.
>>>>>
>>>>> Voorgecomposteerd: zodanig lang gelegen mest uit de wei
>>>>> opgeschept dat er geen enorme hitte-explosie meer zal
> als de mest erbij komt.
> Ik volg met interesse je experiment.
> Groeten,
> Monique
Leuk, hoewel het voor mij geen experiment is. Ik ben al jaren bezig met m'n wurmpies. Geen enkel stukje oranisch afval wordt bij ons weggegooid, alle resten gaan naar de katten , kippen of hond, de rest van het afval uit de keuken gaat naar de wurmen.
Nou is er toch een groot verschil tussen een composthoop en een "wormen-verteer-hoop"
Bij een composthoop is het verschijnen van wormen meestal een teken dat de compost uitrij klaar is.
De bladeren en onkruid enz, zullen eerst een hoge temperatuur (zo'n zestig graden) ontwikkelen onder invloed van bacterieen, door enkele malen de hoop eens te keren zal alles deze "warmtevertering" meemaken en zal bij het weer normaal worden van de temperatuur de compost vrijwel klaar zijn. Daarna komen er allerhande beestjes in en ook wormen. Heel vaak zijn dat echter gewone regenwormen.
Een compostworm heeft de eigenschap dat het veel meer eiwitten aan kan.( en veel sneller vermenigvuldigt) Door regelmatig een hoeveelheid nieuw voer op de hoop te gooien , wordt het ook wel door bacterieen alvast afgebroken, maar zonder dat het noodzakelijkerwijs die hogere temperatuur voor langere tijd hoef te krijgen. De wormen gaan dus eigenlijk meteen na de bacterieen aan het werk, zodat je niet hoeft te keren en het hele proces veel sneller zal gaan. Bovendien is het restproduct geen compost meer, maar een stap verder ontwikkeld naar humus.
Hetzelfde wat er overblijft als de compost die je door je grond mengt verteerd is. Je bemest dus eigenlijk met pure humus. Een stapje verder naar plantenvoeding.
Zorg dus bij het aan brengen van mest voor de wormensoort Eisida Foetida.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk
Warboel
