e m kraak schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:39:
Oh, ok.
Wel eens.
Mooi.
Ik zal de breinaalden dan maar inpakken, een breiwerkje met rare draadjes moet ik niet.


Isabel

e m kraak schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:39:


Het lijkt me toe dat Isabel in verzet ging toen je schreef dat scherp zand niet werkte. De erwten kiezels wel, maar het scherpe zand niet. 2 verschillende dingen dus. Waarom werkt dat scherpe zand eigenlijk niet Egon?

Michiel

Best allemaal,

Bedankt voor jullie reacties
5 bij 5 is misschien inderdaad klein. Dat is nog even passen en meten, en niets staat nog vast. Het is nog vrij indeelbaar. Groter moet zeker kunnen.

Alleen overdag buiten, er is een klein ruimtegebrek buiten waardoor je ook met de mestweg in de problemen komt. De bedoeling is dat er op langer termijn weiland bijgekocht wordt zodat de paarden buiten meer ruimte hebben.

Een uitloop naar buiten zou ik heel graag willen maar is hier niet mogelijk. De stallen staan niet juist op het perceel daarvoor.

Alles is nog in te vullen en jullie reacties ga ik zeker gebruiken bij de indeling

Bedankt allemaal.

Christel Provaas schreef op donderdag 29 juni 2006, 17:35:


Maar niet iedereen heeft zo'n ruimdenkende hoefsmid in de buurt. Dus is het idee van een vakvereniging m.i. niet zo gek, sterker nog, toe te juichen, zodat je je in geval van nood tot een deskundige kunt wenden.

Liesbet.

Michiel schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:54:


Hoeveel soorten erwten ken je, Egon ? Neem daar de gemiddelde diameter van en je hebt de info over diameter van de erwten kiezel

Nils en Olly

Michiel schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:54:


Kwestie van vorm en grootte denk ik... wat anders? Ik heb nog nooit gehoord of ondervonden dat paarden in een zandbak goede hoeven krijgen. Op meer rotsachtige ondergrond wel. Platte steen/bestrating werkt echter ook niet. Hoe het PRECIES fysiek werkt kan ik ook alleen maar naar raden.

Xenophon (Peri Hippikes IV:4) raadt letterlijk aan:
"Als volgt zou de uitloop het meest geschikt kunnen zijn en de hoeven krachtig maken: men moet daartoe 4 of 5 karreladingen keien, ter grootte dat men ze met de hand omvatten kan, ongeveer een pond zwaar, uitstrooien en afzetten met ijzer om ze bij elkaar te houden. Want als het paard daarop verblijft zal het zijn alsof het gedurende een gedeelte van de dag op een steenachtige weg gaat."

Mijn eigen ervaring: na ongeveer een half jaar op mijn kampje bestaande uit modder en bouwpuin had de merrie van mijn vriendin PERFECTE hoeven (voormalig laminitis probleemgeval!) zonder dat ik daaraan heb hoeven snijden/vijlen/etc.
Sinds mijn nieuwe hengst hier woont heb ik nog slechts 1x de hielen iets lager moeten zetten omdat hij stijl werd door balansproblemen. Hij leert ondertussen al efficienter lopen.
Mijn andere hengst heb ik al in geen jaren meer hoeven bekappen.
Maar ik denk dat het nog een stuk beter kan; ik wil het (deels) droger en nog steniger maken.

En nu komt Ramey met z'n doperwtjes... het heeft ál mijn aandacht!

Ik vind dit een héél interessant aspect om meer redenen, en wanneer het gaat om ook de omstandigheden voor mijn eigen knollebollies verder te optimaliseren wordt ik iets fanater dan anders al
Dit is omgeving! Véél belangrijker nmm dan het gepruts met renetjes.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

Liesbet schreef op donderdag 29 juni 2006, 19:19:


In geval van nood, echte hoefproblemen, ziektes... WAT DAN??
Dat zal dan toch iets anders nog dan laminitis e.a. gebruikelijke ongein moeten zijn. Het enige paard dat ik momenteel ken met échte problemen is Opal van Isabel hier, maar ik zou niet weten wat zij met onze profi-hoefknullies zou aanmoeten.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

e m kraak schreef op donderdag 29 juni 2006, 19:52:

OK, nu begrijp ik de context en je manier van reageren en hoef ik echt niet meer geergerd te zijn. Phew!

Ten eerste: Ramey is er werkelijk reuze enthousiast over. De dingen die hij belangrijk vindt, herhaalt hij met regelmaat, en de pea gravel noemde hij vaak.
Ook voor een hoekje in de wei, of bij de waterbak, noem maar, als het maar niet op een plek is waar ze graag rondrennen, want dan zouden ze op hun bek kunnen gaan.

Ten tweede: zo klein als doperwtjes is natuurlijk wel erg overdreven, dat snap je. En ik weet niet of het maat 20 of 30, of iets anders is, dat werd niet genoemd, en ik heb er verder geen verstand van.

Ten derde: door uit te leggen waar het zo geschikt voor was, en dat je echt niet grote kiezels wil waar paarden pijn van hebben, dacht ik een indicatie voor de maat te geven.
Misschien is het ook zo dat je voor nog gevoelige paarden kleiner maatje moet hebben, dan voor paarden met goede zolen, zulke details zijn niet besproken. Wel tot in den treure dat je voetgevoelige paarden absoluut niet over gravel mag laten lopen, wel op peagravel mag laten staan/lopen, sterker nog, ze vinden het prettig om op te staan.
Is toch ook een indicatie dat het niet om grint gaat dat je gebruikt om beton mee te maken.

Het vierde punt wat ik in mijn hoofd had ben ik vergeten.

Komt misschien nog wel.

Isabel

e m kraak schreef op donderdag 29 juni 2006, 19:52:


Kunnen natuurlijk ook kikker erwten bedoeld zijn, die hebben eenn diameter van ong. 10 á 12 mm


Nils en Olly
voor elke oplossing hebben we een probleem
Olly

Isabel van der Made schreef op donderdag 29 juni 2006, 20:07:


Ja, weet t weer.
Je schijnt de mest gemakkelijk er vanaf en tussenuit te kunnen scheppen met een zaagsel vork, nou weet je waarschijnlijk niet hoe die er uit ziet, maar de tanden staan niet ver uit elkaar. Geeft ook een indicatie voor de maat, als die steentjes er tussen door moeten kunnen vallen.
Er waren daar mensen die hun paarden op pea gravel hadden staan, en die beaamden dat het schoonhouden geen probleem was.

Potverju, ik ga nog dromen van erwtensteen.

Isabel

Okke schreef op donderdag 29 juni 2006, 17:49:


En tsja zou het een slachtpaard zijn? Ook wij hebben dus een slachtpaard De definitie van slachtpaard zou best eens verrassend kunnen zijn. Ik geloof trouwens niet dat de gangbare mening is dat ze ongeschikt is om op te rijden, of ik heb ergens iets gemist. Volgens mij is er bedoeld dat ze niet zo geschikt is voor de kinderen op de ponnieclub die lessen. Lesponnie dus. Wat ik belangrijk vind in deze discussie is eigenlijk helemaal niet die kluisters, wat het meest belangrijke voor mij is, hoe bestaat het toch, dat deze ponnies in de handel komen zonder het eerlijke verhaal erbij. Dat is iets wat ik erg vind, en daat vraagt om misverstanden en puzzelen en machteloosheid. Ik denk Okke dat dat de reden is dat ze niet makkelijk is te verkopen. Wij hebben die van ons ook te koop gehad, we wisten het echt niet meer, ook schappelijke prijs, verhaal er eerlijk bij, en dan houdt het dus op. Die uitdaging is te groot. Dat is eigenlijk iets waar ik me zo over verbaas. Wat trouwens bij Björk vreselijk goed werkt, en misschien geldt dat ook voor Pura, is haar af en toe als het haar te veel wordt wegzetten. Na een paar weken weer oppakken, dan heeft ze het in haar koppie wat meer op een rijtje. Inmiddels is onze Björk haast een echte gewone ponnie. Maar ja wel een enorm verschil, Björk was een half jaar toen ze geimporteerd werd. Afgespeend met 3 maanden trouwens, de moeder is eerder geimporteerd. Zij kwam bij ons toen ze 2 jaar was, eigenlijk dus een peuter. Wat ze deed in vreemde groepen waar ze onzeker werd, dat is vechten. Het was beslist geen rangorde, een tweejarige vecht normaal niet met Alpha's. Ze heeft hier ook een veulen "stukgemaakt", ook dat is geen normaal gedrag. Goddank is dat goed afgelopen met een hoop hechtingen, en ze zijn nu dikke vriendinnen.
Met haar ergens anders heen gaan blijft moeilijk, vreemde groep vreemde omgeving dan gaat haar koppie op slot, dan komt het vluchtgedrag weer terug. Ik moet zeggen we vermijden het nu.

Esther

Heb wat info gezocht over die vermaledijde erwtensteentjes:

---I have 3/8" river rock (pea gravel) with a DG base, in the run in
shelter. It's about 4" deep.

---I've heard that pea gravel is quite round, and as such can 'roll' a lot
underneath the feet

---I think this is why Dr.Bowker saw such wonderful results with his horses on pea gravel.
The sole callus can form really hard and dense material and the pea
gravel doesn't wear the sole away like sharp gravel would.

Moet ik verder zoeken?

Isabel

Nou, ik vind dit best wel een beetje kort door de bocht. Ik heb vanmorgen nog een vraag gesteld over de hoeffies van een shet en krijg geeneens antwoord. Als ik hier niets hoor om de eigenaresse van deze shet van meer kennis en begeleiding te voorzien, dan zal ik haar zeggen er iemand bij te halen.
Want ík weet net ff niet of dit een gevalletje droogte of een gevalletje schimmel oid is. En ik ga iemand die ik voor mijn plezier met de hoefjes help niet adviezeren over dingen die ik niet weet.....

Dus misschien is het dan een idee als die proffesionals niet mogen om mensen dan gewoon antwoord te geven op de vragen die ze stellen?

Groetjes Karin

Els Kleverlaan schreef op woensdag 28 juni 2006, 16:00:


Heb ik eens over na gedacht Misschien wil de jury zien dat je ook kunt rijden met die poespas, zonder dat je jou paard daar mee Irriteerd?


Nils en Olly
voor elke oplossing hebben we een probleem
Olly

Karin schreef op donderdag 29 juni 2006, 20:41:


Met 'In geval van nood' bedoel ik ook gewoon als beginnend natuurlijk bekapper tegen vragen en problemen oplopen waar je zelf geen antwoord op weet. Ik ben zelf nog maar sinds een paar maanden hiermee bezig en ben niet zo dom om te denken dat ik het allemaal wel weet en zelf op kan lossen. Als er dan iemand is die af en toe over mijn schouder meekijkt, of die zelf even de vijl ter hand neemt: graag. Ik heb in mijn omgeving geen ervaren bekappers in de buurt die mij kunnen helpen. Bovendien vraag ik het liever aan een prof dan aan iemand die net een paar maanden langer dan ik bezig is (zoals F & I toch ook adviseren). Ik zie werkelijk niet wat hier zo kwalijk aan zou zijn.

Liesbet.