marjolijn schreef op woensdag 14 juni 2006, 14:18:


Haha... ja hoor, zoveel mogelijk papegaainntuurlijk! Ze hebben beiden zo'n megagrote kooi... zo'n villa. Ze kunnen er zelfs in vliegen. En in Portugal denk ik dat we een grote buitenvoliere gaan bouwen... ooit.... Maar deze vogels hebben net zoveel aandacht en verzorging nodig als 'n paard. En je mag iedere dag zowat stofzuigen... Veel mensen weten niet waar ze aan beginnen maar de grijze roodstaart is wel de grootste stofproducent die er is in de papegaai-achtigen... en dagelijks douchen als het zo ontzettend warm is.... dikke pret )

Bedankt, groetjes,

Wil.

Als een klein kind dat de eerste keer op twee wielen kan en durft fietsen wil ik graag de wereld rondschreeuwen dat ik de eerste keer bitloos gereden heb!
Maandag effe met Queenie in de wei gereden; met dubbel gebroken bit en volgens de klassieke dressuur methode. Ik heb ongeveer een week geleden het bitloos hoofdstel besteld bij www.ruitersportshop.com maar nog niet ontvangen.
Omdat het zo heet was en we beide niet te veel zin hadden in fysieke inspanningen had ik al vrij snel beslist te stoppen met rijden ...
Een vriendin van mij die nog in de wei aan het rijden was wou effe verderdoen dus ik dacht ondertussen nog wat grondwerk te doen en deed ik touwhalster aan (bij Queenie ). Maar .. ja, mezelf kennende liet ik me alweer leiden door het moment en werd het dus toch geen grondwerk. Schoot me ineens het idee binnen dat ik tijd had, een gesloten (lees: vertrouwde) plek, een paard met een touwhalster om en toevallig hingen nog twee halstertouwen aan de weidepalen ... Moest ik nou eens ... Ja! Daar ging ik! Na 2min zat ik bovenop Queenie, met één touwhalster en twee halstertouwen
Mijn vriendin haar gezicht veranderde naar .. wat is ze nu weer aan het uitspoken .... Mens, ik was zo zenuwachtig! Zou ze niet met mij gaan lopen??
Ik dierf (dorst in mooi nederlands ?) bijna niet meer ademen maar ben achteraf gezien wel blij dat ik dié schrik althans overwonnen heb.
Het sturen ging zeer goed! Merkwaardig was wel dat sturen naar links makkelijker ging dan naar rechts! Naar links: gaat ze mooi de bocht in; maar naar rechts bleef ze zowat staan en bracht ze haar hoofd tot bijna aan mijn knie (lijkt wel begin van one rein stop ) Misschien een uitdaging haar dit nu al aan te leren
Maar na enkele minuten had ze (en ik dus) geen enkel probleem of misverstand meer bij het sturen.
Stoppen (ik zette druk op beide teugels - halstertouwen - door zachtjes te trekken) lukte minder. Had een remafstand van 5 meter nodig
Daar moeten we nog aan werken; eindelijk weer iets gevonden!

Ik ga nu wel wachten met rijden tot ik het bitloos hoofdstel ontvangen heb en ga dan meteen daarmee aan de slag.

Wens mezelf succes