezier wil doen. We trainen middels positieve beloning( we goedzo-jen Piet) en negeren van ongewenst gedrag, gevaarlijk gedrag heeft hij niet laten zien. Hoewel ik mijn ideeën heb wil ik graag gebruik maken van de denktank, hetzij via forum hetzij via mail. Ik wil weten of er meerdere alternatieven zijn dan de standaart hulpteugels....

Ina

Piet schreef op maandag 5 juni 2006, 13:28:


Ik heb ook niet echt iets tegen Strasser hoor, en wijt mijn huidige problemen daar juist niet aan. Ik ben wel wat noodgedwongen aan de Strasser omdat Petra de enige natuurlijk bekapper was die tot bij mij kon komen, maar ik heb wel veel hulp aan haar, en eens minder zool afhalen ed. is altijd bespreekbaar.

Ik snaptenem wel. Maar zo had ik het inderdaad nog niet bekeken. Dus wil dat zeggen dat als je zo'n verwaarloosde hoeven (bij een levend paard) correct bekapt de zool tijdelijk platter kan worden tijdens de genezing?

Groeten,
Nathalie

Piet schreef op maandag 5 juni 2006, 15:55:


Wat erg voor je van je pony. Mijn paard was ook heel erg plotseling dood gegaan.
Maar godzijdank dat alles goed is met je dochter. Ik zal vanaf nu mijn kinderen niet meer zonder cap laten rijden. Gelukkig had zij die van haar wel aan.
Gelukkig heb je haar toch een mooie fijne tijd kunnen geven. Probeer aan de mooie herineringen te blijven denken. Veel sterkte Shan

jose schreef op maandag 5 juni 2006, 13:12:


Die verwijzing komt van HC zelf José.
Hij noemde mij zo naar mijn verhaal over Ilias mijn Spaanse hengst, elke verwijzing naar een van die belachelijke en denigrerende uitspraken komen van andere forummers niet van mij , maar wel aan mij gericht;
Diegene die ik bedoel zullen zich wel aangesproken voelen . Bovendien zijn er hier een paar mensen ijzersterk om het echte ondrwerp te laten vallen om in en doelloze discussie te vallen die eindigt in beledigingen en verwijten waar niemand wat aan heeft . T'is ongeveer een drietal maand redelijk beschaafd gebleven mar nu is het karretje blijkbaar weer aan het rollen. Ik ben niet echt gerustgesteld door het bek los trekken zoals je noemt soms is je bek houden véél imposanter en bovendien een pak slimmer.

cindynl68 schreef op maandag 5 juni 2006, 14:17:


Proficiat met je moed en volhardingsvermogen.

Nathalie Lagasse schreef op maandag 5 juni 2006, 16:37:


Vaak zijn zulke voeten zo verwaarloosd dat er een mechanische bevangenheid ontstaat.
De teen zal lang en uitgebogen zijn en de witte lijn zo breed dat dit z'n gevolgen heeft voor de manier waarop het hoefbeen nog bevestigd is aan de hoefwand. Als je dan de lange steunsels weg gaat halen, zal alles "naar beneden zakken" en natuurlijk ook de zool zal van hol, plat worden.
Het is zelfs zo, omdat je dan eigenlijk een te grote zool hebt, dat er allerlei rare putten bobbels en richels ontstaan in de zool. Als dan ook nog de voetvorm verandert, wat de eerste maanden het sterkst gebeurd, kun je niet verwachten dat je een mooie holle zool krijgt voordat de nieuwe hoefwand zover is gegroeid dat de verbinding met het hoefbeen weer sterk genoeg is om het hoefbeen in de juiste positie te houden, (mits de hielhoogte daar ruimte voor laat) zodat de zool de vorm van het hoefbeen kan volgen

Piet